"Czas pokaże, czy na gruzach ateistycznej republiki odrodzi się katolicka monarchia czy powstanie islamski kalifat."

Na zdjęciu: Emmanuel Macron (39) z żoną, Brigitte (64)
Brigitte Macron urodziła sie jako Brigitte Marie-Claude Trogneux w Amiens we Francji. Jej rodzicami byli Simone (née Pujol, 1910-1998) i Jean Trogneux (1909-1994). Była najmłodszą z sześciorga dzieci.
W dniu 22 czerwca 1974 r. Poślubiła bankiera André Louis Auzière, z którym miała troje dzieci.
W 2006 r. Rozwiodła się z mężem i poślubiła Macrona w 2007 r.
Brigitte Macron odgrywa aktywną rolę w kampanii męża, jako jego główny doradca. Macron, mówi, że "jej obecność jest dla niego niezbędna". Plotka głosi, że jest "jedyną z niewielu osób, którym ufa". Macron oświadczył, że jeśli wygra wybory na francuską prezydencję, jego żona "będzie miała taką rolę, jaką zawsze miała ze mną, nie pozostanie w ukryciu".

(The dapper 39-year-old faces a run-off against far-right nationalist Marine Le Pen next month — and if he wins his first lady will be a 64- year-old gran of seven.)

Fajny kandydat fajnych Francuzów i fajnych Europejczyków 

Czym w dzisiejszej Europie różni się „prawica” od lewicy? Niczym! Dowodzi tego sukces Emmanuela Macrona w I turze francuskich wyborów prezydenckich i poparcie go w II turze przez niemal wszystkich przegranych, od lewa do prawa. Zresztą o zakończeniu podziałów na „lewicę i prawicę” mówi sam Macron. Jego słowa nie są proroctwem, a po prostu opisem procederu od lat obserwowanego na całym Starym Kontynencie.

Niemal każdy spośród kandydatów na urząd prezydenta Francji w jakiś sposób wyróżniał się lub ułatwiał zapamiętanie go nie tylko przez wyborców, ale i zagranicę. François Fillon nieśmiało przyznaje się do katolicyzmu, prorosyjska Marine Le Pen stanowczo sprzeciwia się islamizacji, Benoît Hamon jako kandydat socjalistów miał zastąpić dezerterującego François’a Hollande’a, a Jean-Luc Mélenchon to czystej wody marksista. Najmniej wiadomo o zwycięzcy 1 tury – Emmanuelu Macronie. Ten sprawia wrażenie, jakby niczym się nie wyróżniał, był nudny, miałki, bez wyrazu, a przy tym nienagannie ubrany, świetnie wykształcony i z dobrymi manierami. Przykładny Francuz i Europejczyk.

Czytaj więcej: Fajny kandydat fajnych Francuzów i fajnych Europejczyków