Debeściak Imielski z "Wyborczej"

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 21 styczeń 2011

Odsłony: 9339

Niejaki rim w "GW" 17.07 pisał tak: "To patrzcie, jak lądują debeściaki" - miał powiedzieć pilot Tu-154 po tym, jak koledzy z Jaka-40, który ponad godzinę wcześniej wylądował w Smoleńsku, poinformowali go o fatalnej pogodzie. (...) Ze znanych już wcześniej stenogramów zapisów czarnej skrzynki wiemy, że gen. Błasik był w kabinie pilotów przez ostatnią fazę lotu. Jak pisała wcześniej "Gazeta", to być może on wypowiedział inne odczytane niedawno przez polskich specjalistów zdanie: "Jeśli nie wyląduję, będę miał przechlapane (przewalone)". Padło ono ok. 25 minut przed tragedią.

Oczywiście wiedzę o "debeściakach" uzyskał po równie wiarygodnym donosie "Polski The Times", ale trzeba było rozpropagować, wskazać na pilotów-debeściaków, którzy zwyczajnie chcieli się zabić, bo ochoczo kozakowali, a jedynym źródłem na wiarygodność tego fragmenciku był...anonimowy informator Łukasza Słapka. I to tenże uzdolniony dziennikarz śledczy z "Polski" jako pierwszy podał informację o rzekomej kłótni Protasiuka z Błasikiem, w wyniku której ten drugi zameldował Lechowi Kaczyńskiemu. Problem w tym, że jest to wątek kompletnie poboczny i - o czym brać dziennikarska doskonale wie - zupełnie nie do zweryfikowania.

Czytaj więcej: Debeściak Imielski z "Wyborczej"

Co się stało z zieloną wyspą?

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 21 styczeń 2011

Odsłony: 4501

Pamiętamy wszyscy wizje roztaczane przez pana Tuska na temat świetlanej przyszłości Polski jako „zielonej wyspy”. Miał tu oczywiście na myśli Irlandię, najbliższą naszym neoliberałom krainę miodem i mlekiem płynącą, która miała być niejako drogowskazem i jednocześnie dowodem na słuszność głoszonych farmazonów ekonomicznych.

Jak skończyła Irlandia na tym eksperymencie to mnie więcej wiemy. Raczej mniej, bo nasze przekaziory jakoś nie kwapią się do zbyt szczegółowego przedstawienia prawdy i przyczyn tego wielkiego bum na dupę.
Od ok 10 lat apologeci dzikiego kapitalizmu, którego uosobieniem i jedynym beneficjentem jest oligarchia pieniądza, przedstawiały Celtyckiego Tygrysa jako model i przykład do naśladowania.
Irlandia miała wtedy najwyższy wskaźnik wzrostu gospodarczego, dużo powyżej średniej europejskiej. Podatek dochodowy od firm i osób prawnych został obniżony do 12,5 % a ten faktycznie płacony przez międzynarodowe korporacje oscylował między 3 – 4 %. Marzenie!

Czytaj więcej: Co się stało z zieloną wyspą?

Prof. Ryszard Legutko - Cynicy i cymbały

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 20 styczeń 2011

Odsłony: 10768

Czy po raporcie MAK skala poniesionej przez rząd porażki wzbudzi wreszcie powszechne podejrzenie, że być może z państwem polskim jest coś nie tak?

Miliony Polaków, którzy dali się ogłupić antykaczyzmem, nie dostrzegają, że prezydent Rzeczypospolitej w ruskiej trumnie to nie tylko oburzający brak decorum, ale również degradacja państwa, że raport MAK to nie tylko potwierdzenie tego, co wiemy o Rosji, lecz klęska polskiego państwa, że Tusk jeżdżący na nartach w Dolomitach w czasie ogłaszania raportu to nie tylko pokaz małości człowieka, któremu się udało zdobyć władzę, lecz także cios w pozycję Polski.

Dla ludzi, którzy mają elementarne rozeznanie w rzeczywistości, a w ich umysłach antykaczyzm nie dokonał nieodwracalnych zniszczeń, treść raportu MAK, a także forma jego zaprezentowania nie były zaskoczeniem. Mówiąc brutalnie, kiedy się okazało, że to MAK będzie badał katastrofę, ufność w efekty jego pracy mogli deklarować wyłącznie cynicy lub cymbały.
Również konferencja prasowa premiera Tuska, na którą wyskoczył do Warszawy z Dolomitów, nikogo rozsądnego nie zszokowała, bo wiedzieliśmy, że ten polityk - tak bezwzględny w walkach partyjnych i wewnątrzpartyjnych - jest w kontaktach międzynarodowych miałki, słaby i tchórzliwy. Znaleźli się jednak tacy w Polsce, a liczba ich niemała, którzy raportem byli zaskoczeni. Prezenterzy telewizyjni, publicyści większości głównych mediów czy zawodowi mędrcy nie czuli już jednak dostatecznej pewności siebie, by - jak to mieli wcześniej w zwyczaju - przedstawić upokarzającą klęskę rządu jako kolejny sukces. Powstaje zatem pytanie: Czy skala poniesionej przez rząd porażki wzbudzi wreszcie powszechne podejrzenie, że być może z państwem polskim jest coś nie tak i że pora w końcu przewartościować naszą ocenę III Rzeczypospolitej? Cynicy i cymbały zapewne wątpliwości nadal mieć nie będą, lecz trzeba liczyć, że jakaś część chwalców Polskiej Republiki Platformianej doznała otrzeźwiającego wstrząśnienia.

Czytaj więcej: Prof. Ryszard Legutko - Cynicy i cymbały

PiS-owscy "obrońcy" honoru polskiego żołnierza

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 20 styczeń 2011

Odsłony: 7501

Rosjanie przy ogłoszeniu raportu MAK zachowali się bardzo nieładnie (najdelikatniej rzecz ujmując) jeśli chodzi o kwestię generała Andrzeja Błasika i to nie ulega żadnej wątpliwości. Tak jak nie ulega wątpliwości, że jakaś część winy za katastrofę leży po ich stronie. Jaka? W przeciwieństwie do dużej części polskiego społeczeństwa nie podejmuję się oceny tego, bo nie znam się na lotnictwie. To pozostawiam fachowcom, bo wiem jedno: nie tacy laicy w kwestiach lotnictwa jak ja, nie politycy podgrzewający emocje, ani nie szukający taniej sensacji dziennikarze, ale eksperci mogą w sposób merytoryczny, spokojny i wyważony ocenić to co się stało 10 kwietnia Anno Domini 2010 w Smoleńsku oraz dać odpowiedź: kto, kiedy, w jakim stopniu i w jaki sposób zawinił. Tyle tytułem wstępu.

Wracając do kwestii gen. Błasika to w tym kontekście bawi mnie postawa dużej części polityków PiS, którzy na lewo i prawo szermują patetycznymi frazesami, że w raporcie MAK zszargano dobre imię polskiego wyższego oficera. Padają hasła o „obronie honoru polskiego oficera” i „informacyjnym strzale w tył głowy”. Normalnie uznałbym, że to normalny, zdrowy odruch i godne zachowanie polityków stojących na gruncie polskiej racji stanu, gdyby nie jedno „ale”.

Czytaj więcej: PiS-owscy "obrońcy" honoru polskiego żołnierza