feed-image W SERCU POLSKA RSS

Szczegóły
Kategoria: Naród
Odsłony: 5385

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

 PRZYCZEPIANIE GARBA RUCHOWI NACJONALISTYCZNEMU

Brytyjski publicysta i jednocześnie aktywny pederasta Johann Hari, napisał kilka lat temu artykuł „Różowa swastyka”, który przybliża fascynację nieznanego liczebnie odłamu homoseksualistów nazizmem.Tekst przedrukował liberalno-lewicowy tygodnik „Forum”. Temat wydaje się dość ciekawy.

Hari ma zasadniczy feler lewaka i uważa hurtowo za faszystów Jean Marie Le Pena i nieżyjących Jorga Haidera i Pima Fortuyna , stawiając ich w jednym szeregu ideowym z Ernstem Roehmem, Adolfem Hitlerem i współczesnymi neonazistami. A przecież dla przykładu nieżyjący już Pim Fortuyn był postępowym liberałem, któremu przeszkadzała tylko muzułmańska imigracja, przeciwstawna w sferze obyczajowej wobec jego homoseksualnych upodobań.

Zresztą nawet z tej niechęci były przywódca holenderskich niby-narodowców, tłumaczył się w dość szokujący sposób: „Jak ja mogę nienawidzić Arabów? Przecież wczoraj wieczorem jednemu obciągnąłem druta”. Nigdy nie wymienił tego Araba z imienia i nazwiska, nie przedstawił też okoliczności całego zdarzenia, choć samo wyznanie raziło odpychającym złym smakiem. Taki to z Fortuyna był nacjonalista czy faszysta, nawet Tusk wygląda przy nim na konserwatystę i nieomal ostoję tradycyjnych wartości. Sam Hari nie czyni zresztą rozróżnienia między nazizmem, gdzie jakiś czas homoseksualiści posiadali spore wpływy, a włoskim faszyzmem, w którym pederastyczne nadużycia wcale nie występowały.

Szczegóły
Kategoria: Wiadomości
Odsłony: 4135

Ocena użytkowników: 1 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
Szacunkowa stopa bezrobocia w styczniu 2013 roku sięgnęła 14,2 procent, co oznacza wzrost o 0,8 punktu procentowego. W ciągu zaledwie miesiąca liczba osób bez pracy wzrosła o 159 tysięcy. W styczniu zanotowano bezrobocie najwyższe od marca 2007 roku, każdego dnia pracę traciło średnio ponad 5 tysięcy osób. Informacje te podało w piątek Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. W założeniach budżetowych rząd przyjął bezrobocie na poziomie 13 procent.

Najbardziej sytuacja pogorszyła się w województwach mazowieckim, podkarpackim oraz warmińsko-mazurskim. Według ministerstwa, wynika to z wygaszenia prac sezonowych oraz z napływu osób, których umowy zakończyły się w grudniu 2012 roku.

Równocześnie, pracodawcy zgłosili w styczniu 63,3 tys. nowych miejsc pracy. W grudniu było ich o 27,6 tys. mniej. Wzrost liczby ofert został odnotowany we wszystkich województwach, w województwie świętokrzyskim wyniósł aż 114 procent.

Szczegóły
Kategoria: Naród
Odsłony: 5479

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
Ks. Stanisław Małkowski
Warszawska Gazeta 8 – 14 lutego 2013 r. KOMENTARZ TYGODNIA
 
W Ewangelii mszalnej czytanej w piątek 8 lutego (Mk, 14-29) spotykamy Heroda Antypasa, który słysząc o Jezusie mówił: „to Jan Chrzciciel, którego ściąć kazałem, zmartwychwstał”. Przesądna wiara w możliwość zmartwychwstania człowieka zabitego nie powstrzymała Heroda przed udziałem w skazaniu na śmierć wzgardzonego przez siebie i wyśmianego Jezusa (Łk 23, 8-12).
Dlaczego Herod rozkazał zabić uwięzionego Jana Chrzciciela? Złożyły się na tę zbrodnię czynniki: uczta urodzinowa, obecność zaproszonych dostojników i osób znakomitych, taniec Salome - córki Herodiady i zawzięta wola matki dziewczęcia, aby pozbyć się niewygodnego proroka, który odważnie upominał władcę: „nie wolno ci mieć żony twego brata”. Herodiada bała się, że może stracić władzę i przywileje, jeżeli odsunie ją od siebie jej kochanek i konkubent, tchórzliwy i chwiejny król. Głowa Jana Chrzciciela stała się prezentem dla Herodiady z okazji urodzin Heroda i warunkiem radości ucztujących. Król gotów był dać Salome (a pośrednio jej matce) jako nagrodę za taniec choćby połowę swojego królestwa. Dlaczego matka tancerki Salome wolała otrzymać głowę Jana Chrzciciela zamiast połowy królestwa? Bo wolała mieć królestwo całe, wzgardziła połową.
 
Podobnie w Polsce: pewna duża partia nie chciała dzielić władzy z partią, która w swoim czasie zwyciężyła w wyborach i proponowała sojusz, ponieważ liczyła na rychłe „dorżnięcie watahy”, co też nastąpiło, choć nie do końca, w wyniku dziwnej katastrofy. A działo się to w nadziei i perspektywie niepodzielnego sprawowania władzy w duchu rozrywkowym i w stylu zbiorowego ucztowania uprzywilejowanych „osób znakomitych”. Martwe głowy zabitych stały się warunkiem radości niegodziwie ucztujących zbrodniarzy, liczących, podobnie jak Herod, na bezkarność.
Prorok ma umrzeć, bo prawda musi zginąć. Dlatego konflikt między prorokiem a mordercami jest nieuchronny. Polityczny zamysł nieopowiadania się po żadnej stronie jest w tym przypadku niesłuszny. Wobec takiego konfliktu nie sposób lawirować, unikając opowiedzenia się po jednej lub po drugiej stronie sporu. Polityka kompromisu i pojednania ofiary z katem oznacza przejście do porządku ucztowania na gruzach prawdy i na ludzkich pohańbionych szczątkach. Wielu wybiera słodycz i przyjemność uczty, mimo niedostatków stołu, kosztem odrzucenia gorzkiej prawdy oraz jej świadków.

Szczegóły
Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
Odsłony: 17895

Ocena użytkowników: 3 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
Rodzina Jasiończaków z Woli Ostrowieckiej, zamordowana w 1943 r. przez UPA. Fot. ze zbiorów Leona Popka. Źródło: IPN
Do największych masakr ludności polskiej dokonanych przez UPA na Wołyniu doszło m. in. w Janowej Dolinie (ok. 600 zabitych), Woli Ostrowieckiej (572-620 zabitych), Ostrówkach (476-520 zabitych). Według Ewy i Władysława Siemaszków, badaczy zbrodni UPA na Wołyniu, w latach 1943-1944 zamordowanych zostało co najmniej 33 tys. Polaków, lecz najbardziej prawdopodobna liczba ofiar wynosi 50 -60 tysięcy.

9 lutego 1943 r. oddział Hryhorija Perehijniaka "Dowbeszki-Korobki", uznany za pierwszą sotnię UPA , dokonał w kolonii Parośla I na Wołyniu masakry polskich mieszkańców, zabijając około 150 osób, w tym dzieci i niemowlęta. Zbrodnia w Parośli była pierwszą zbrodnią na tak wielką skalę dokonaną przez UPA na Polakach.

Zbrodnia ta była pierwszym masowym mordem na ludności polskiej, jakiego dokonała Ukraińska Powstańcza Armia. Dowódcą oddziału, który zamordował mieszkańców koloni Parośle I, był Hryhorij Perehiniak „Dowbeszka-Korobka”, skazany przed  1939 rokiem za zabójstwo sołtysa-Polaka. Odsiadywał wyrok wraz ze Stepanem Banderą, przywódcą krajowego kierownictwa Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i znajdował się wówczas pod jego wpływem.

Oddział „Dowbeszki-Korobki” wszedł do Parośli przedstawiając się jako oddział partyzantki sowieckiej. Mieszkańców przekonano, by położyli się na podłodze w swoich domach i pozwolili się związać. Dzięki temu mieliby uniknąć podejrzenia i zemsty Niemców za „dobrowolne” goszczenie i karmienie partyzantów. „Nawet jeśli niektórzy Polacy mieli wątpliwości co do intencji +sowieckich partyzantów+ to i tak sterroryzowani nie byli w stanie stawiać oporu” - pisze Grzegorz Motyka w książce „Od rzezi wołyńskiej do akcji +Wisła+”.  Związanych Polaków zamordowano siekierami, nie oszczędzając kobiet i dzieci. Z rzezi ocalało 12 rannych osób.

Szczegóły
Kategoria: Myśl Narodowa
Odsłony: 16080

Ocena użytkowników: 4 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywna
Powiedzenie: „Lepiej stojąc umierać niż klęcząc na kolanach żyć” – pasuje znacznie lepiej do rewolucyjnych straceńców, zaślepionych fanatyków socjalistyczno-masońskiej rewolucji liberalnej (Meksyk) i komunistycznej (Hiszpania), aniżeli do współczesnej polskiej młodzieży, używającej na dodatek wobec siebie przymiotników „katolicka” i „narodowa”.

Na facebookowym profilu pisma „Polityka Narodowa” zamieszczono 25.01.2013 r. motyw graficzny tzw. kotwicy (Polski Walczącej) na czarnym tle, z napisem: „Lepiej stojąc umierać niż klęcząc na kolanach żyć”. „Polityka Narodowa” opatrzyła to dzieło charakterystycznym „narodowym” komentarzem: „Grafika Patriotyczna uraczyła nas kolejną dawką zdrowego patriotyzmu. Zgadzacie się z przesłaniem? Bo my – tak!”[1].

Niestety, należy z ubolewaniem stwierdzić, że nie jest to przykład „zdrowego patriotyzmu”, lecz raczej obywatelskiej i historycznej ignorancji. Narodowcy dobrze pamiętają, że hasło: „Lepiej umrzeć stojąc niż żyć na kolanach” rzuciła w swoim paryskim przemówieniu (w dniu 03.09.1936 r.) słynna Dolores Ibarruri Gomez ps. La Pasionaria, współorganizatorka i wieloletnia przywódczyni Komunistycznej Partii Hiszpanii, znana z jeszcze głośniejszego zawołania: „No pasaran!” – „Nie przejdą!”, które było hasłem bojowym komunistyczno-masońskich oddziałów, broniących Madrytu przed nacierającymi dywizjami generała Franco.

„Lepiej umrzeć stojąc niż żyć na kolanach” – to hasło tych, którzy podżegali ludność Hiszpanii do bratobójczej rewolucji, do zniszczenia tradycyjnego porządku społecznego, katolickiego oblicza narodu i potęgi Kościoła. To hasło tych, którzy strzelali do księży i burzyli Hiszpanię – jeden z głównych filarów europejskiego i światowego chrześcijaństwa – a na jej miejscu chcieli zainstalować (z pomocą Stalina) socjalistyczny i ateistyczny „raj”.

  1. Były premier Australii do Muzułmanów: Jeśli wam się nie podoba, to wyjeżdżajcie!
  2. Maciej Wydrych: Ekwador, Islandia a sprawa polska
  3. Dawid Berezicki - Legalność pookrągłostołowych władz?
  4. Jerzy Brochocki - Rewolta Marcowa - narodziny, życie i śmierć PRL

RadioMaryja.pl

17 listopad 2024

Katolicki Głos w Twoim domu