Modli­twa za Pol­skę księ­dza Jerzego

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 19 październik 2013

Odsłony: 8406

Ocena użytkowników: 5 / 5

Kiedy wie­lo­ty­sięczne tłumy zebrały się koło Jezusa, tak że jedni cisnęli się na dru­gich, zaczął mówić naj­pierw do swo­ich uczniów: „Strzeż­cie się kwasu, to zna­czy obłudy fary­ze­uszów. Nie ma bowiem nic ukry­tego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajem­nego, co by się nie stało wia­dome. Dla­tego wszystko, co powie­dzie­li­ście w mroku, w świe­tle będzie sły­szane, a coście w izbie szep­tali do ucha, gło­sić będą na dachach.
Lecz mówię wam, przy­ja­cio­łom moim: Nie bój­cie się tych, któ­rzy zabi­jają ciało, a potem nic wię­cej uczy­nić nie mogą. Pokażę wam, kogo się macie oba­wiać: Bój­cie się Tego, który po zabi­ciu ma moc wtrą­cić do pie­kła. Tak, mówię wam: Tego się bójcie.
Czyż nie sprze­dają pię­ciu wró­bli za dwa asy? A prze­cież żaden z nich nie jest zapo­mniany w oczach Bożych. U was zaś nawet włosy na gło­wie wszyst­kie są policzone.
Nie bój­cie się: jeste­ście waż­niejsi niż wiele wróbli“.

Kiedy wie­lo­ty­sięczne tłumy zbie­rały się wokół kapłana in per­sona Chri­sti, tak że jedni cisnęli się na dru­gich, zaczął mówić. Mówił, aby się strzec wil­ków w owczej skó­rze. Aby się strzec obłudy, która jak kwas wsą­cza się w duszę i powo­duje, że gnije naród od środka. Wszystko bowiem wyj­dzie na jaw, na świa­tło dzienne wszystko, co powie­dziane w ciemności.
Nie bał się tych, któ­rzy zabili jego ciało, choć po ludzku czuł trwogę. Nie bał się ponie­waż w innych rękach zło­żył swój los, choć spo­tkał swój ogród Oliwny.
„Był czło­wie­kiem z krwi i kości. Zupeł­nie zwy­czajny, „szary“ uczeń, mini­strant, kle­ryk, ksiądz. Prze­cięt­nie zdolny. Nie uro­dził się święty, miał swoje sła­bo­ści (…). Jego postać może być zachętą dla wszyst­kich śred­nich i prze­cięt­nych, któ­rzy myślą, że świę­tość jest tylko dla wiel­kich i wybranych“.
I modlił się, wypo­wia­da­jąc słowa dziw­nie aktualne.

Matko oszu­ka­nych, módl się za nami.
Matko zdra­dzo­nych, módl się za nami.
Matko prze­ra­żo­nych, módl się za nami.
Matko nie­słusz­nie ska­za­nych, módl się za nami.
Matko robot­ni­ków, módl się za nami.
Matko praw­do­mów­nych, módl się za nami.
Matko nie­prze­kup­nych, módl się za nami.
Matko nie­złom­nych, módl się za nami.
Matko osie­ro­co­nych, módl się za nami.
Matko pozba­wio­nych pracy, módl się za nami.
Matko zmu­sza­nych do pod­pi­sy­wa­nia dekla­ra­cji nie­zgod­nych z sumie­niem, módl się za nami.

Czytaj więcej: Modli­twa za Pol­skę księ­dza Jerzego

Poziom narodowego indyferentyzmu

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 18 październik 2013

Odsłony: 5448

Warszawa pokazała tylko stan polskiego narodu i poziom narodowego indyferentyzmu .
Głosowało 343 tys. 732 mieszkańców Warszawy  - żółta kartka dla PO, to nie czerwona !

(...) w referendach lokalnych, w których kluczowym parametrem jest frekwencja, nie procentowa, lecz liczbowa: aby były ważne, musi w nich wziąć udział nie mniej niż 3/5 liczby osób biorących udział w wyborze odwoływanego organu. W wyborach prezydenta Warszawy w 2010 r. wzięło udział 649 049 osób, dlatego dla ważności referendum 13 października 2013 r. musiało w nim wziąć udział co najmniej 389 430 mieszkańców miasta. (Do udziału w warszawskim referendum uprawnionych było 1 339 615 osób, zatem wymagana frekwencja wynosiła około 29,07 %.)

Czytaj więcej: Poziom narodowego indyferentyzmu

Smutne bo prawdziwe...

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 18 październik 2013

Odsłony: 5380

Ocena użytkowników: 5 / 5

Dzień z życia Polaka:

 

Polak wstaje rano, włącza japońskie radyjko, zakłada amerykańskie spodnie, wietnamski podkoszulek i chińskie tenisówki, po czym z holenderskiej lodówki wyciąga niemieckie piwo. Siada przed koreańskim komputerem i w amerykańskim banku, zleca przelewy za internetowe zakupy w Anglii, po czym wsiada do czeskiego samochodu i jedzie do francuskiego hipermarketu po zakupy. Po uzupełnieniu żarcia w hiszpańskie owoce, belgijski ser i greckie wino wraca do domu. Gotuje obiad na rosyjskim gazie . Na koniec siada na włoskiej kanapie pijąc kolumbijską kawe słodzoną ukraińskim cukem i szuka pracy w niemieckiej gazecie - znowu nie ma! Zastanawia się, dlaczego w Polsce nie ma pracy?  A jeśli jest to za psie pieniądze!? Polska płaca minimalna = PLN.1200, natomiast minimalna płaca w Szwecji = PLN.12000 przy zbliżonych kosztach życia.

 

Dlaczego Polacy to akceptują!? Czy to najgłupszy naród na świecie? Od zawsze okradany, poniżany, i nawet nie zdający sobie z tego sprawy (vide wyniki wyborów). A teraz jeszcze będziemy się dokładać do wymienionych wyżej państw. Bo nas stać a oni mają mityczny kryzys. To co jest w Polsce to nawet nie można nazwać kryzysem, to jest od zawsze dno i dwa metry mułu!!! Polak jest tanim wyrobnikiem UE, a Polska rynkiem zbytu dla towarów drugiej i trzeciej kategorii po cenach wyższych niż w UE !! Oczywiście nasze zakłady pracy "sprzedali" "patrioci" obcemu kapitałowi za bezcen!!!

LUDZIE OTWÓRZCIE OCZY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Czytaj więcej: Smutne bo prawdziwe...

W Polsce rośnie ubóstwo

• Drukuj
• E-mail

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 16 październik 2013

Odsłony: 10755

Radio Maryja
„Pieniądze z UE to raczej forma łagodzenia skutków ubóstwa, niż sposób na przeciwdziałanie temu problemowi” – powiedział ekonomista, prof. Artur Śliwiński.

Jeden z dzienników zwraca dziś uwagę na fakt, że w większości regionów  ubóstwo zaczęło rosnąć, pomimo tego że od 2008 roku do naszego kraju zaczęły napływać pieniądze z budżetu UE.

Część ekspertów wskazuje, że regiony powinny bardziej postarać się o inwestorów, zaś pieniądze z programów takich jak np. kapitał ludzi zostały wykorzystane w nieprzemyślany sposób.
    - Te pieniądze nie są nie tyle dobrze wykorzystywane, ile są po prostu pomyślane raczej jako pewna forma łagodzenia skutków, aniżeli szukania przyczyn istniejącego stanu rzeczy. Mówi się o dawaniu wędki, tyle że nie ma stawu, w którym można łowić ryby. Rocznie jest potężne zróżnicowanie przestrzenne gospodarki polskiej. Po prostu pojawiają się już tereny niemalże pustynne, jeśli chodzi o możliwości życia w normalnych warunkach, znalezienie pracy itd. To jest oczywiście konsekwencja liberalizmu, który nie dostrzega, że musi tutaj istnieć konkretna, przemyślana polityka regionalna, która łagodzi czy hamuje tak duże dysproporcje pomiędzy poszczególnymi regionami – zauważa prof. Artur Śliwiński.

Czytaj więcej: W Polsce rośnie ubóstwo