Twierdzenie o pierwszeństwie polityki przed prawem było poglądem właściwie obiegowym, zanim myślenie o prawie i państwie zostało zdominowane przez koncepcje pozytywistyczne, rozwijane od wieku XIX, a kulminujące w tzw. normatywizmie prawnym Hansa Kelsena (1881-1973). Kompletną teoretyczną postać, a nawet samą nazwę – decyzjonizm – nadał mu jednak dopiero, i to właśnie we frontalnej polemice z normatywizmem kelsenowskim, jurysta nienawidzący „myślenia prawniczego”, Carl Schmitt (1888-1985). Stanowisko to upatruje w decyzji, czyli w rozstrzygającym wszelkie spory akcie woli politycznego suwerena, kreacyjną moc ustanawiania wydobywanego z chaosu przedpolityczności (względnie rewolucyjnej „antypolityki”) ładu politycznego (państwowego). Decyzja, choć faktycznie bierze się „z niczego” (ex nihilo), tzn. nie poprzedza jej żadne uregulowanie normatywne na gruncie prawa pozytywnego, zawiera się jednak przedmiotowo w czystej egzystencji nadrzędnego autorytetu, dlatego też „rozstrzygnięcie jako takie jest już wartością, ponieważ właśnie wśród rzeczy ważnych najważniejsze jest, że rozstrzygnięcie zapada, jak i to, że już się dokonało”.
23 sierpnia w 1939 r. ministrowie spraw zagranicznych III Rzeszy i Związku Radzieckiego podpisali w Moskwie układ o nieagresji. Konsekwencją Paktu Ribbentrop-Mołotow był czwarty rozbiór Polski.
Najważniejszą częścią Paktu Ribbentrop-Mołotow był tajny protokół, który dokładnie opisywał podział Europy Środkowo-Wschodniej na niemiecką i sowiecką strefę wpływów. Pakt doprowadził do wybuchu II wojny światowej oraz masowych prześladowań, deportacji i mordów dokonywanych przez Niemców i komunistów. Dokument przesądził też o losie Polski i innych państw na wiele dziesięcioleci – wskazuje historyk dr Robert Derewenda.
– Takie kraje jak Polska, Litwa, Łotwa, Estonia, mają słabsze możliwości gospodarcze, naukowe niż kraje Europy Zachodniej, dlatego że te kraje zostały zniszczone w wyniku paktu Ribbentrop- Mołotow, który przesądził los elit tych krajów, dlatego że elity tych krajów były mordowane zarówno przez Niemców, jak i Związek Radziecki – tłumaczy dr Robert Derewenda.
Czytaj więcej: Czwarty rozbiór Polski – 78. rocznica podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow
Przyjmiemy uchodźców z… Niemiec? Z powodu imigrantów wyjechało stamtąd ponad 1,5 miliona osób!
- Szczegóły
- Kategoria: Wiadomości
- Odsłony: 3014
"Migracja była w Europie problemem politycznym, a przynajmniej upolitycznionym, jeszcze przed trwającym obecnie kryzysem. Zgodnie z szacunkami niemieckiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych już w 2008 r. 6 milionów nielegalnych imigrantów zamieszkiwało Europę bez zezwolenia na pobyt, a każdego roku liczba ta wzrastała o kolejne 4,5 do 8 milionów[*]."- Dr Monika Gabriela Bartoszewicz (www.teologiapolityczna.pl)
Cokolwiek by nie napisać to widać, że działania „lewaków" (jak niektórzy ich nazywają) w Europie, doskonale wpisują się w plan „rozwalenia" Europy, jaką znamy. Czyli zniszczenia krajów narodowych na starym kontynencie. (- zjw)
Do Niemiec wciąż przybywają imigranci z krajów islamskich. Niekiedy można usłyszeć opinie, że są potrzebni na rynku jako „ręce do pracy”.
Jednak spora grupa tzw. uchodźców nie podejmuje aktywności zawodowej, a ich obecność powoduje… wyjazdy z Niemiec.
[Spora grupa? Piękne niedomówienie. Chodzi o przygniatającą większość. Co ci półanalfabeci mogą wnieść do rynku pracy? – admin] (admin - Dziennik gajowego Maruchy , przyp. red. WSP)
Republikę Federalną często opuszczają dobrze wykształceni fachowcy, a skala zjawiska jest olbrzymia. Migracja z Niemiec ma już znamiona masowej.
Jak donosi „Die Welt”, w ciągu ostatnich lat RFN opuściło 1,5 miliona osób. Powód często jest jeden: imigranci z krajów islamskich zmienili kraj nie do poznania. Obywatele nie mają ochoty ponosić społecznych, kulturowych i finansowych kosztów decyzji kanclerz Merkel.
Wzrost liczby imigrantów z krajów islamskich spowodował obawy o bezpieczeństwo. Przybysze kojarzeni są bowiem, nie bez własnej winy, z przestępstwami natury kryminalnej, w tym seksualnej.
