Aleksander Ścios - DROGA DO CERKWI

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 02 maj 2011

Odsłony: 5310

Są w polskiej historii ponure karty, na których ludzie Kościoła zapisali się najcięższą zdradą i sprzeniewierzeniem interesom narodu. Dość wspomnieć Targowicę i haniebną rolę prymasa Poniatowskiego czy postawę biskupów Kossakowskiego, Massalskiego, Skarszewskiego, Okęckiego i innych, wzywających Rosję do zbrojnej interwencji i nakłaniających posłów do podpisania traktatu rozbiorowego.

Szubienice wzniesione przez mieszkańców Warszawy w majową noc 1794 roku przyniosły zasłużoną karę zdrajcom ojczyzny, a powieszeni wówczas biskupi Kossakowski i Massalski stali się symbolem zaprzaństwa i służalczości wobec Rosji. I choć w późniejszych latach zdarzały się przypadki, gdy ludzie Kościoła stawali po stronie naszych wrogów, nigdy nie dochodziło do trwałego sojuszu „tronu i ołtarza” wymierzonego w interesy Polski i Polaków.

Przez wieki hierarchowie Kościoła Katolickiego byli dla nas nie tylko przewodnikami w sprawach wiary, ale głównymi gwarantami polskości. To dzięki heroicznym postawom sług Kościoła przeżyliśmy czas komunizmu i sowieckiej okupacji, nie tracąc więzi narodowych i miana Polaków. Bez prymasa Wyszyńskiego, bez Karola Wojtyły, księdza Jerzego, Stanisława i setek innych niezłomnych kapłanów – sowieccy najeźdźcy uczyniliby z nas stado posłusznych niewolników, a polskość byłaby od dawna „rajem utraconym”. Świadomość, że nasze dążenia do niepodległości znajdują wsparcie w ludziach Kościoła, dodawała Polakom sił i nadziei.

Czytaj więcej: Aleksander Ścios - DROGA DO CERKWI

Rybę nożem !

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 02 maj 2011

Odsłony: 5287

Izabela Falzmannowa

Nurkującego lorda atakuje rekin. Lord próbuje bronić się nożem. A fe, rybę nożem?- gorszy się rekin. Zawstydzony lord upuszcza nóż i pozwala spokojnie się zjeść. W felietonie pod tytułem „Rybie też należy się” wyraziłam niedawno, banalny zresztą pogląd, że rozdawnictwo, szczególnie bez dobrze rozpoznanego adresu, jest idiotyzmem i zwykłym marnotrawstwem. Jako przykład podałam sąsiadkę alkoholiczkę obdarowana przez opiekę społeczną zbędnym jej komputerem. Natychmiast uruchomili się poprawni politycznie. Jedni stawiali hipotezy, że sąsiadka miała ciężkie życie i pod górkę do szkoły ( pocieszę ich, jej mąż był zomowcem i lał zatroskanych inteligentów aż mu się pała grzała) inni zasadniczo oprotestowali niedopuszczalna praktykę teoriopoznawczą, jaką jest wyciąganie ogólnych wniosków z jednostkowych przypadków.

 „Alkoholizm to choroba. Bieda jest dziedziczona społecznie. Każdemu trzeba dać szansę. Nie wolno nikogo stygmatyzować. Wszystkie dzieci są nasze. Komunista obdarowany własnością staje się antykomunistą. Nikt nie odpowiada za grzechy rodziców.”

Czytaj więcej: Rybę nożem !

Świadek tajemnicy miłosierdzia

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 02 maj 2011

Odsłony: 2585

Ks. abp Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce:

W tych szczególnych dniach przelewa się wiele słów, które chcą wyrazić osobiste doświadczenie osoby Papieża Jana Pawła II. Gdy zastanawiam się, co dla Niego było najbardziej charakterystyczne, myśl moja niejako samoistnie biegnie do Niedzieli Miłosierdzia wyznaczonej na uroczystość beatyfikacyjną. Głębokie zjednoczenie z Bogiem i ze światem zawsze było pielęgnowane przez Jana Pawła II, a tym, co do tego prowadziło, było głębokie przeżywanie tajemnicy miłosierdzia. Właśnie w tym świecie i czasie, który w Jego osobistym życiu naznaczony był wojną światową, nazizmem i faszyzmem, systemem komunistycznym, coraz mniejszym szacunkiem dla życia, żeby nie wymieniać dalej. Oczywiście, że ludzie szukali rozwiązań, które mogłyby na przyszłość uwolnić ludzkość od takich globalnych przejawów zła. Starano się to czynić, odwołując się do tolerancji, współczucia ludzkiego, poszukiwania konsensusu w konkretnych kontrowersjach. Jan Paweł II wiedział, że to wszystko nie wystarcza, bo chyba współczesny świat zagubił pierwotne wyczucie tego, co dobre, i tego, co złe. Bo dziś społeczeństwa nie buduje się tylko w oparciu o prawdę, ale w oparciu o większość. A tak zbudowana prawda jest po prostu owocem umowy.

Czytaj więcej: Świadek tajemnicy miłosierdzia

Fortuna z ratusza..

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 30 kwiecień 2011

Odsłony: 2482

Prezydent Warszawy i jej ludzie zarobili fortunę

Dobrze jest być samorządowym urzędnikiem. Na same pensje Hanny Gronkiewicz-Waltz i jej zastępców Warszawa wydała prawie dwa miliony złotych. Jest jednak urzędnik, którego pensja znacznie przewyższyła pobory prezydent. Jego dochody wzrosły aż o sto tysięcy złotych.

Stołeczny skarbnik zainkasował w 2010 r. ponad 400 tys. zł. Prezydent stolicy - "tylko" 261 tys., informuje "Życie Warszawy", które sprawdziło czy urzędnicy w terminie złożyli oświadczenia majątkowe oraz ile zarobili, pracując dla miasta. Na pensje Hanny Gronkiewicz-Waltz, jej czterech zastępców, skarbnika i sekretarza poszło z budżetu miasta w 2010 r. prawie 1,8 mln zł.

Czytaj więcej: Fortuna z ratusza..