„Religia Holocaustu” a dialog katolicko-żydowski – Hugon Hajducki

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 08 luty 2018

Odsłony: 3310

Artykuł (z roku 2002) dodano: 2015-04-20

Po wsiach mówi się, że Żydzi zabili Jezusa
Zevulun Hammer, minister ds. wyznań Izraela w wywiadzie dla „Polityki”[1]

Jeśli nie wierzysz słowu – wierz faktom!
św. Jan Chryzostom

Wstęp

Ogłoszona rok temu przez Kongregację Doktryny Wiary deklaracja Dominus Iesus zrazu wydawała się modernistom „łyżką dziegciu w garncu miodu”. Jednak praktyka religijna ostatniego roku pokazała, że stanowi ona łatwy do wkomponowania element watykańskiej polityki ekumenicznej. Początkowo wyolbrzymiany jednoznaczny, ostry, charakter deklaracji zastąpiła refleksja nad zawartymi w niej odniesieniami do filozofii dialogu międzyreligijnego[2]. Dyskusja wokół tekstu okazała się majową burzą, która równie gwałtownie i szybko rozgorzała, jak też błyskawicznie się zakończyła. Nie znaczy to bynajmniej, że skutki jej wydania nie są dziś widoczne. Polityka ekumeniczna Watykanu względem prawosławia, polegająca na głoszeniu zasady „Kościoła siostrzanego” i rezygnacja z misyjności, delikatna zmiana stosunków katolicko-protestanckich i katolicko-anglikańskich, wskazuje na fakt dużego znaczenia, jaki nadają deklaracji moderniści.

Dziwny, niejasny język deklaracji wzbudził sporo wątpliwości wśród wiernych. Deklaracja zawierała dość czytelne odniesienie do prawosławia i sekt protestanckich, często odwoływała się do enigmatycznego pojęcia „innych religii”, brakowało w niej jasnego ustosunkowania się do judaizmu, z którym łączą Kościół liczne więzy historyczne i religijne, nie zawsze radosne i pełne sympatii[3]. Ale analiza działań podejmowanych przez kościelną hierarchię w ciągu ostatnich lat na niwie dialogu międzyreligijnego z judaizmem, analiza działań Watykanu z szerokiej politycznej perspektywy dowodzi nieprzypadkowego pominięcia (?) żydów w tekście deklaracji, o czym wypadnie jeszcze napisać w dalszej części tekstu. Dialog z judaizmem w przeciągu ostatnich lat nabiera również nowego oblicza, stając się coraz wyraźniej synkretyzmem religijnym opartym na duchu tzw. judeochrześcijaństwa. Nowym elementem tego dialogu stało się coraz częstsze zastępowanie tradycyjnego judaizmu, niezmiennie negatywnie ustosunkowanego do chrześcijaństwa, współczesnym fenomenem religijnym i socjologicznym zwanym „religią Holocaustu”.

Czytaj więcej: „Religia Holocaustu” a dialog katolicko-żydowski – Hugon Hajducki

Dr Ewa Kurek: nie ma cywilizacji judeochrześcijańskiej! Żydzi mają inny kod kulturowy

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 08 luty 2018

Odsłony: 3101

Ocena użytkowników: 5 / 5

Dr Ewa Kurek potępiła pedagogikę wstydu uprawianą wobec Polaków. Na wtorkowym spotkaniu w Domu Pielgrzyma Amicus w Warszawie podkreśliła, że wbrew wysiłkom zwolenników owej pedagogiki, powinniśmy dążyć do historycznej prawdy, nawet jeśli jest niewygodna dla innych. 

Ewa Kurek ubolewała nad nieudolnością i uniżonością polskich elit politycznych wobec niektórych środowisk żydowskich. Zwróciła też uwagę na odmienności cywilizacyjne między chrześcijanami a Żydami. Podkreśliła, że względem tych ostatnich nie należy stosować jakiejś specjalnej taryfy ulgowej. 

Historia się powtarza – wszak, jak zauważyła dr Ewa Kurek, radykalne roszczenia żydowskie pojawiały się już w II Rzeczypospolitej. Z kolei w PRL-u udawano – jej zdaniem – że Żydzi nie istnieją. Nadejście III Rzeczypospolitej nie poprawiło sytuacji.

Zdaniem dr Ewy Kurek do problemów w relacjach polsko-żydowskich przyczyniły się błędy naszej klasy politycznej. Tymczasem jeszcze 13 lat temu, w 2005 roku, Parlament Europejski uchwalił, że mówienie o polskich obozach koncentracyjnych stanowi bezprawie i powinno podlegać ściganiu. Ówcześni polscy ustawodawcy powinni – zdaniem Ewy Kurek – skorzystać z okazji i uchwalić wówczas prawo zakazujące kłamstw o polskich obozach śmierci. Wówczas nikt nie mógłby ich oskarżać o polityczną skrajność czy antysemityzm. Jednak się na to nie zdecydowali.

Czytaj więcej: Dr Ewa Kurek: nie ma cywilizacji judeochrześcijańskiej! Żydzi mają inny kod kulturowy

Leżymy plackiem na wznak

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 08 luty 2018

Odsłony: 2680

Ocena użytkowników: 5 / 5

Felieton  •  Radio Maryja  •  8 lutego 2018

Zenon Baranowski: Walka o dobre imię

• Drukuj
• E-mail

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 08 luty 2018

Odsłony: 2704

Ocena użytkowników: 5 / 5

Ustawa karząca za używanie określeń „polskie obozy zagłady” zacznie obowiązywać, ale zbada ją Trybunał Konstytucyjny.

Prezydent Andrzej Duda zdecydował, że podpisze zmiany w ustawie o IPN, ale jednocześnie skieruje ją do Trybunału Konstytucyjnego w ramach tzw. kontroli następczej. Oznacza to, że wejdzie ona w życie i sądy będą mogły ją stosować, ale jednocześnie będzie czekała na zbadanie jej zapisów co do zgodności z Konstytucją.

– Taka jest moja decyzja. Myślę, że jest to takie rozwiązanie, które z jednej strony zabezpiecza polskie interesy – powtarzam jeszcze raz – naszej godności, prawdy historycznej, tego, abyśmy byli w sposób sprawiedliwy oceniani na świecie i aby nas nie pomawiano, jako państwa i jako Narodu, ale z drugiej strony także uwzględniające wrażliwość osób, dla których kwestia pamięci historycznej, pamięci o holokauście jest niezwykle ważna – powiedział Andrzej Duda. – Prawda historyczna jest taka, że Polacy w żaden zinstytucjonalizowany sposób, w żaden systemowy sposób nie brali udziału w holokauście – podkreślił prezydent.

Duda chce, aby Trybunał zbadał przepisy w dwóch sprawach. Chodzi o kwestię „wolności głoszenia swoich poglądów”, czy te przepisy jej nie ograniczają, oraz o kwestię tzw. określoności przepisów prawa. – To są przepisy o charakterze prawno-karnym. One mają w związku z tym szczególny walor. Na ich podstawie sąd może dokonać skazania. Muszą to być przepisy precyzyjne – zaznaczył prezydent.

Czytaj więcej: Zenon Baranowski: Walka o dobre imię