feed-image W SERCU POLSKA RSS

Szczegóły
Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
Odsłony: 14698

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Jan Piński, Rafał Przedmojski

85 (86 tekst z 2112) lat temu sanacyjne władze zatuszowały morderstwo generała Włodzimierza Zagórskiego.
6 sierpnia 1927 r. o godz. 19.45 na dworzec Warszawa Wileńska w asyście wojskowej eskorty przyjechał generał Włodzimierz Zagórski. Ostatni rok spędził w więzieniu na Antkolu w Wilnie, do którego trafił po majowym zamachu stanu. Zagórski przetrzymywany był bez wyroku sądu. Formalnie pod zarzutem korupcji i bezprawnego użycia lotnictwa w czasie walk o stolicę. Faktycznie więziono go dlatego, że jako dawny zwierzchnik Józefa Piłsudskiego w wywiadzie austriackim miał kompromitujące go dokumenty. Według oficjalnej wersji wydarzeń na dworcu adiutant Piłsudskiego major Wenda poinformował Zagórskiego o tym, że został zwolniony z więzienia i w przyszłym tygodniu ma się stawić w Belwederze do raportu, po czym zaproponował podwiezienie go samochodem. Nikt później generała Włodzimierza Zagórskiego już nigdy nie zobaczył. Według Wendy Zagórski miał wysiąść Krakowskim Przedmieściu udał się w kierunku publicznej łaźni. Rządowa prasa sugerowała, że, w obawie przed czekającym go procesem, uciekł za granicę. Zeznania świadków, w tym późniejsze publikacje polityków i wojskowych dowodzą, że 6 sierpnia Zagórski został zamordowany przez zaufanych ludzi Piłusdkiego.

Motywy zbrodni

Generał brygady Włodzimierz Zagórski był jednym z wyższych rangą wojskowych II Rzeczpospolitej. Urodził się w 1882 r. we Francji. Wychowywał się wraz z bratem w Niemczech. W 1900 r. wstąpił do armii austriackiej. Jedenaście lat później zaczął pracę w wywiadzie "K-Stelle" (jego atutem była znajomość sześciu języków). W 1914 r., w stopniu kapitana, został oddelegowany do pełnienia funkcji szefa sztabu Komendy Legionów. Tam jako austriacki oficer miał nadzorować tworzące się polskie wojsko. Formalnie został wówczas zwierzchnikiem Józefa Piłsudskiego, który jako austriacki agent składał mu raporty. Współpraca nie układała się najlepiej. Gdy Niemcy i Austro-Węgry przegrały wojnę, Zagórski włączył się do walk o niepodległość Polski. W czasie wojny z bolszewikami dowodził ochotniczą dywizją, później został szefem sztabu frontu północnego w armii gen. Józefa Hallera.  Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku. W latach 1924-26 był szefem departamentu lotnictwa w ministerstwie wojny. Po przewrocie w maju 1926 r. większość aresztowanych wojskowych walczących po stronie rządowej szybko wypuszczono na wolność. Jednak kilku wysokiej rangi oficerom postawiono rozmaite zarzuty i osadzono w wiezieniu. W wypadku Zagórskiego wygodnym pretekstem przetrzymywania było postępowanie dyscyplinarne wszczęte przeciw niemu, w związku z podejrzeniem korupcji, jeszcze w marcu 1926 r.  Po aresztowania w maju 1926 r. śledztwo w tej sprawie prowadzono opieszale, a wnioski adwokatów o uchylenie aresztu ignorowano. Sprawa nabrała przyśpieszenia, gdy pod koniec lipca 1927 r. okazało się, że czas spędzany w wileńskim więzieniu generał Zagórski poświęcił na... pisanie pamiętników.

Szczegóły
Kategoria: Komentarz polityczny
Odsłony: 3961

Ocena użytkowników: 4 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywna

Żyjemy w bardzo dziwnych czasach. Rządzą nami psychopaci

Do władzy doszli tyrani, despoci, awanturnicy, brutale, zbiry, okrutnicy, zabijaki, którzy tyranizują, zastraszają, znęcają się, maltretują, zahukują.

Jest wiele cech wspólnych miedzy Żydami, zboczeńcami (homoseksualistami), politykami.

Mają wiele cech wspólnych – wszyscy maja zaburzenia osobowości.

Psychiatria definiuje dość dobrze te zaburzenia osobowości. Rzadziej zajmujemy się OFIARAMI tych ludzi.

Z reguły psychiatria zajmuje się przypadkami indywidualnymi – osoby dotkniętej zaburzeniem osobowości, jak i konkretnej jego ofiary.

Tych ludzi jest bardzo dużo i żyją wśród nas. O ile na poziomie jednostki jest zjawiskiem chorobowym, o tyle na poziomie życia społecznego i politycznego nie dostrzegamy tych zjawisk i nie kojarzymy, że osoba u szczytu władzy ma zaburzenia osobowości.!!

Jednym z powszechnych zaburzeń jest:

NZO- Narcystyczne Zaburzenie Osobowości – kiedyś nazwani Psychopatami !! (NPD_ Narcissistic Personality Disorder),

Proszę sobie wy-googl-ować. Chociażby z wikipedii – ale są znacznie lepsze źródła. Przyłóżmy definicje psychiatryczne do zjawisk społecznych i politycznych. Pasuje jak ulał. Pasuje jak pięść do nosa.

Proszę państwa rządzą nami PSYCHOLE !!!

Wymieńmy kilka takich zaburzeń:

Szczegóły
Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
Odsłony: 15256

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
Kolekcje Archiwalne Online, udostępniane przez Józef Pilsudski Institute of America, zawierają m.in. bogaty zbiór dokumentów związanych z zarzutami Józefa Piłsudskiego pod adresem wojskowego Biura Historycznego o fałszowanie i niszczenie dokumentacji operacyjnej z okresu wojny 1920 r. Dokumentacja z lat 1925-1928 dotycząca tej sprawy mieści się w teczkach 701/1/69-75). Zarzuty te zostały odrzucone przez powołaną do ich zbadania specjalną komisję.

Można by sądzić, że gdzie, jak gdzie, w Archiwum Józefa Piłsudskiego dokumentacji nie będzie można niczego zarzucić. Tymczasem porównanie faximile oryginalnego odręcznego "listu Józefa Piłsudskiego do nieznanego generała" z dnia 15.08.1920 godz. 3. 10 min,
list Józefa Piłsudskiego do nieznanego generała (Teczka: 701/1/25 Lp. 1, str. 1-4) a maszynowym odpisem "listu Józefa Piłsudskiego do gen. Tadeusza ROZWADOWSKIEGO" z tego samego dnia i tym samym czasie (Teczka: 701/1/33 Lp. 3, str. 4-6)
pozwala stwierdzić, że jest to zasadniczo ten sam dokument, z tym tylko, że w odpisie maszynowym brakuje przedostatniego akapitu listu napisanego własnoręcznie przez J. Piłsudskiego.

Nie wiadomo, w jaki sposób list wysłany 15 sierpnia do gen, Rozwadowskiego znalazł się z powrotem w archiwum Józefa Piłsudskiego. Nie wiadomo również, kto i w jakim celu sporządził maszynowy odpis tego listu. Jednakże nie ulega wątpliwości, iż odpis maszynowy, sporządzany zazwyczaj przez kogoś innego, zawierający klauzulę "za zgodność z oryginałem" i potwierdzany osobistym podpisem za zgodność z oryginałem przez kogoś innego, powinien mieć rzeczywiście identyczne z oryginałem brzmienie. Jeśli tak nie jest, mamy w oczywisty sposób z mimowolnym lub też świadomym, celowym zafałszowaniem.

Co więcej, można zauważyć jeszcze jedną rzecz. Mianowicie, że numeracja skanów odpisu zaczyna się od str. 4 a kończy na 6. Może to oznaczać, iż odpis (maszynopis) był pierwotnie częścią, być może załącznikiem, większego, 6-stronicowego dokumentu, którego część wstępną (strony 1-3) zostały z jakichś powodów odłączone od stron 4-6 i być może, choć to nie jest wcale takie pewne, znajdują się obecnie w innej teczce archiwalnej, jako samoistny dokument.

W związku ze stwierdzonym zafałszowaniem, o którym mowa była wcześniej, nie można oprzeć się wrażeniu, iż dokument, najwyraźniej podzielony na części, nie został opublikowany w całości, gdyż mógł ujawnić motywy, które doprowadziły do tego, iż odpis maszynowy różni się w tak istotny sposób od oryginału, listu napisanego odręcznie przez J. Piłsudskiego .

Szczegóły
Kategoria: Naród
Odsłony: 5653

Ocena użytkowników: 4 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywna

Tomasz Rakowski

JESTEŚ POLAKIEM

Pamiętam, jak do biura organizacji studenckiej, pomagającej zagranicznym studentom w codziennym życiu na Politechnice Gdańskiej wszedł Włoch, bądź Hiszpan i poprosił, abyśmy zamieścili na naszej stronie www ogłoszenie o korepetycjach z angielskiego, których chciał udzielać. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że jego znajomość tegoż języka ograniczała się do prostych zdań i nie więcej niż 1000 słów. W tym samym czasie wielu z moich znajomych, mogących poszczycić się certyfikatami, potwierdzającymi opanowanie języka angielskiego w stopniu średniozaawansowanym nie tylko nie myślało o udzielaniu płatnych lekcji, ale obawiało się odezwać do zagranicznych studentów, drżąc na myśl o tym, że mogliby się pomylić, niewłaściwie coś wymówić albo źle zaakcentować i tym samym narazić się na śmieszność. 1000 słów kontra certyfikat. Chęć udzielania korepetycji i strach przed zwykłym "hello".

ROŚLINY BEZ SZKIELETU MORALNEGO

W 1551 roku Andrzej Frycz Modrzewski w swoim traktacie "O poprawie Rzeczypospolitej" stwierdza, że "[...] takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie". Po upływie 460 lat ta teza jest wciąż aktualna. Toczy się walka. Każdego dnia, na wielu frontach, różnymi sposobami. Kto wygra duszę młodzieży, ten ukształtuje przyszłość. Na swoją własną modłę. Stawka jest wysoka. Kto walczy? Mógłbym wymieniać nazwiska i tytuły szeregowych żołnierzy, ale w rzeczywistości to starcie dwóch wyobrażeń. Dwóch wizji Polski za 10, 20, 50 lat. Choć można odnieść wrażenie, że to raczej natarcie. Żyjemy w czasach bezpardonowego ataku na fundamenty polskiego jestestwa. Cel jest prosty. Ucywilizowane państwo homogenicznych obywateli - konsumentów. Bez anachronicznej tradycji, przestarzałych wierzeń i 1000-letniej historii. Region Europy. Pełen ludzi posłusznych, pławiących się w wyimaginowanej nowoczesności, bez krzty krytycyzmu i własnego zdania. Nastawionych tylko i wyłącznie na siebie. Zatomizowanych szczurów. Ale bojących się przeciwstawić tępemu działaniu stada kierowanemu przez wszechwiedzące autorytety. Niezdolnych do działania. Nieświadomych. Podatnych na manipulację. Bezwolnych. Pracujących, ale odtwórczo. Pozamykanych w betonowych klatkach za 7000 zł/m2, z kredytem na 30 lat. Z celami życiowymi ograniczonymi do nowej plazmy, fury, grilla, imprezy i seksu. Tu i teraz. Moja nareszcie w pełni europejska Polska. Polska bez martyrologicznej, naiwnej przeszłości. Bez korzeni. Bez uwierającego, jak ciasny gorset patriotyzmu i ciężkich jak ołów frazesów typu "narodowa tożsamość". Polska bez Boga. Polska, w której dyktują, co jest modne, a co nie. Polska bez celowo zohydzanej latami polityki, gdzie wszyscy kradną, zdradzają i dbają tylko o swoje koryta. Polska pod skrzydłami jedynie słusznej Partii, klepanej pobłażliwie po plecach przez silniejszych. Przesadzam? Rok temu uczestniczyłem w otwarciu inwestycji sfinansowanej częściowo ze środków Unii Europejskiej. Na sali około 100 osób. Wykształceni, przedsiębiorczy, młodzi. Konferansjer zapowiada, że zaśpiewamy hymn. Gasną światła, a po chwili na ekranie zostaje wyświetlona olbrzymia flaga UE. Z głośników zaczynają płynąć słowa "Ody do Radości". Wszyscy stoją wyprostowani, z niebieską poświatą na twarzy. Niektórzy bezdźwięcznie poruszają ustami. Szok. Hymnu polskiego nie było.

Szczegóły
Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
Odsłony: 15230

Ocena użytkowników: 3 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 Powstanie Warszawskie 1944, to wystąpienie zbrojne przeciwko wojskom niemieckim, okupującym stolicę, zorganizowane przez Armię Krajową w dniach 1 sierpnia 31 października 1944 roku. Powstanie Warszawskie 1944 zostało przeprowadzone w ram ach akcji „Burza”. Za poczatek powstania warszawskiego uznaje się datę 1 sierpień 1944, czas - tzw. Godzina W. Głównym celem powstania warszawskiego było obalenie Niemców, a także ratowanie suwerenności, kształtu granicy wschodniej sprzed wojny, a także obrona przed stworzeniem w Warszawie władz państwowych narzuconych przez ZSRR. Istotną rolę jeśli chodzi o działania zbrojne odegrał T. Bór Komorowski. Dziś śladem po tych działaniach jest Muzeum powstania warszawskiego.
Powstanie 44, bez wątpienia zaliczane jest do jednego z najistotniejszych wydarzeń końca wojny.

W przeddzień wybuchu Powstania Warszawskiego do ludności zaapelował Związek patriotów Polskich, apelując do walki przeciwko niemieckiemu okupantowi. Zbliżająca się Armia Czerwona, jej sukcesy na froncie i ryzyko dalszego powodzenia przesądziły o wybuchu powstania. Polscy dowódcy - m.in. Bór Komorowski, oceniali, że walki zostaną przeprowadzone szybko i potrwają zaledwie kilka dni, w rzeczywistości trwały aż 63 dni.
W momencie wybuchu Powstanie Warszawskie niemieckie siły zbrojne (Wehrmacht), otrzymały od Hitlera rozkaz zrównania Warszawy z ziemią, miasto miało przestać istnieć. Plan nie do końca się spełnił, jednak straty poniesione podczas dwumiesięcznych walk były ogromne. Powstanie 44 - straty po stronie polskiej wyniosły około 10 tys. zabitych i 7 tys. zaginionych, 5 tys. rannych żołnierzy oraz od 120 do 200 tysięcy ofiar spośród ludności cywilnej. Wśród Niemców było 10 tys. zabitych, 7 tys. zaginionych, 9 tys. rannych żołnierzy oraz 300 zniszczonych czołgów i samochodów pancernych.

Dziś żywym świadectwem po Powstanie Warszawskie i tamtych działaniach jet Muzeum powstania skupiajace pamiątki z tego heroicznego czynu narodowego z 1944.

  1. Horytnica - Polska krew
  2. Wzorcowa prywatyzacja
  3. Dobry zwyczaj, od MFW nie pożyczaj
  4. Kaczyński obiecuje likwidację przymusu ubezpieczeń społecznych

RadioMaryja.pl

06 listopad 2024

Katolicki Głos w Twoim domu