Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Co to jest „żydokomuna”? Zapewne każdy wie, lecz warto poznać formalną definicję tego wyrażenia. W Encyklopedia Britannica nie znalazłem jednak hasła jewish bolshevism, ani też żadnego podobnego na ten temat. Z angielskiej wikipedii wynika, ze żydokomuna to antysemicki stereotyp przypisujący Żydom główną rolę w stworzeniu komunizmu w celu zapanowania nad światem.

 

Czy taka definicja tego hasła jest prawdziwa?

Niemcy Jüdischer Bolschewismus   definiują jako „slogan używany do antykomunistycznej i antysemickiej nagonki, który powstał w Rosji na początku pierwszej wojny światowej i znalazł również szeroki krąg odbiorców zarówno w Europie jak i Ameryce. Dużą sławę osiągnęło to określenie przede wszystkim poprzez przemowy i rozprawy w czasach nacjonalizmu – szczególnie Adolfa Hitlera i Heinricha Himmlera – jak również poprzez rozkazy generalicji w ramach akcji Barbarossa”.

Według niektórych Żydów „geneza i semantyka wyrażenia „żydokomuna” nie zostały dotychczas zbadane”, a samo wyrażenie miało rzekomo powstać w Polsce podobno po II Wojnie Światowej. Tak twierdzi socjolog Paweł Śpiewak.  A samą żydokomunę wspólnie z drugim socjologiem i nawiedzonym pseudohistorykiem Janem Grossem, który wymyślił nową metodę badań historycznych w postaci objawień, uważa za polski mit.

Zaczerpnijmy więc z danych zawartych w materiałach opublikowanych przez znanego Żyda – amerykańskiego profesora w jednym z uniwersytetów, choć nienależącego do Ivy League, to równie prestiżowego.


Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
BezTabu – Co Piszą „Inni”- Krajoobrazy Putinistanu. Tego nie dowiesz się ze Sputnika. Dziś artykuł Walentina Jurewicza Katasonowa ( Катасонов) (ur. 5 kwietnia 1950 roku, ZSRR) — rosyjskiego naukowca-ekonomisty,…

 

…doktora nauk ekonomicznych, profesora katedry finansów międzynarodowych MGIMO. Profesor Katasonow znany jest również jako publicysta. Jest specjalistą w dziedzinie ekonomii zasobów naturalnych, międzynarodowego ruchu kapitału, finansowania, zarządzania inwestycjami, systemów pieniężno-kredytowych, finansów, socjologii ekonomicznej, historii gospodarczej i historii badań gospodarczych.

***

Przed Noworoczny Psychiczny Atak na Rosję

USA dają Moskwie do zrozumienia, że w nowym roku sankcje gospodarcze wobec Rosji mogą ulec zaostrzeniu. W pierwszej kolejności chodzi o możliwe nowe akcje, przewidziane w ustawie, podpisanej przez prezydenta Trump’a 2 sierpnia 2017 roku. Ustawa nazywa się „Akt nr 115-44- o przeciwdziałaniu wrogom Ameryki za pomocą sankcji”. Dla właściwego zrozumienia sytuacji: w tekście tego amerykańskiego postawowienia w stosunku do Korei Północnej, Iranu, i Federacji Rosyjskiej, używa się jednego  wspólnego terminu – adversaries, czyli przeciwnicy, wrogowie.

Już wtedy, w Rosji – ową regulację, odebrano jak zimny prysznic. Przecież ten „Ktoś” bawi się oczekiwaniami ludzi, że dziś-jutro sankcje się skończą i będzie można znowu żyć po staremu: gnać z Rosji na Zachód kapitały, gotować sobie zapasowe lotniska, aby przenieść się tam, na stałe miejsce zamieszkania.


Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Ogłoszona na początku października bieżącego roku  (tekst z 20 grudnia 2017 przyp. red.) Deklaracja Paryska Europa, w jaką wierzymy jest wydarzeniem doniosłym, mimo iż przemilczanym przez polityczny mainstream oraz tzw. media głównego nurtu, choć osobistości, które ją podpisały, nie należą bynajmniej do „antyeuropejskich ekstremistów”. Pod deklaracją widzimy przecież podpisy osób o uznanym dorobku intelektualnym, profesorów (acz przeważnie już emerytowanych) z renomowanych uniwersytetów, reprezentujących szeroko rozumiane spektrum konserwatywno-chadecko-liberalne.
Te nazwiska to prawdziwa „śmietanka” współczesnej myśli europejskiej: katolicki filozof (przyjaciel papieża Benedykta XVI) Robert Spaemann, również katolicki filozof i historyk filozofii Rémi Brague, flagowy konserwatysta brytyjski sir Roger Scruton, konserwatywny politolog z Francji Philippe Bénéton, klasyczny liberał Pierre Manent, kojarzona z neokonserwatyzmem Chantal Delsol, hiszpański heglista i schmittianin Dalmacio Negro Pavón, kalwiński konserwatysta z Holandii Bart Jan Spruyt, katolicki konserwatysta libertarianin z Belgii (związany także z nacjonalistycznym Blokiem Flamandzkim) Matthias Storme, liberalny konserwatysta czeski (nawrócony na katolicyzm) Roman Joch, węgierski politolog konserwatywny András Lánczi, Polskę zaś reprezentuje Ryszard Legutko, którego przedstawiać nie trzeba.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Właściciele tego świata cz. 1

Obaj moi rozmówcy postanowili zachować pełną anonimowość. Nasze rozmowy odbyły się w wydzielonej części publicznej kawiarni w Sztokholmie na przełomie października i listopada 2017 roku. W serii tych wpisów zawarłem wszystkie najciekawsze fragmenty z trzech rozmów, trwających w sumie siedem godzin. Osobiście dokonałem tłumaczenia z języka szwedzkiego i częściowo z języka angielskiego.

W najbliższym czasie nie planuję udostępnienia nagrań, które skopiowałem i rozdałem osobom niezaznajomionych z ich pełną treścią, ale świadomym tego, czego nasze rozmowy dotyczyły.

W pierwszej części przewodnim tematem rozmowy jest konflikt w Syrii i sytuacja na Bliskim Wschodzie, a także nadchodzące konflikty w innych częściach świata.

Robert Grünholz

 Część 1 

Ja: Dziękuję wam obu za przyjście. Tak jak już wcześniej ustaliliśmy, będę nagrywać wszystkie nasze rozmowy. Jeśli zechcecie, bym usunął jakikolwiek fragment bądź zrezygnował z publikacji choćby jednego zdania, będziecie mieli czas, by to przemyśleć i mnie o tym poinformować.

M: Zgoda.

T: W porządku.

Ja: Zacznijmy może od ciebie, M. Powiedz w skrócie czym się obecnie zajmujesz.

M: Przez blisko dwadzieścia lat pracowałem jako adwokat. Teraz wykładam prawo na renomowanej uczelni i jestem konsultantem wysoko postawionego urzędnika Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Ja: Przez większość tego czasu zajmowałeś się prawami człowieka?

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Postawienie znaku zapytania na koniec tytułowego zdania może być odczytane niewłaściwie i dlatego od razu śpieszę wyjaśnić. Uważam za konieczne rozdzielenie tej kwestii na dwa pytania:

Czy wierzę w istnienie Boga?

Czy wierzę w słowa Jezusa Chrystusa?

Odpowiedź na pierwsze pytanie trzeźwo i ściśle myślącego człowieka po przestudiowaniu wykładu http://www.wyszperane.info/2017/12/28/rozumowe-dowody-na-istnienie-boga-ks-jan-jenkins-fsspx/

czy innych podobnych rozumowań musi brzmieć:

„Nie tyle wierzę, co po prostu wiem, że istnieje.„

Podobne skutki wywołuje studiowanie rozmaitych nauk przyrodniczych. Poznając bliżej budowę tego świata nie sposób nie zadawać sobie pytania: a któż to wszystko tak obmyślił i kto to wykonał? Kto zmajstrował pierwszą bakterię? Czyim pomysłem było umieszczenie w każdej komórce informacji o tym jak ma wyglądać cała istota? Kto pilnuje aby prawo grawitacji działało dokładnie tak samo nie tylko tu pod tym drzewkiem, ale i w odległych o miliardy lat świetlnych galaktykach ?