Warto przeczytać

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 18 grudzień 2017

Odsłony: 2040

MISJA ZBAWICIELA

1. Niezgłębione zamiary mądrości Bożej, które Zbawca rodu ludzkiego, Jezus Chrystus, urzeczywistnia na ziemi, do tego zmierzały, aby odnowiony był przez Niego i w Nim świat ten gnuśniejący w swej niejako zastarzałości. Ujął to w świetnym i wielkim zdaniu Paweł Apostoł, gdy pisał do Efezjan: "Tajemnicę swej woli... aby w Chrystusie wszystko naprawił, co jest w niebiosach i to, co na ziemi" (Ef 1,9-10).
2. W rzeczy samej, wypełniając wolę Ojca swojego, Chrystus Pan nadał wszystkim rzeczom nową postać, usunął zaś przestarzałe formy. Uleczył On rany, które naturze ludzkiej zadał upadek pierwszego rodzica; do łaski Bożej przywrócił wszystkich ludzi, będących w swej przyrodzie synami gniewu; doprowadził do światła prawdy udręczonych długotrwałymi błędami, dotkniętym wszelakim brudem przywrócił pełną czystość cnoty; a gdy wskrzesił prawo człowieka do odziedziczenia szczęścia wiekuistego, zarazem dał nieomylną nadzieję, że kiedyś samo nawet ciało ludzkie, dzisiaj podległe chorobom i śmierci, będzie uczestnikiem chwały niebieskiej i nieśmiertelnej. Pragnąc zaś utrwalić te dobrodziejstwa na wszystkie czasy, dopokąd istnieć będzie rodzaj ludzki, założył Kościół, jako zastępcę swojego posłannictwa i polecił mu, aby odbudowywał, co by upadło, swoim wpływem usuwał grożący społeczności ludzkiej bezład.
3. Jakkolwiek Boska odbudowa, którą wskazaliśmy, dotyczy nade wszystko i bezpośrednio porządku łaski nadnaturalnej, mającej być udziałem ludzi, wszakże zbawcze i nieocenione jej owoce dosięgły szeroką falą także spraw ziemskich w porządku przyrodzonym; zrodził się stąd poważny postęp we wszystkich zakresach życia tak jednostki, jako też całej ludzkości. Wprowadzenie ustroju chrześcijańskiego dało każdej jednostce niezachwianą wiarę w Opatrzność Bożą i nadzieję, która nigdy nie zawodzi, otrzymania pomocy niebios; stąd płynie męstwo, umiarkowanie, wytrwałość, równowaga; na spokoju wewnętrznym oparta, inne również wybitne cnoty oraz szczytne dzieła.

   ---

   Czytaj więcej: Encyklika Leona XIII Papieża O małżeństwie chrześcijańskiem

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 05 grudzień 2017

Odsłony: 2350

„Kontrowersje” wokół JP Morgan

To kolejny z serii „problemów wizerunkowych”.

Stanisław Krajski, Masoneria polska 2017 – w centrum wydarzeń

Wikipedia anglojęzyczna podaje, Ww punkcie „Kontrowersje”, informacje „aż” o 19 aferach (i to tylko w latach 2001-2017), W które uwikłany był IP Morgan. Napisałem słowo aż w cudzysłowie, bo w istocie trzeba by tu napisać słowo „tylko”. Tych afer bowiem było o wiele więcej.

Największą chyba z nich była afera związana z papierami wartościowymi firmy Enron Corp. JP Morgan zapłacił 2 miliardy 360 mln odszkodowań, by uciszyć osoby i instytucje, które poniosły straty W związku z jego działaniami polegającymi na nakłanianiu do przestępstwa oszustwa związanego z papierami wartościowymi firmy Enron Corp (aiding and abetting Enron corp.`s Securities fraud). Bankructwo tej firmy zostało uznane za jedno z największych bankructw w dziejach świata. Enron był jedną z największych na świecie firm energetycznych. Dostarczał prąd na wielu kontynentach. W latach 1996- 2000 przychody firmy Enron wzrosły o ponad 750%, z 13,3 miliardów dolarów w 1996 r. do 100,8 miliarda dolarów w 2000 r. W 2001 r. akcje tej firmy były płacone ponad 90 dolarów za sztukę. Nagle ich wartość spadła do kilku centów.

Czytaj więcej: JP Morgan zbawia Polskę: łapówki, oszustwa, grzywny; bankructwa i samobójstwa ofiar, Enron...

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 05 grudzień 2017

Odsłony: 1985

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gdy w lipcu br. prezydent Andrzej Duda zawetował dwie kluczowe ustawy PiS, o Krajowej Radzie Sądownictwa i Sądzie Najwyższym, wśród zdezorientowanych publicystów pojawiło się pytanie, czy to veto nie wynika, aby z wielkości politycznej naszego prezydenta. Nasi publicyści nie wiedzieli bowiem, czy ten sprzeciw jest oznaką wielkości czy małości politycznej prezydenta Andrzeja Dudy.

Veto prezydenckie męża stanu

Gdyby wynikał wszakże z jego wielkości, a mógł, nasz prezydent otworzyłby poważną debatę publiczną nad sytuacją w polskim sądownictwie. Debatę społeczną i ponadpartyjną. I wtedy można by w tej otwartej debacie publicznej rozważyć możliwość bezpośrednich wyborów demokratycznych, choćby przewodniczących sądów okręgowych. I wtedy można by w tejże debacie rozpatrzyć możliwość powołania ław przysięgłych, choćby tylko w sądach karnych na poziomie II instancji. A nade wszystko można by przeanalizować system rekrutacji i awansowania sędziów, tak aby bycie sędzią było ukoronowaniem zawodów prawniczych. Aby sędzią mógł zostać tylko ktoś, kto zna nie tylko prawo, ale i życie, i został moralnie oraz zawodowo sprawdzony, i to przez lata. I aby nieznający życia i niemający mądrości życiowej oraz twardości etycznej trzydziestoletni zaledwie sędziowie, nie podejmowali decyzji w imieniu polskiego państwa.

Veto prezydenckie Andrzeja Dudy

Czytaj więcej: Wojciech Błasiak: Dlaczego prezydent Andrzej Duda nie zostanie mężem stanu?

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 22 listopad 2017

Odsłony: 2627

Ocena użytkowników: 5 / 5

W trwającym od wieków konflikcie brutalnej siły i sumienia Kościół katolicki zawsze brał stronę słabszych. Na tym fundamencie została zbudowana cywilizacja europejska.

W 1954 r. Asger Jorn (właściwie Asger Oluf jorgensen), duński malarz awangardowy i jeszcze przedwojenny komunista, założyciel grupy COBRA i wynalazca trójstronnej piłki nożnej, spotkał się z Guy Debordem, francuskim nowym marksistą i twórcą Międzynarodówki Lettrystycznej. Skutkiem spotkania było połączenie kilku grup około- artystycznej awangardy w Międzynarodówką Sytuacjonistyczną -jedną z najważniejszych organizacji Nowej Lewicy, która kierowała rewoltą studencką 1968 r. jednak ruch sytuacjonistyczny od początku lat 60.

XX w. szedł w kierunku czynnej walki politycznej i Jorn zakończył współpracę z sytuacjonistami (chociaż w dalszym ciągu finansował ich działalność z dochodów osiąganych ze sprzedaży swoich ekspresjonistycznych obrazów) i zajął się sprawami jego zdaniem ważniejszymi. W 1961 r. Jorn, wspólnie z Peterem Globem i Wernerem Jacobsenein z Duńskiego Muzeum Narodowego oraz Holgerem Arbmanem ze szwedzkiego Uniwersytetu w Lund, założył Skandynawski instytut Wandalizmu Porównawczego. Trzeba wspomnieć, że jakkolwiek Jorn był uznanym malarzem awangardowym, to miał również - a może przede wszystkim - ambicje filozoficzne i historiozoficzne, polemizował z Kierkegaardem i Nietzschem, stworzył własny system nazwany triolektyką, próbował bronić bez powodzenia doktoratu z filozofii na kopenhaskim uniwersytecie i rekonstruować filozofię z punktu widzenia artysty.

Czytaj więcej: Krzysztof Karoń: "Humanizm", czyli niewolnictwo