Wiara
- Szczegóły
- Kategoria: Wiara
- Odsłony: 1639
Warto przeczytać szczególnie w kontekście artykułu.
Kilka słów o bliźniaczych, fałszywych “objawieniach” ss. Feliksy Kozłowskiej i Faustyny Kowalskiej
Który ukazał się między innymi na bibula.com
Dlaczego warto przeczytać?
Dlatego że są jednak znaczące różnice w owocach objawień ss. Feliksy Kozłowskiej i Faustyny Kowalskiej. (przyp. red wsp) Zobacz także: Katolicy i mariawici: co nas dzieli?
Aby wszystko było "Marya vitae" – od gorliwej pobożności do herezji
Artur Górecki
Aby wszystko było Marya vitae[1]
Dnia 1 kwietnia 2014 roku w Wislikofen w Szwajcarii zostało podpisane porozumienie w sprawie ponownego przyjęcia Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Polsce do Unii Utrechckiej Kościołów Starokatolickich[2]. Biskupi Unii Utrechckiej Kościołów Starokatolickich deklarują gotowość przyjęcia Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Polsce do Unii. Jest to obwarowane m.in. spełnieniem trzech obietnic złożonych przez stronę mariawicką: usunięcie Filioque w Wyznania wiary, usunięcie przy rewizji swojego statutu fragmentu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, zwołanie Synodu, w którym świeccy będą mieli głos, i wprowadzenie nowych regulacji dotyczących statutu[3]. Sytuacja przypomina trochę tę sprzed lat, gdy ks. Jan Kowalski w celu otrzymania sakry wyrzekł się wiary w Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marii Panny. Fakt ten ukrywano przed opinią publiczną, przede wszystkim przed własnymi wiernymi.
Czy takie działanie – i to w 1909 roku, i obecne – biorąc pod uwagę, że wiara w Niepokalane Poczęcie była jednym z fundamentów doktryny mariawickiej, może dziwić? W kontekście wydarzeń, jakie miały miejsce w mariawityzmie w latach 20. i 30. XX wieku, kiedy to pod egidą bp. mariawickiego Jana Kowalskiego przeprowadzono kolejne daleko idące zmiany doktrynalne[4] (ostatecznie doprowadziły one do rozłamu w samym mariawityzmie), na pewno nie jest to czymś wyjątkowym w tej wspólnocie. Jednak jak to możliwe, że środowisko ludzi zatroskanych o własny rozwój duchowy, reprezentujących ponad przeciętną pobożność, stawiających sobie za cel odnowę moralną duchowieństwa, a następnie wszystkich wiernych, przerodziło się we wspólnotę, która znalazła się poza Kościołem, a jej nauczanie oddalało się coraz bardziej od ortodoksji katolickiej? Spróbujmy przyjrzeć się bliżej kolejnym etapom dramatu rozłamu w Kościele na ziemiach polskich na początku XX wieku.
Czytaj więcej: Aby wszystko było "Marya vitae" – od gorliwej pobożności do herezji
- Szczegóły
- Kategoria: Wiara
- Odsłony: 1588
Ks. Piotr Prusakiewicz, Joanna Piestrak, Andrzej Iwański
O pasjonującym świecie aniołów z ks. Piotrem Prusakiewiczem, michalitą, redaktorem naczelnym dwumiesięcznika o aniołach i życiu duchowym „Któż jak Bóg” i kwartalnika „The Angels messengers from a loving God”, rekolekcjonistą, moderatorem Rycerstwa św. Michała Archanioła, rozmawiają Joanna Piestrak i Andrzej Iwański.
Skąd wiemy, że aniołowie istnieją?
Bo Pan Bóg powiedział o nich ponad trzysta razy na kartach Pisma Świętego. Trzymamy Go za słowo. Jeśli uznalibyśmy, że nie ma aniołów, musielibyśmy zarzucić kłamstwo Chrystusa, co znaczyłoby, że nie był Bogiem. Wtedy chrześcijaństwo nie ma sensu. Wiara w aniołów jest konsekwencją naszej wiary w Chrystusa. Jeśli idę za Nim, prędzej czy później zobaczę aniołów, którzy Mu towarzyszyli. To pierwszy argument.
Na drugi składa się doświadczenie wielu świętych, choćby Ojca Pio, którzy się nie mylili.
Trzeci argument dla wszystkich katolików to nauka Kościoła, żywa tradycja, liturgia. Myślę, że każdy, kto jest zafascynowany aniołami, odkrył ich w jakiś sposób we własnym życiu, w takich czy innych okolicznościach.
Kiedy i po co Pan Bóg stworzył aniołów?
Czas stworzenia aniołów to tajemnica. Niektórzy mówią, że nastąpiło to wtedy, kiedy Bóg stworzył niebo i ziemię — pod słowem „niebo” kryją się aniołowie. Inni kojarzą ich ze stworzeniem światła, gdy Bóg rozdzielił światło i ciemność. Nie przypadkiem są oni przedstawiani jako świetliste postaci, duchy niosące światło od Boga.
Po co Bóg je stworzył?
- Szczegóły
- Kategoria: Wiara
- Odsłony: 1588
Krucjata Różańcowa za Ojczyznę zaprasza i zachęca do wspólnej międzynarodowej inicjatywy (do której przystępują już wierni katolicy m.in. w USA, Australii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, we Włoszech) codziennego Różańca Świętego za Ojczyznę od 15 sierpnia (Wniebowzięcie Matki Boskiej) do 7 października (Matki Boskiej Różańcowej).
W Polsce w ostatnim dniu inicjatywy będą Msze Święte za Ojczyznę i publiczny różaniec ulicami naszych miejscowości, jako wypełnienie postanowienia zeszłorocznego Kongresu Różańcowego z Jasnej Góry.
- Szczegóły
- Kategoria: Wiara
- Odsłony: 1473
bp Alfonso de Galarreta
W trakcie niniejszej konferencji chciałbym zaprezentować Wam pewne przemyślenia, oparte na Ewangelii oraz doktrynie katolickiej, jak również zachęcić Was do oderwania się na chwilę od otaczającej nas przygnębiającej rzeczywistości i skierowania wzroku na Świętą Rodzinę – Jezusa, Maryję i Józefa – zwłaszcza zaś na Najświętszą Maryję Pannę, będącą wzorem dla każdego chrześcijanina, głównie jednak dla chrześcijańskich żon i matek.
Atak na rodzinę
Przypadło nam żyć w czasach, jakich nadejścia w całej minionej historii rodzaju ludzkiego oraz w historii Kościoła nigdy sobie nie wyobrażano: w czasach brutalnego i skoordynowanego ataku na instytucję rodziny, na małżeństwo oraz na małżonków, na rodziców oraz na dzieci. Jest to atak na porządek naturalny, przede wszystkim jednak na porządek nadprzyrodzony, tj. na sakrament małżeństwa oraz na świętość rodziny. I trzeba niestety powiedzieć, iż do ataku tego – co najbardziej chyba szokujące – przyłączyli się ludzie piastujący najwyższe urzędy w Kościele.
Jest faktem powszechnie znanym, że bardzo znacząca liczba pasterzy Kościoła, ludzi tworzących jego hierarchię, pragnących żyć w zgodzie ze światem współczesnym i wyciągnąć ostateczne konsekwencje z liberalnych zasad przyjętych przez II Sobór Watykański, zdeterminowana jest przeprowadzić w nauczaniu moralnym Kościoła prawdziwą rewolucję.
- Szczegóły
- Kategoria: Wiara
- Odsłony: 1570
Z ks. Faustem Buzzim, asystentem przełożonego dystryktu włoskiego Bractwa Św. Piusa X, rozmawia Franiszek Boezi z „Il Giornale”.
Co nadal oddziela Bractwo Św. Piusa X od Kościoła katolickiego?
Należy przede wszystkim z naciskiem podkreślić, że Bractwo Św. Piusa X w żaden sposób nie jest odłączone od Kościoła katolickiego. Pozostajemy złączeni z Kościołem i nigdy się od niego nie odłączyliśmy, pomimo różnic w poglądach pomiędzy nami a władzami rzymskimi. To nie my ponosimy odpowiedzialność za pojawienie się tych rozbieżności. Arcybiskup Lefebvre zawsze powtarzał, że został potępiony za te same rzeczy, za które papieże (zwłaszcza Pius XII) go chwalili. Tym, kto się zmienił, był Rzym, który podczas II Soboru Watykańskiego zdystansował się od wielowiekowej Tradycji Kościoła.
Pewien proboszcz powiedział mi kiedyś: „Wielu ludzi mówi o schizmie, nie posiadają jednak wiedzy teologicznej Marcelego Lefebvre’a”. Czy sądzi Ksiądz, że ta uwaga jest słuszna?
Wielu krytykuje lub potępia Bractwo Św. Piusa X, nie zetknąwszy się z nim osobiście i nie posiadając wiedzy na temat przyczyn napięć pomiędzy nami a obecnymi władzami Kościoła. Dziś wielu ludzi – zarówno duchownych, jak świeckich – zaczyna się zastanawiać nad tym, co dzieje się w Kościele i zadawać sobie pytanie, czy właśnie ci, którzy przez wiele lat byli stygmatyzowani jako schizmatycy, nie są przypadkiem najbardziej wierni i lojalni wobec Kościoła katolickiego oraz – paradoksalnie – również papiestwa. Arcybiskup Lefebvre pragnął, abyśmy studiowali w naszych seminariach Sumę teologiczną św. Tomasza z Akwinu oraz inne klasyczne traktaty teologiczne. Uważam, że możliwość otrzymania tak gruntownej i solidnej formacji była dla nas wielką łaską.
Czytaj więcej: Tradycja to jedyna możliwa przyszłość Kościoła Świętego
Strona 5 z 103
