Jacek Rossakiewicz Kryzys finansowy – kapitalistyczny krach czy przejaw władzy ?

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 11 grudzień 2011

Odsłony: 6742

Ocena użytkowników: 5 / 5

Kapitalizm, to takie niezwykłe wierzenie, że najgorsi mężczyźni, z najgorszych pobudek, w niewiadomy sposób będą pracować dla wspólnego dobra.

John Maynard Keynes

Popełniłem błąd, zakładając, że organizacje, których celem jest zysk, będą w największym stopniu zdolne chronić własnych udziałowców i ich kapitał.

Alan Greenspan, były szef Rezerwy Federalnej USA

Dwa powyższe cytaty; jeden dosadny, drugi dyplomatycznie wyważony – dobrze ukazują krach wiary w tzw. „niewidzialną rękę rynku”. Ze zwątpienia  J. M. Keynes’a w zasadność ortodoksyjnej ekonomii liberalnej, zrodziła się w latach 30. XX wieku ekonomia państwowego interwencjonizmu, która zdominowała myślenie ekonomistów i pozwoliła odbudować gospodarki narodowe państw Europy Zachodniej po II wojnie światowej.

Niebezpieczeństwo samowolnej kreacji pieniądza kredytowego przez banki prywatne nie zostało jednak przy tym zażegnane i pod koniec lat 70. XX wieku powrócono do idei „samoregulacji rynku” nazywając ją „deregulacją”. Deregulacja polegała generalnie na „uwolnieniu” stóp procentowych, po to, aby bankierzy mogli odrobić finansowe straty wywołane czterokrotną podwyżką cen ropy naftowej przez kraje OPEC, (do której doszło w odpowiedzi na uchylenie parytetu złota dla amerykańskiego dolara, w 1971 roku). W efekcie podstawowego mechanizmu finansowego neoliberalnej deregulacji, czyli podniesienia stóp procentowych, dłużnicy popadli w pułapki kredytowe, ale wyższe odsetki pozwoliły bankierom odrobić straty.

Czytaj więcej: Jacek Rossakiewicz Kryzys finansowy – kapitalistyczny krach czy przejaw władzy ?

Wszyscy bekniemy za Smoleńsk

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 09 grudzień 2011

Odsłony: 3000

Ocena użytkowników: 5 / 5

Rolex   
Mój tekst był gotowy przed upojną wyborczą nocą i przed cudownym powyborczym porankiem, a coś mnie podkusiło, żeby dopisać dwa akapity „po” – takie parę zdań podsumowania z powyborczą analizą. Wynik wyborów mnie nie zaskoczył o tyle, że spodziewałem się konserwacji układu na czas, na jaki uda się go zakonserwować; natomiast podział głosów i wyniki poszczególnych sił, a więc koterii, partii, rozwiedki, lobby - w kolejności, w jakiej siły otrzymywały głosy, już nieco tak. Na tyle, że zacząłem się zastanawiać, czy to coś zmienia w moim generalnym oglądzie rzeczywistości? I doszedłem do wniosku, że zmienia, i stąd stary tekst powędrował do kosza, a ten jest rezultatem dokonanej zmiany.
 
Na swoim blogu w S24 (http://hekatonchejres.salon24.pl/) wywiesiłem kiedyś baner „Carthago delenda est, a wy bekniecie za Smoleńsk”. Cóż powinienem teraz zrobić z tym banerem? Oczywiście zostawić, bo teraz jest on szczególnie profetyczny, a ogłoszona przepowiednia jest bliższa spełnienia niż kiedykolwiek. Co prawda wcześniej pisząc „wy” miałem na myśli aranżerów i wykonawców Smoleńska po polskiej stronie (bo do „bekania” tych po moskwicińskiej potrzeba bardzo szczęśliwego układu geopolitycznego), a teraz zmuszony jestem dokonać podmiany podmiotu, ale hasło aktualne jest nadal, a nawet jest aktualne bardziej.

Jest oczywiste, że ktoś za Smoleńsk odpowie, bo zawsze ktoś odpowiada za takie zdarzenia, gdyż one mają swój cel i sens. Jeśli nie sprawcy, to ofiary. Więc – przyjmując bardziej egotyczną postawę, to wy – Polacy mieszkający w kraju, bekniecie bez związku z poglądami, pozycją społeczną i ilorazem inteligencji, albo przyjmując mniej egotyczną postawę, to My – cała wspólnota, „bekniemy”.

Czytaj więcej: Wszyscy bekniemy za Smoleńsk