Palikotyzacja posła Libickiego

Szczegóły

Kategoria: Wiadomości

Opublikowano: 26 kwiecień 2011

Odsłony: 2367

"Dymią kadzidła, słychać chóralne śpiewy. Zakapturzeni zakonnicy padają na ziemię, wołając: Kyrie eleison" - to nie kolejny wpis z bloga Jana Filipa Libickiego, ale relacja kolorowej prasy o duchowych podróżach Janusza Palikota. Gdy z nich wracał, prowadził swoją brutalną partyjną wojnę. Dziś tę strategię naśladuje poseł PJN. To w zaciszu zakonnych cel miał dojść do wniosku, że czas rozprawić się z Radiem Maryja.

Pomysł zaatakowania Radia Maryja za to, że odważnie angażuje się w wyjaśnienie katastrofy smoleńskiej i rzekomo zbyt słabo akcentuje tematykę religijną na swojej antenie, pojawił się po tym, jak poseł Jan Filip Libicki wrócił z monastycznych rekolekcji. "Dziś nad ranem wróciłem z pustelni Kamedułów w Bieniszewie pod Koninem. Często tam jeżdżę, żeby się trochę duchowo odnowić" - pisał przed tygodniem.
W ostatnich dniach poinformował internautów o kolejnych wizytach w zakonnych pustelniach. Najpierw ogłosił, że pierwsze dni Wielkiego Tygodnia przeżył w tej samej co wcześniej pustelni. Niedzielę Palmową "spędził w naprawdę niezwykłym miejscu Starym Krakowie", gdzie powstaje nowa benedyktyńska wspólnota, których w jego ocenie jest w Polsce zbyt mało. O tym, czy taki sam problem jest z siłą i liczebnością katolickich mediów w kraju, na razie nie wspomniał - to prawdopodobnie efekt wyciszenia, jakiemu poddał się, wiodąc pustelnicze życie. Można jednak domniemywać, że niedługo poseł znów zaatakuje, ale już nie jako religijny bloger, ale polityk realizujący w kwestii "załatwienia sprawy" Radia Maryja aspiracje postkomunistów, Platformy Obywatelskiej czy "Gazety Wyborczej". Tej ostatniej, tuż przed świętami, udzielił zresztą wywiadu, w którym tłumaczył, dlaczego jako głęboko wierzący katolik i polityk prawicy konserwatywnej uważa, że najważniejszą kwestią na dziś jest ustawowe zmuszenie Radia Maryja (którego - jak sam przyznaje - słucha rzadko) do wpuszczania do jego studia ludzi, którzy mają poglądy jak najdalsze od linii katolickiej rozgłośni.

Czytaj więcej: Palikotyzacja posła Libickiego

Całun Turyński – niemy świadek Zmartwychwstania

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 25 kwiecień 2011

Odsłony: 3529

Czy potrzeba jeszcze czegoś więcej by stwierdzić, że Całun Turyński to prawdziwe płótno pogrzebowe Jezusa i niemy świadek jego zmartwychwstania?

 Historia Całunu Turyńskiego jest w skrócie dość powszechnie znana. Do dziś jednak pokutuje wśród wielu ludzi przekonanie, że za pomocą datowania węglem C 14 dowiedziono w 1988 roku genialnego fałszerstwa dokonanego w średniowieczu. Warto dziś przypomnieć, że wśród badających wtedy płótno znajdował się pracownik Los Alamos National Laboratory, Raymond Rogers, jeden z największych sceptyków, co do autentyczności płótna.

Nieuleczalnie chory na raka Rogers na niecałe cztery miesiące przed swoja śmiercią 8 marca 2005 roku, opublikował w międzynarodowym periodyku „Thermochimica acta” artykuł „Badania próbek Całunu Turyńskiego poddanych testowi na węgiel C14” (Studies on the radiocarbon sample of the Shroud of Turin).

Konkluzja tego niezwykle szczegółowego artykułu była następująca:

Czytaj więcej: Całun Turyński – niemy świadek Zmartwychwstania

Odwiedź stronę: www.ludobojstwo.pl

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 25 kwiecień 2011

Odsłony: 9805

Ludobójstwo  - to celowe wyniszczanie całych narodów, grup etnicznych, religijnych, lub rasowych , zarówno poprzez fizyczne zabójstwa członków grupy, jak i kontrolę urodzin, przymusowe odbieranie dzieci czy stworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie.
Zbrodnie ludobójstwa nie ulegają przedawnieniu, a sprawcy ludobójstwa podlegają karze bez względu na to, czy są osobami prywatnymi, urzędnikami publicznymi czy mężami stanu. Karane jest nie tylko ludobójstwo, ale także podżeganie do niego, współuczestnictwo, usiłowanie jego popełnienia oraz zmowa w celu jego popełnienia.
Karanie za zbrodnię ludobójstwa zostało powierzone sądownictwu wewnętrznemu państw - członków konwencji oraz sądownictwu międzynarodowemu, o ile dane państwo jest członkiem tego systemu.

Czytając definicje ludobójstwa zadajemy sobie pytanie jak to jest możliwe, ze znając liczne przykłady, z historii i czasów nam współczesnych, do tej pory nie uznano za ludobójstwo zbrodni popełnionych na Polakach w czasie drugiej wojny światowej w ZSRR i na Ukrainie.
Akcje wymierzone przeciwko ludności polskiej posiadały wszystkie cechy planowego wyniszczenia narodu. Długotrwałe przygotowania do tych zbrodni miały zagwarantować, bezkarność sprawcom i zapewnić ,że prawda nigdy nie ujrzy światła dziennego. Zarówno Rosjanie, jak i Ukraińcy pozostali bezkarni.

Czytaj więcej: Odwiedź stronę: www.ludobojstwo.pl

Dwa kroki do IV RP

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 25 kwiecień 2011

Odsłony: 5550

Jeśli przez projekt IV Rzeczypospolitej rozumieć zadanie takiego unowocześnienia naszego kraju, które zachowa polską tożsamość i uczyni nas dumnymi z bycia Polakami, to odpowiedź na pytanie, jak to zrobić, jest prosta i składa się z dwóch kroków. Po pierwsze, trzeba umacniać te środowiska, które określamy jako "obóz niepodległościowy". Po drugie, trzeba budować mosty porozumienia z tymi grupami Polaków, którzy sądzą, iż publiczne mówienie: naród, Polska, polskość, to znak jakiegoś czającego się za rogiem totalitaryzmu. Tylko te dwie rzeczy trzeba robić - nic więcej.

Projekt IV Rzeczypospolitej to seria reform usuwających instytucjonalne niesprawności polskiego państwa. Idzie także o osłabienie mechanizmów rodzących niesprawiedliwość społeczną, a przez to blokujących rozwój społeczny. Taki projekt nie jest potrzebny tym środowiskom, które uznają funkcjonujące obecnie zasady gry w społeczeństwo za korzystne dla siebie.

Życie społeczne to gra - od nas zależy, na ile będzie to gra fair

W życiu jedni radzą sobie lepiej, drudzy gorzej. Dlatego w każdym ustroju są ci, którym się wiedzie dobrze, i tacy, którym wiedzie się kiepsko. Wygrani i przegrani. Wygrani stają się elitami, przegrani ludem. Środowiska wygranych są zazwyczaj lepiej zorganizowane od grup przegranych. Wygrani, aby utrzymać swoją uprzywilejowaną pozycję w społeczeństwie, często działają według zasady "dziel i rządź". Nad podzielonymi łatwiej panować.

Czytaj więcej: Dwa kroki do IV RP