W Polsce bez zmian...czy rząd coś robi w naszym interesie ?

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 30 maj 2013

Odsłony: 10380

Rząd zaprzepaścił wielką szansę

Informacja Ministerstwa Środowiska o tym, że do połowy maja wykonano 44 otwory w poszukiwaniu gazu z łupków, natomiast na cały 2013 r. zaplanowanych jest 41 wierceń, świadczy o bardzo małej ilości tych przedsięwzięć. Jest to związane m.in. z wychodzeniem z polskiego rynku zagranicznych firm poszukiwawczych tego paliwa.
Na moje wielokrotnie powtarzane pytania przewidujące taką sytuację, zadawane z trybuny sejmowej premierowi Donaldowi Tuskowi, odpowiedzi nie uzyskałem.

Mizernie niski stopień przedsięwzięć w zakresie wierceń poszukiwawczych to efekt zaniedbań tego rządu. Należy zauważyć, że złoża gazu z łupków znajdują się nie tylko w Polsce, ale w wielu innych krajach.
Pomimo tego, że spośród państw europejskich byliśmy pierwsi w dziedzinie poszukiwań tego surowca energetycznego, cała dotychczasowa praca została zaprzepaszczona przez obecną władzę.
Pod rządami Platformy Obywatelskiej nie zrobiono nic w tym kierunku, by przygotować prawnie i organizacyjnie Polskę do wydobywania gazu z łupków. Zostało zaniechane rozwiązanie przygotowane jeszcze przez  rząd Prawa i Sprawiedliwości w 2007 roku.

Czytaj więcej: W Polsce bez zmian...czy rząd coś robi w naszym interesie ?

PO na równi pochyłej

Szczegóły

Kategoria: Wiadomości

Opublikowano: 30 maj 2013

Odsłony: 10641

Dwie trzecie Polaków źle ocenia rozwój sytuacji gospodarczej w kraju. Oczywiście wpływ na taki stan rzeczy ma pogarszająca się sytuacja polskich gospodarstw domowych, ogólny kryzys ekonomiczny.
Ale oprócz tego premier uważa, że główny problem Platformy to wewnętrzna walka w obliczu zbliżających się wyborów w partii. Powszechne głosowanie wszystkich członków partii na przewodniczącego miało dać Tuskowi nowy impuls do umocnienia swojego przywództwa i poprawienia nadszarpniętego wizerunku lidera.

Premier doskonale zdaje sobie sprawę, że w przypadku zgłoszenia kontrkandydatur Grzegorza Schetyny i Jarosława Gowina jego zwycięstwo jest niemal pewne. Frakcje prawicowa i lewicowa będą się niejako znosić we wzajemnej konkurencji, a Tusk może spokojnie zagrać rolę człowieka kompromisu i zwyciężyć przygniatającą większością głosów.

Huśtanie koalicją

Oczywiście wszystko to jest realne, ale Tusk, zdaje się, nie wziął do końca pod uwagę czynnika pogarszającej się sytuacji gospodarczej w kraju. Napięcia wewnętrzne, które do tej pory spokojnie mógł rozegrać na swoją korzyść, teraz wydają się niszczyć wewnętrznie partię. To na skutek tych napięć z rządu został usunięty Gowin.

Czytaj więcej: PO na równi pochyłej

Polska i Rzym w poezji Cypriana Kamila Norwida

Szczegóły

Kategoria: Czytelnia

Opublikowano: 30 maj 2013

Odsłony: 30274

„Naród to  najstarszy po Kościele obywatel”

 23 maja minęła 130 rocznica (zm.1883 r.) śmierci Cypriana Norwida. Jakże aktualne są dzisiaj złote myśli Cypriana Kamila Norwida, gdy trwa walka zażarta z Państwem i Kościołem.

Ur. się 24 sierpnia 1821 r. w Laskowie - Głuchawy k. Radzymina. Był jednym z najoryginalniejszych i najwszechstronniejszych polskich pisarzy i myślicieli. Na jego miejsce w historii literatury polskiej istotne znaczenie miały dwa bardzo ważne czynniki: to, że tworzył w bezpośrednim następstwie czasowym po wielkiej trójcy poetów tj. Mickiewiczu, Słowackim, Zaleskim, oraz to, że jego twórczość przypadała na lata schyłku romantyzmu i rozkwitu pozytywizmu. Ostatni z wielkich poetów romantyzmu, dążący do stworzenia nowej fazy romantyzmu polskiego, doceniając historyczną rolę poprzedników, zarzucał jednocześnie ich dziełu, że koncentrowało uwagę na narodzie i gloryfikacji jego męczeństwa, kosztem uwagi poświęconej codziennej rzeczywistości, człowiekowi i jego ogólnoludzkim powinnościom, na spotęgowanych i niezwykłych uczuciach, kosztem myśli oraz tego, co normalne. Głównym zainteresowaniem Norwida był człowiek i rzeczywistość przez niego tworzona. Nowe zagadnienia, które Norwid poruszał w swojej twórczości narzucone były przez gwałtowny rozwój cywilizacji, czyli kapitalizmu, stąd podobieństwo niektórych postulatów i motywów: kult pracy, program unowocześniania narodu polskiego, rozważania dotyczące sytuacji człowiek w społeczeństwie przemysłowym. Rozwiązania, które Norwid przedstawiał pozostaną do końce podporządkowane romantycznej wizji świata, uniwersalne historiozofii i celów ostatecznych, a mianowicie boskich przeznaczeń człowieka w duchu katolickim, ale również boskich przeznaczeń narodu. Krytyka Powstania Styczniowego przez Norwida była rezultatem jego głębokiego przeświadczenia, że przywódcom zabrakło tak twórczej dla ludzkości idei i przez to upadło.

Norwida w szczególności interesowała „historia jako prawda”, historia widziana pod kątem chrześcijaństwa, służąca jego przygotowaniu i rozwojowi. Kościół w historii był głównym przedmiotem jego uwagi. Był poetą, mistrzem słowa, ale również myślicielem religijnym, choć nie teologiem. Pisarz idei, dla którego „Cezarem jest duch Epoki, najstarszy w Narodzie obywatel”. O sobie mówił, że nie jest właściwie obywatelem, współczesnej sobie Polski, „tylko trochę przeszłej i dużo przyszłej,,.

Poeta uważał, że religia jest kluczem do dziejów. W tym sensie uważał on Kościół za główny podmiot historii, a nawet rzeczywistość wyrastającą ponad historię oraz ograniczenia czasu i przestrzeni.

Uważał, że cały ciąg dziejów jest miejscem obecności i przejawianiem się odwiecznej Prawdy, ponieważ „Chrystus Pan był i jest” i „czas zwycięża”. Norwid był poetą katolickim. Według niego to wrastanie narodu w Kościół staje się jego uwieńczeniem i doskonaleniem. Jest osiągnięciem optymalnej formy życia i rozwiązaniem podstawowych trudności historycznych. Dlatego „społeczność religijna, zwłaszcza chrześcijańska”, stanowi najważniejszy rdzeń narodowego organizmu”. Kościół uniwersalny wciela się w konkretny naród i ucieleśnia się w nim. Przekłada historię narodu na dzieje zbawienia. Naród natomiast materializuje Kościół, ukonkretnia go i uhistorycznia, zapewnia mu wymiar publiczny i ciągłość dziejową, drogę poprzez świat i epoki. Naród to, dla Norwida, najstarszy po Kościele obywatel”, który podobnie jak Kościół zasadza się i rośnie na duchowej wolności. Naród jest „dziełem miłości”, najpierw natchnionej a następnie uświadomionej. Norwid, uważał również, że naród daje Kościołowi, który jest „nad Historią”, realność, materialność, możliwość wcielania się w czasoprzestrzeń świata: w epoki, kultury i kraje. Jako określony naród jest podmiotem partykularnego Kościoła, tak cała rodzina narodów stanowi podłoże dla Kościoła powszechnego jako swoistej Rodziny Bożej. Z kolei Kościół od wewnątrz przenika naród i odnawia go. Kościół jest strukturą wspierającą właściwy rozwój narodu katolickiego.

Czytaj więcej: Polska i Rzym w poezji Cypriana Kamila Norwida

Tomasz Parol (ŁŁ) - Podskórne koterie polityczne

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 28 maj 2013

Odsłony: 4895

Nie jest prawdą, że podział polityczny rozgrywa się na linii partyjnej lub linii politycznej typu lewica-prawica, a ściślej PO – PiS, wokół którego media prawego i lewego mainstreamu zbudowały całą swoją narrację. To podejście płytkie i skierowane do maluczkich, których jest większość i którzy nie wiedzą i nie mają wiedzieć, o co naprawdę chodzi w rozgrywkach politycznych.

Z mojego doświadczenia medialnego, zarówno blogerskiego jak i dziennikarskiego, gdy byłem naprawdę blisko polityków wynika, że rzeczywiste linie podziałów i rozgrywek odbywających się w polityce są dużo głębsze i naprawdę wielowarstwowe. Przeprowadzę teraz czytelników przez kolejne kręgi wtajemniczenia. Od tych dziś mniej ważnych do tych najistotniejszych.

Prosty podział okrągłostołowy

Wielu obserwatorów i uczestników sceny politycznej optuje za wprowadzeniem innego podziału wynikającego z układu okrągłostołowego, do którego władze PRL zaprosiły część tzw. opozycji (zwaną opozycją konstruktywną), ale większość opozycji nie zaprosiła (zwaną „oszołomami”). Do tej pierwszej należą działacze tak zwanej lewicy laickiej skupionej wokół Adama Michnika („odpieprzcie się od Generała”), który wszakże siedział w więzieniu, ale w luksusowych warunkach, dysponując materiałami piśmienniczymi, możliwością pisania esejów oraz odezw i ich publikacji poza murami. Do dzisiaj Adam Michnik nie wyjaśnił, jakim cudownym sposobem to robił walcząc z władzą i jak zadbał o swoje cieplarniane warunki.

Czytaj więcej: Tomasz Parol (ŁŁ) - Podskórne koterie polityczne