Jezus Chrystus zmarł 3 kwietnia 33 roku

Szczegóły

Kategoria: Wiadomości

Opublikowano: 22 kwiecień 2011

Odsłony: 6356

3 kwietnia 33 roku naszej ery - po latach sporów, kontrowersji i dociekań tę datę uznano za dzień śmierci Jezusa Chrystusa. Do jej wyznaczenia użyto wiedzy historycznej i astronomicznej.
W datowaniu śmierci Jezusa latami granicznymi są rok 26 i 36, kiedy to Poncjusz Piłat był prokuratorem Judei. Podpowiedzi dostarcza też rok nawrócenia św. Pawła - 35.
Wiadomo też na pewno, że Jezus został ukrzyżowany w piątek, w czasie żydowskiego święta Paschy, które wyznaczano na podstawie kalendarza księżycowego w dwa tygodnie po pierwszym wiosennym nowiu. Wszystkie te dane pozwoliły na przyjęcie dwóch hipotetycznych dni: 7 kwietnia roku 30 i 3 kwietnia roku 33.
I tu wkroczyła wiedza astronomiczna. W ewangelii napisano bowiem, że w dniu śmierci Jezusa Słońce zamieniło się w ciemności, a Księżyc w krew. Naukowcy przyjęli że passus ten dotyczy zaćmienia słońca lub księżyca.

Czytaj więcej: Jezus Chrystus zmarł 3 kwietnia 33 roku

Prawda wchodzi na trybuny! (2)

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 22 kwiecień 2011

Odsłony: 2638

Czytaj więcej: Prawda wchodzi na trybuny! (2)

„O PATRIOTYŹMIE”

Szczegóły

Kategoria: Myśl Narodowa

Opublikowano: 21 kwiecień 2011

Odsłony: 17648

Profesor ojciec Innocenty Jozef Maria Bochenski

O.I.J.M. BOCHEŃSKI „O PATRIOTYŹMIE”

Od wydawnictwa

Ojciec Innocenty Józef Maria Bocheński, dominikanin, filozof i logik, profesor Uniwersytetu we Fryburgu (Szwajcaria) nie jest bliżej znany polskiemu Czytelnikowi. Nie przeczy temu kilka krótkich informacji prasowych, jakie ukazały się w końcu 1987 roku w prasie polskiej w związku z jego pobytem w Kraju, który odwiedził po 48 latach nieobecności. Ojciec Bocheński ukończył studia prawnicze we Lwowie i ekonomiczne w Poznaniu. Filozofię studiował we Fryburgu a teologię w „Angelicum” w Rzymie. Jest autorem kilkunastu książek z zakresu logiki i kilkuset artykułów prasowych. Bierze czynny udział w pracach wielu towarzystw naukowych w Europie i Ameryce.

Szkic „O patriotyzmie” jest jednym z ponad stu ogłoszonych przez Autora w latach 1939-1945. Często były to wykłady dla Polaków, z którymi się stykał, w tym też dla żołnierzy z Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Oddawany do rąk Czytelników szkic ukazał się po raz pierwszy w Szkocji, w 1942 roku, w 19-ym numerze czasopisma ,,Nauka Chrystusa”. W roku 1953 ukazał się on w zbiorze ,,Szkice etyczne” wydanym przez Katolicki Ośrodek Wydawniczy ,,Veritas” w Londynie, na którym opiera się to wydanie. Szkic „O patriotyzmie” zawiera naszym zdaniem bardzo aktualne treści. Z jednej bowiem strony Polsce potrzeba wielu patriotów o gorących sercach i trzeźwych umysłach, a z drugiej zaś różne ugrupowania kosmopolityczne próbują uczyć Polaków patriotyzmu. Nie chcemy na to pozwolić. Polacy maja własne wzory.

Autor w swym opracowaniu podaje definicję takich pojęć jak: ojczyzna, patriotyzm ... Wiele uwagi poświęca wychowaniu w duchu patriotycznym i kształtowaniu woli. Mówi też o obowiązku obrony Ojczyzny.
Szkic ten powinien stanowić podstawowa lekturę dla polskiej młodzieży. Oddajemy to małe dziełko do rak Czytelników w przekonaniu, że myśl Ojca I. M. Bocheńskiego będzie dobrze służyła współczesnym i przyszłym pokoleniom naszego, polskiego narodu.

I. DEFINICJA PATRIOTYZMU

Przedmiot patriotyzmu

Istnieje dość zawiły spór na temat przedmiotu patriotyzmu, czyli znaczenia słowa „ojczyzna”. Spór ten nie tylko nie został rozstrzygnięty przez Kościół, ale nawet nie ma odnośnie do niego zgodnego poglądu myślicieli katolickich. Jasnym tego dowodem jest ankieta o nacjonalizmie, przeprowadzona przez Vaussarda, z której okazuje się, że różni wybitni myśliciele katoliccy zakładają najróżniejsze pojęcia ojczyzny, z czego wtórnie wynikają najróżniejsze postawy wobec patriotyzmu. Wśród wielu kierunków, jakie można w Kościele wyśledzić, wyróżnimy i obierzemy kierunek reprezentowany przez myślicieli polskich, których najwybitniejszym przedstawicielem jest jeden z czołowych etyków katolickich współczesnej doby o. Jacek Woroniecki O. P.

Czytaj więcej: „O PATRIOTYŹMIE”

Ecce lignum Crucis – O Męce Pańskiej

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 22 kwiecień 2011

Odsłony: 4559

NAUKA ŚWIĘTEGO LEONA WIELKIEGO, PAPIEŻA DOKTORA KOŚCIOŁA (400 – 461) O MĘCE PAŃSKIEJ

Synowie ciemności zrobili napad na światłość prawdziwą, a choć użyli pochodni i latarń, nie uniknęli jednak nocy niewierności swojej, bo nie poznali Twórcy światła. Chwytają Tego, który do wydania siebie był sam gotów, i prowadzą Tego, który chciał aby Go prowadzono, a który, jeśliby miał zamiar stawiać opór, bez wątpienia ręce bezbożne nic by przeciw Niemu nie podołały: ależ odkupienie świata na zwłokę byłoby narażone, i Ten, który miał umrzeć dla zbawienia wszystkich, jeśliby był ocalony, nie zbawiłby nikogo.
Po rozlicznych w toku onej nocy szyderstwach z Jezusa, oddali Go nareszcie związanego staroście rzymskiemu Piłatowi. Przełożeni bowiem duchowni i starsi ludu tak rzecz prowadzili, aby się od spełnienia zbrodni dalekimi wykazali; a unikając działania własnoręcznego, choć językiem miotali pociski, i nie chcąc niby to zabijać, wołali: ukrzyżuj, ukrzyżuj. Mogłoż być coś niesprawiedliwszego nad podobny pozór religii? coś okrutniejszego nad takie udawanie dobrotliwości? Któraż to ustawa dozwala wam, o żydzi, aby to czego wam nie godzi się czynić, godziło się pragnąć? Jakżeż to, co dla ciała sprawia zmazę, dla serca nie zadaje rany? Lękacie się, aby przez zabójstwo Jezusa nie zaciągnąć na siebie zmazy, a żądaliście żeby krew Jego przelana spadła na was i na syny wasze? Jeśli wasza bezbożność nie wpływa na całą zbrodnię, dozwólcież aby Piłat sądził według uznania swego. Lecz wy i ku niemu dzicy i gwałtowni, nie przestajecie nakłaniać go do tego, od czego się obłudnie wstrzymujecie. Zgrzeszył Piłat czyniąc to, czego nie chciał; na wasze jednak sumienie spada wszystko, cokolwiek zajadłość wasza na nim wymogła.

Czytaj więcej: Ecce lignum Crucis – O Męce Pańskiej