Kolejny rząd kontynuacji - Konrad Rękas

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 11 listopad 2015

Odsłony: 2125

Centroprawica rządziła już w Polsce trzy razy (w czterech, czy licząc inaczej pięciu rządach) za każdym razem z marnym skutkiem, tak dla siebie, jak dla kraju. Głównie dlatego, że prezentując się jako siła antyukładowa, niosąca za sobą jakąś zasadniczą zmianę jakościową – tzw. prawica post-solidarnościowa nie różni się ani w swej genezie, ani formacji intelekturalno-ideowej, ani powiązań międzynarodowych od pozostałych sił politycznych III RP.

Kłopotliwe dziedzictwo

Rząd Jana Olszewskiego miał być „rządem przełomu”, formowanym w rzekomej kontrze do polityki, zwłaszcza społeczno-gospodarczej realizowanej przez Leszka Balcerowicza w gabinetach Tadeusza Mazowieckiego i Jana K. Bieleckiego. Tymczasem ekipa PC-ZChN i mniejszych formacji chadeckich nawet nie podjęła próby zmiany kierunku przemian, czy choćby wstrzymania dokonywanej wówczas w dalszym ciągu złodziejskiej prywatyzacji.

Mimo to zupełnie bez żadnego związku z rzeczywistością, za to w zgodzie z obowiązującą linią propagandową – rząd Olszewskiego, a zwłaszcza jego upadek stanowią do dziś jeden z mitów założycielskich całego obozu, mający dowodzić jego szlachetnych intencji i dobrych chęci, a nie hipokryzji, nieudolności i braku zdolności kierowania państwem. Co ciekawe zresztą, ZChN-owska część centroprawicy praktycznie od razu odnalazła się w kolejnym rządzie Hanny Suchockiej, bez krępacji partycypując w neoliberalny wykańczaniu Polski.

Czytaj więcej: Kolejny rząd kontynuacji - Konrad Rękas

11 LISTOPADA MAMY ŚWIĘTO NARODOWE

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 10 listopad 2015

Odsłony: 3573

ROMAN DMOWSKI ARCHITEKT POLSKIEJ NIEPODLEGŁOŚCI
[losy narodu] "zawisły przede wszystkim od tych zasobów, które spoczywają w głębi dusz jego członków i które tworzą zbiorową duszę narodu"

Ex oriente lux "Przegl. Wszechpolski" 1904

2 stycznia to rocznica śmierci Romana Dmowskiego. Męża stanu, architekta polskiej niepodległości, polityka, publicysty, delegata polski na konferencję paryską w 1919 i sygnatariusza traktatu wersalskiego.

Roman Dmowski (1864-1939) całe swoje życie poświęcił dla uzyskania niepodległości i odbudowy państwa Polskiego. Już na studiach krzewił idee niepodległości w Związku Młodzieży Polskiej (ZET). Organizacji istniejącej na wszystkich polskich i europejskich uniwersytetach, na których kształciła się polska młodzież. W tym samym celu wraz z innymi działaczami narodowymi Popławskim i Balickim przekształcił emigracyjną organizację - Ligę Polską w Ligę Narodową. Stworzył i redagował pisma skierowane do wszystkich polskich warstw społecznych w trzech zaborach. Miały one za zadanie wykształcenie w nich poczucia obowiązków polskich i zachęcenie do pracy na rzecz uzyskania niepodległości. Propagowały także myśl polityczną ruchu narodowego- wskazywały drogę do osiągnięcia tego celu. Były to "Przegląd Warszawski" "Polak" "Pochodnia". W roku 1902 wydrukowano znaczną część jednego z najważniejszych dzieł Dmowskiego - "Myśli nowoczesnego Polaka" swoistego manifestu idei narodowej. Przedstawiony w nim został wzór członka narodu polskiego, który był zdolny wziąć udział w walce o polską niepodległość. Traktat unaocznia zarówno tkwiący w narodzie polskim potencjał, jak wady narodowe. Wskazuje jak można je zwalczyć i przezwyciężyć.

11 LISTOPADA MAMY ŚWIĘTO NARODOWE – ROCZNICĘ ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI W 1918 ROKU

Jeśli czytamy w historycznych monografiach bądź wspomnieniach kombatantów AK i NSZ opisy ich wojennych akcji bojowych to z reguły brak w nich słowa bohaterstwo, najwyżej radość z pochwały dowódcy za odwagę, to zastanawiamy się skąd Ci żołnierze brali taki hart ducha? Tematem tabu jest dzisiaj zastanawianie się czy dzisiaj młodzi też potrafili by tak bohatersko zachować się jak kiedyś ich rówieśnicy, czy też woleli by starać się o zieloną kartę w USA lub spokojnie przeczekać w Londynie czy Dublinie. Może lepiej by współcześni nie musieli być poddani takiej próbie – odpowie wielu. Ale przecież niepodległość nie jest dana raz na zawsze i ma swoją cenę. Ta odzyskana w 1918 roku miała bardzo wysoką cenę. Stanowiło ją życie tych wszystkich którzy polegli wcześniej – w Insurekcji Kościuszkowskiej 1794 roku, powstaniach Listopadowym 1830 roku i Styczniowym 1863 roku.

---

Przeczytaj także:

- Ostatni krol Polski Stanislaw August Poniatowski abdykowal w Grodnie 25.11.1795 r.
 Listopad 1795 r. to koniec Polski - jak sie wydawalo wladcom w Berlinie, Petersburgu i Wiedniu - ostateczny.
Listopad 1918 r. ukazal, iz narod Polski jest zdolny do odbudowy wlasnego panstwa - czego mu wielu, nie tylko zaborcy, odmawialo.

Trzy czarne orly
 Listopad 1795 r. poprzedza dluga walka o uratowanie niepodleglosci.  Kiedy sie ona zaczela ?
Jeszcze mimo ogromnych strat ludzkich i materialnych wywolanych spustoszeniem Polski w drugiej polowie XVII w. przez najazdy szwedzkie, moskiewski, tureckie, wojny z Brandenburgia i Siedmiogrodem a takze rebelia Chmielnickiego i wojnami kozackimi, Polska byla liczacym sie panstwem w Europie.
Od listopada do listopada

11 Listopada to dzien, w którym obchodzimy święto odzyskania Niepodłeglości Polski, po 123 latach rozbiorów między 3 wrogie panstwa, lat niewoli i ciężkich prześladowan.

Przez cały okres rozbiorów Polacy zachowali swoją tozsamośc narodową, swój język i swoją kulturę. Polska sztuka – malarstwo, muzyka, poezja, literatura byly w pełnym rozwoju; polscy naukowcy przyczyniali sie do rozwoju wiedzy światowej. Polska byla wykreślona z mapy Europy, ale Polacy utrzymali poczucie tozsamości narodowej.
Polska odzyskała niepodległość i powróciła na mapę Europy w wyniku Pierwszej Wojny Światowej, w której poniosły klęskę wszystkie trzy zaborcze panstwa: Niemcy, Austria i Rosja.  W marcu 1918 roku Rosja podpisała kapitulację wobec Niemiec i Austrii, a w listopadzie tego samego roku Niemcy skapitulowały wobec Francji, Anglii i Stanów Zjednoczonych. O taką wojnę i takie jej zakonczenie modlili się nasi przodkowie przez ponad 100 lat. Adam Mickiewicz wyrazil to słowami „O wielką wojnę za wolność ludów, prosimy Cię, Panie…"
DZIEJE OBCHODÓW JEDENASTEGO LISTOPADA


Odzyskanie niepodległości przez Polskę po 123 latach rozbiorów to był wielki zryw narodowym długo oczekiwany i przewidywany, poprzedzony działaniem wielu partii, stronnictw i ugrupowań działaczy patriotyczno narodowych w kraju i na emigracji – Ligi Polskiej, Ligi Narodowej, Stronnictwa Narodowo Demokratycznego, Narodowej Demokracji. Był to zryw narodowy obejmujący całą Polskę – Wielkopolskę, Śląsk, Małopolskę, Kongresówkę i Warszawę i Kresy Wschodnie Rzeczpospolitej. Był powrót to do macierzy ziem rdzennie polskich utraconych w wyniku wielowiekowej agresji na Polskę Prus i Austrii i Rosji.

Odzyskanie niepodległości było wysiłkiem całego narodu, i działaczy narodowych szczególnie Narodowej Demokracji w kraju i tych na emigracji. Najbardziej znanym i najwybitniejszym politykiem był Roman Dmowski,  ale takich wybitnych działaczy i patriotów było wielu.

Piłsudski nic dobrego dla Polski nie zrobił

Wybuch I Wojny Światowej dał nareszcie Polakom szansę na odzyskanie niepodległości. Józef Piłsudski, który opowiedział się po stronie państw centralnych już w 1914 roku podjął akcję mającą wzniecić antyrosyjskie powstanie w Królestwie Polskim. W tym celu wkroczył na ziemie zaboru rosyjskiego ze swą kompanią kadrową (stworzoną na podstawie „Strzelca” i ZWC). Jego akcja nie zakończyła się jednak sukcesem, gdyż nie uzyskał poparcia wśród antyniemiecko nastawionych Polaków. Piłsudski po nieudanej próbie wzniecenia powstania, rozpoczął tworzenie w Galicji polskich formacji wojskowych, Legionów, składających się z trzech brygad (pierwsza pod dowództwem Piłsudskiego). Piłsudski przystąpił także do tworzenia Polskiej Organizacji Narodowej (przekształconej później w Polską Organizację Wojskową – POW), która miała za zadanie dywersję w zaborze rosyjskim.
Odzyskanie Niepodległości 1918

Lech Kaczyński podpisał, 10 października 2009 r., traktat lizboński i zatrzasnął za Polską drzwi do niepodległości. Teraz jego środowisko i partia polityczna Prawo i Sprawiedliwość, próbują zatrzeć złe wrażenie, które jak targowica, odcisnął się na historii następnych pokoleń Polaków.

Święto Niepodległości w cieniu traktatowego „zamachu stanu”

To, co widzę, nie pozostawia żadnych wątpliwości i złudzeń: III RP nie jest krajem rządzonym przez Polaków. I wcale nie mam na myśli ani rzekomego „niemieckiego pochodzenia” byłego premiera ani niewytłumaczalnych związków z agenturami obcego mocarstwa, najważniejszych postaci polskiej sceny politycznej.

 

Jest coś, czego nie trzeba udowadniać. Nie trzeba dochodzeń ani stawiania podejrzanych osób przed trybunały i sądy, nie trzeba dowodów i świadków, bo są fakty i dowody widoczne gołym okiem, zauważalne niemal przez każdego myślącego człowieka, mało tego, te fakty odczuwalne są każdego dnia i przy każdej okazji, przez każdego Polaka.

 

Polska gospodarka!

A właściwie jej kompletny zanik jest dowodem utraty nie tylko naszej niepodległości, ale potwierdzeniem kolonialnej struktury państwa, z rządem i władzami oraz ustawodawstwem wykreowanym w interesie innym, niż interes narodowy i Polski.

Utrata polskiej niepodległości

Wujek „Dobra Rada” z Hameryki

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 06 listopad 2015

Odsłony: 2810

Polska na linii frontu, Sam przeciw sobie, Amerykańska wizja świata Wszystko, co ważne, Niebezpieczne jutro.

---

Wujek „Dobra Rada” z Hameryki

Aż dziw bierze, że wywiad Profesora Richard-a Pipes-a dla radia RFM-FM przeszedł bez echa. Nie zauważyłem aby tak zwani niezależni felietoniści z Gazety Polskiej, wPolityce, Naszym Dzienniku skomentowali wypowiedź Pana Profesora?! Rafał Ziemkiewicz, nasz główny mędrzec-szyderca, który na wszystkim się zna, piewca myśli Dmowskiego, pewnie nie zauważył słów Wujka Dobra Rada z Hameryki. A słów Pana Profesora Piepes-a nie można lekceważyć! Wywiad Pana Profesora trzeba traktować jako zarys polityki administracji Stanów Zjednoczonych wobec Polski, a także wyjaśnia zmianę ambasadorów USA w Warszawie. Między bajki należy włożyć wyjaśnienia, że była to zmiana rutynowa, związana z czteroletnia rotacja ambasadorów.

Przede wszystkim powinniśmy zrozumieć kim jest Profesor Pipes, ponieważ jest to postać niezwykle ciekawa i wpływowa. Pominę ogólnie dostępne fakty, że jest wybitnym sowietologiem i był doradcą Prezydenta Reagana. Istotne są niuanse. Profesor Richard Pipes zna język polski, co więcej zna doskonale polską historię, kulturę, mentalność i sytuacje polityczną nie tylko obecna, ale na przestrzeni dziejów. Prof. Pipes jest wybitnym sowietologiem, a to oznacza, że ściśle współpracował z wszystkimi agencjami bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych od National Security Agency po przez FBI, CIA na wywiadzie wojskowym kończąc. Profesor Pipes posiada Top Secret Security Clerance i ma dostęp do ściśle tajnych dokumentów dotyczących naszego rejonu geograficznego. Prof. Pipes oprócz badan naukowych i wykładów na renomowanych uniwersytetach zajmuje się pracami na zlecenie.

Czytaj więcej: Wujek „Dobra Rada” z Hameryki

Premier Netanjahu i rewizjonizm historyczny: Hitler i mufti – oficjalny zapis, 28 listopada 1941 r.

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 06 listopad 2015

Odsłony: 2690

Poniższy tekst jest oficjalnym zapisem rozmowy, jaka odbyła się w Berlinie pomiędzy Adolfem Hitlerem i Al-Hadżdż Muhammadem Aminem al-Husajni.

Zauważcie, że podczas gdy wódz narodowosocjalistycznych Niemiec zdaje się być bardziej przywiązany do kwestii walki przeciwko światowemu żydostwu, wielki mufti Jeruzalem, jak można by się spodziewać, zainteresowany jest tylko interesami Arabów i Palestyńczyków. W całym tekście nie ma ani jednej wzmianki na temat „palenia Żydów”, jak sugerował wczoraj premier Izraela Benjamin Netanjahu.

Komentarz SOTT: Dla przypomnienia, ten artykuł: „Maska opada: palestyński mufti zainspirował Holokaust, twierdzi Netanjahu” przytacza słowa premiera:

„Hitler nie chciał eksterminować Żydów, chciał ich wypędzić. A Al-Hadżdż Muhammad Amin al-Husajni zwrócił się do Hitlera, mówiąc: Jeśli ich wypędzicie, wszyscy przyjdą tutaj [do Palestyny].

Według Netanjahu Hitler wówczas zapytał: Co więc mam z nimi zrobić?, na co mufti odpowiedział: Spal ich.”

Jak mówi stare powiedzenie, „nie można tego tak po prostu zmyślić” – chyba, że jest się Benjaminem Netanjahu, który zmyśla cały czas, zwłaszcza kiedy chodzi o obwinianie i oskarżanie ofiar.

Czytaj więcej: Premier Netanjahu i rewizjonizm historyczny: Hitler i mufti – oficjalny zapis, 28 listopada 1941 r.