feed-image W SERCU POLSKA RSS

Szczegóły
Kategoria: Państwo
Odsłony: 3063

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
Jerzy Przystawa

W środę, 25 lutego 2009, tuż przed północą, TVP1 przedstawiła program Bronisława Wildsteina FOZZ po 20 latach. Z ciekawością oczekiwałem na to wydarzenie, jako, że w ciągu tych dwu dekad sprawie FOZZ poświęciłem wiele pracy, czasu i pieniędzy, czego egzemplifikacją mógłby chociażby być trwający 14 lat proces wytoczony przez jednego z głównych operatorów FOZZ mnie i mojemu przyjacielowi, Miłosławowi Dakowskiemu, za książkę Via bank i FOZZ. Mam też na koncie wiele artykułów, opublikowanych w Polsce i za granicami, w których przedstawiałem mój pogląd na to, co się stało i dlaczego. Byłem więc bardzo ciekaw, jak historię FOZZ przedstawi wzięty i doświadczony dziennikarz, były Prezes Telewizji Polskiej i autor wielu demaskatorskich programów. Albowiem, kiedy po śmierci Michała Falzmanna pisaliśmy naszą książkę, do dyspozycji mieliśmy jedynie materiały, jakie Falzmann zdążył w czasie kilku miesięcy dochodzeń zgromadzić oraz echa prasowe całej afery. Nie mieliśmy żadnego dostępu do żadnych innych źródeł, nie było jeszcze IPN, akta prokuratorów i śledczych były dla nas całkowicie niedostępne, a nawet, jak o tym powiedział w programie Wildsteina Mirosław Dakowski, nawet sam ówczesny Prezes NIK nie był nam w stanie pomóc w dotarciu do jakiejkolwiek dokumentacji. Uciekali przed nami znakomici eksperci, sejmowi doradcy, profesorowie katedr i instytutów finansów, wybitni znawcy bankowości. Byliśmy zdani wyłącznie na własną intuicję i umiejętność wyciągania wniosków z dokumentacji pozostawionej nam przez zmarłego inspektora NIK. W ciągu tych lat zorganizowaliśmy trzy Międzynarodowe Sympozja Falzmannowskie, na które staraliśmy się zaprosić wszystkich, co do których można było mieć nadzieję, że mogliby coś wnieść do zrozumienia tego co się stało.

Oczywiście, Bronisław Wildstein jest w zupełnie innej sytuacji. Ma dostęp do IPN, NIK-u, prokuratorów, Raportu Macierewicza, ekspertów, członków Rady Nadzorczej FOZZ i kogo tylko chce. W jego programie występuje prof. Dariusz Rosati, wszechświatowy ekspert bankowy i ekonomiczny, poseł, minister członek Rady Nadzorczej FOZZ – trzeba broszury, aby spisać wszystkie jego tytuły i światowe stanowiska. O dostępie do takich personaży, my z Dakowskim, naturalnie nawet nie marzyliśmy. Ale, jak widać, słusznie: prof. Rosati okazuje się wciąż być niewinną panienką, która brała pieniądze za zasiadanie w Radzie Nadzorczej FOZZ, zupełnie nie orientując się w prawdziwym charakterze tej instytucji i po 20 latach tyle tylko można się od niego dowiedzieć.

Szczegóły
Kategoria: Warto przeczytać
Odsłony: 5992

Ocena użytkowników: 3 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
W tych ciężkich, kryzysowych czasach, gdy miliony Amerykanów muszą zaciskać pasa by stawić czoła trudnościom ekonomicznym niewidzianym w tym kraju od czasów Wielkiego Kryzysu, jest jedno obce państwo, które cieszy się bardzo uprzywilejowanym traktowaniem. I nawet niewielu Amerykanów jest tego świadomych.
Podczas gdy wydatki rządu amerykańskiego na sprawy socjalne własnych obywateli są ciągle ograniczane, Izrael korzysta z automatycznych dotacji ponad wszelką miarę i przyzwoitość.

USA i Izrael podpisały w sierpniu 2007 roku Memorandum, które zobowiązuje Stany Zjednoczone do przekazania w ciągu następnych 10 lat sumy 30 mld $. I chodzi tu o finansowanie w gotówce. Jedyny warunek to taki, że Izrael wyda 74 % tej kwoty na zakup sprzętu wojskowego w USA.

Izrael w rankingu beneficjentów amerykańskie pomocy wyprzedza innych o wiele długości.
Od 1949 roku USA dostarczyły w sumie takiej pomocy Izraelowi na sumę ponad 100 mld $.

Pomoc udzielana Izraelowi odbywa się na warunkach o wiele bardziej korzystnych niż ma to miejsce w przypadku innych krajów. Przykłdowo Egipt otrzymuje rocznie ok. 2 mld $ lecz traktuje się to jako pożyczkę zwrotną. Podobnie jest w przypadku Arabii Saudyjskiej.

Szczegóły
Kategoria: Naród
Odsłony: 3254

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
W roku 1904 Józef Piłsudski jeden z przywódców PPS -Frakcji rewolucyjnej mieszkał w Krakowie. Był to ciężki czas i przyszły przywódca państwa polskiego był biedny jak mysz kościelna. Pewnego dnia odwiedził go Stefan Żeromski, zastał „Ziuka” w samych kalesonach – jedyne spodnie zostały oddane do cerowania – stawiającego sobie pasjansa. Rozradowany Piłsudski oznajmił pisarzowi, że karty pokazały mu przyszłość – miał zostać w przyszłości naczelnikiem państwa.
 
Najważniejsza przemiana zaszła w życiu Józefa Piłsudskiego dnia 7 lutego 1918 roku. Piłsudski był w tamtym czasie więźniem twierdzy w Magdeburgu. Nie było to ciężkie więzienie, raczej internowanie, miał do swojej dyspozycji trzypokojowe mieszkanie wewnątrz murów cytadeli, przebywał w nim sam i jednym jego towarzystwem był człowiek donoszący jedzenie i własne myśli. Tamtego dnia, Józef Piłsudski obudził się niespodziewanie w nocy. Początkowo nie wiedział sam dlaczego odbiegł go sen, dopiero chwilę później zorientował się, że słyszy płacz dziecka. Był zdumiony i przestraszony, płacz dziecka nocą w niemieckiej twierdzy, na kwaterze samotnego więźnia z Polski, to było nie do pomyślenia. Józef Piłsudski był tak zdziwiony tą projekcją, że wstał z łóżka i zapisał na ścianie datę – 7 lutego 1918 roku. Po uwolnieniu z więzienia dowiedział się, że tego właśnie dnia na świat przyszła jego córka Wanda.
Ot tamtej nocy pepeesowski bojowiec, zesłaniec i polityczny statysta, przywódca państwa i człowiek legenda, wzór dla wielu pokoleń Polaków otwarcie wypowiadał się na temat parapsychologii i niewytłumaczalnych zjawisk. Był nimi zaciekawiony i uważał, że są jedynie niewyjaśnionymi do tej pory przez naukę właściwościami przyrody. Nie pozwalał się z nich śmiać i sam także z nich nie szydził. Podchodził zawsze bardzo serio do wszelkich niezwykłości.

Szczegóły
Kategoria: Komentarz polityczny
Odsłony: 2751

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Zdarza mi się rozmawiać z ludźmi na tematy polityczne; ostatnio coraz rzadziej, ale jednak. Zauważyłem przy tej okazji, że mają bardzo dychotomiczne postrzeganie naszej rodzimej sceny politycznej. Z tego powodu przez jednych jestem przepędzany jako wstrętny, katofaszystowski zwolennik PiS-u, a przez drugich jako liberalny orędownik PO. Tak ciężko im bowiem zrozumieć, że można się nie mieścić w tym schemacie, a przy okazji nie popierać żadnej z wymienionych partii. Dla tych ludzi to oznaka jakiejś choroby psychicznej... Mamy w istocie do czynienia tak naprawdę z dwoma przeciwstawnymi frakcjami - z jednej strony mamy Zakon Przenajświętszego Tusia, a z drugiej Zakon Przenajświętszego Kaczora. Dlaczego używam takich mocnych słów. To są bowiem jakieś quasi-religijne uczucia polityczne, nie poglądy. Mamy tutaj do czynienia ze swoistymi kultami cargo.

Gilbert Keith Chesterton stwierdził kiedyś, że jeżeli się nie wierzy w Boga, to można teoretycznie we wszystko. Część Czcicieli Tusia bym przy tej okazji zrozumiał, dla nich on jest bytem transcendentnym, dotykiem leczy skrofuły, a jego rząd najlepszy od czasów Mieszka I. O tych lemingach opisanych jako pierwsze napisano już jednak setki tysięcy, jeśli nie miliony słów. Wypada wspomnieć o drugim przypadku, który właśnie uważa siebie za element krytycznie myślący, a swoich oponentów za skończonych idiotów, a przynajmniej ludzi zmanipulowanych (skądinąd część z tego to prawda). Czy oby jednak jest tak na pewno? Czy nie mamy do czynienia tutaj z fenomenem podobnym, jak w przypadku nazizmu i komunizmu, że zwolennicy najbardziej zbliżonych rozwiązań się najmocniej zwalczają? Z tym fenomenem zetknąłem się na prawicowych portalach, na których zdarzało mi się pisać. Wypada go opisać jako sPiSowacenie mózgowia.

Szczegóły
Kategoria: Warto przeczytać
Odsłony: 5764
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
Powstanie państwa litewskiego po I wojnie światowej było ukoronowaniem dążeń wielu działaczy, którzy przez kilkadziesiąt lat pracowali na rzecz odrodzenia litewskiej świadomości narodowej.
W warunkach dominacji kultury polskiej wśród inteligencji, litewska odrębność narodowa musiała przybierać postać niechętną polskości. Jak napisał Piotr Łossowski: „Taka była nieubłagana logika wydarzeń i nic tego zmienić nie mogło. (...) Litwin nowoczesny unię potępiał i głosił, bliżej jeszcze nie określone prawa narodu litewskiego do niezależności”.
 
Momentem przełomowym w procesie odrodzenia było powstanie w 1883 roku Auszry, gazety drukowanej w Prusach Wschodnich i kolportowanej na Litwie. Założycielem i pierwszym redaktorem pisma był Jonas Basanowiczius, określany później jako ojciec odrodzenia narodowego Litwy. Choć gazeta wychodziła zaledwie przez 3 lata, to wprowadziła nową jakość w życiu społeczności litewskiej. Wedle jej redaktora, pismo miało „w pierwszym rzędzie troszczyć się o światło duchowe”, jednak „obok postulatów emancypacji narodowej Litwinów jest mowa o konieczności przeciwstawienia się polonizacji, brzmi negatywna ocena wspólnej przeszłości polsko-litewskiej” oraz rewindykacja „dla litewskości ludzi i terytoriów”.
 
W 1892 roku Basanowiczius w artykule „Przyczynek do kwestii litewskiej” stwierdził wyraźnie, że „ideałem wszystkich Litwinów powinna stać się <samodzielna Litwa>”, dlatego też nakazywał nie szczędzić wysiłków, ażeby „Litwa stała się litewska”, aby przekonanie o niezbędności samodzielnej Litwy, opartej na zasadzie narodowej, upowszechniło się wśród księży i szlachty, aby „ideałem wszystkich warstw stała się litewskość”.
W tym celu ukuto teorię, mówiącą o przedmiotowości charakteru narodowości. Mykolas Birziski pisał: „Kwestia przynależności do pewnej narodowości nie jest kwestią widzimisię każdego, nie jest sprawą, którą można rozstrzygnąć zgodnie z zasadami liberalizmu politycznego (…). Zbyt jest ona zespoloną, zrośniętą z przeszłością wieków, zbyt organicznie zlaną z prastarą społecznością danego narodu, by więź tę mogła zerwać wola lub bierność jednostki”.

  1. Piotr Jakucki - Pogotowie "ratunkowe" po toruńsku
  2. Szczyt obłudy: jaką partią jest PiS?
  3. Dlaczego zabroniono uprawy cudownej rośliny – konopii indyjskiej?
  4. BARDZO WAŻNE ZAPROSZENIE

RadioMaryja.pl

16 styczeń 2025

Katolicki Głos w Twoim domu