Zagadnienie roli Kościoła w życiu państw i ludów przybierało rozmaitą, czasami bardzo ostrą postać w różnych okresach dziejów średniowiecznych i nowożytnych. W najtrudniejszą wszakże i najniebezpieczniejszą fazę weszło ono, zaczynając od wieku XVIII, kiedy, postawiono znak zapytania nad rolą nie już Kościoła, ale religii w życiu jednostki, rodziny i narodu.
Okres dziejów, który się rozpoczął w wieku XVIII, a dziś dobiega swego końca, postawił sobie za zadanie uczynić celem wszystkich zabiegów i wysiłków ludzkich jednostkę i jej szczęście, ma się rozumieć, na ziemi; to szczęście zaś pojął, jako możliwie największą sumę przyjemności. Zapanowało dążenie do zdobycia dla jednostki jak największych praw przy jak najmniejszych obowiązkach, do możliwego usunięcia z jej drogi wszystkiego, co ją krępuje w używaniu życia. Najsilniejszy w tym względzie hamulec widziano, nie bez słuszności zresztą, w religii, i zniszczenie tego hamulca stało się jednym z głównych celów wieku XIX. Zjawisko walki z religią w tym okresie jest wcale skomplikowane i ma różne strony, zasługujące na bliższy rozbiór tam, ma się rozumieć, gdzie jest na to miejsce; istota wszakże jego tkwi w dążeniu do uwolnienia jednostki ludzkiej od więzów, krępujących jej swobodę, przeszkadzających jej żyć pełnym, jak rozumiano, życiem.
Czytaj więcej: Roman Dmowski: Wolnomularstwo w walce z Kościołem i religią
- Szczegóły
- Kategoria: Myśl Narodowa
- Odsłony: 3248
Ocena użytkowników: 5 / 5
Trzy fundamenty Cywilizacji Łacińskiej:
- Rzymskie prawo.
- Filozofia grecka.
- Moralność chrześcijańska.
Podstawowe zasady Cywilizacji Łacińskiej:
- Moralność zgodna z nauką Kościoła katolickiego.
- Nawet polityka i wojna nie są wolne od ograniczeń etycznych.
- Wyższość moralności nad prawem – źródłem prawa jest moralność – nie znaczy to, że prawo to kodyfikacja moralności, ale że prawo musi być zgodne z moralnością, czyli mogą istnieć nieskodyfikowane prawa moralne, ale wszelkie ustawy muszą być zgodne z moralnością.
- Stale rosnące wymogi etyczne i doskonalenie prawa w oparciu o nie.
- Władzę i poddanych obowiązują te same prawa moralne.
- Władza hierarchiczna z silnym samorządem.
- Zdolność społeczności do samoorganizacji, do samonaprawiania się, do oddolnego działania, czyli do pracy organicznej.
- Różnorodność i dążenie do równania wzwyż, ku najbogatszemu, ku najmądrzejszemu, ku najlepszemu.
- Dualizm prawa, które dzieli się na prywatne i publiczne. I tak samo władztwo nad terenem podzielone jest między właściciela i suwerena.
- Relacja między prawem a wolnością polega na tym, że wolność każdego człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się prawo drugiego.
- Zwierzchnictwo władzy duchowej nad świecką.
- Tolerancja religijna i rozdzielenie władzy cywilnej i duchowej.
- Święte prawo własności – szczególnie ziemi i nieruchomości.
- Samodzielność i niezależność ekonomiczna ludzi.
- Małżeństwo monogamiczne kobiety i mężczyzny.
- Nadrzędność rodziny, czyli ojca i matki z dziećmi nad rodem, czyli wszelkimi krewnymi.
- Armia w postaci pospolitego ruszenia, czyli ochotnicza.
- Czas jest dobrem, które trzeba szanować, zagospodarowywać, oszczędzać. Istnieje więź poprzez pokolenia, historyzm, współodpowiedzialność za przeszłość i przyszłość, wspólna świadomość historyczna.
- Naród, jako naturalny związek duchowy, oparty na dobrowolności.
- Szczegóły
- Kategoria: Myśl Narodowa
- Odsłony: 4148
Ocena użytkowników: 5 / 5
Polemika autora hubalblogu z tekstem jaki napisał Dariusz Kosiur prosimy zapoznać sie z orginałem (TU - Przyp.red. WSP)
Dlaczego nacjonalizm ?
Jeżeli naród zrezygnuje z nacjonalizmu, stanie do walki z siłami kosmopolitów bezbronny i walkę tę z pewnością przegra.
Roman Dmowski napisał w “Myślach nowoczesnego Polaka “, że do najistotniejszych cech, jakie winny charakteryzować elity narodowe należą:
”…siła przywiązania do idei Ojczyzny, gotowość ponoszenia ofiar na cele publiczne, bez domagania się za to osobistych korzyści. Ten wyższy, szlachetniejszy rodzaj patriotyzmu można nazywać nacjonalizmem”.
- Szczegóły
- Kategoria: Myśl Narodowa
- Odsłony: 2828
W dniu Święta Flagi wzywamy władze samorządowe i administracyjne regionu łódzkiego odpowiedzialne za wywieszanie emblematów i flag na zarządzanych przez siebie budynkach do usunięcia flag Unii Europejskiej wiszących obok polskich flag państwowych. Wywieszanie obydwu flag, polskich i unijnych obok siebie jest widocznym wyrazem ograniczonej suwerenności państwa polskiego w strukturach UE i w nieodparty sposób przywodzi na myśl flagi sowieckie wiszące obok polskich w czasach poprzedniego ustroju. Wczoraj minęło 13 lat od przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.W ciągu tego okresu wielu Polaków doświadczyło przejawów ingerencji instytucji unijnych w suwerenność państwa i społeczeństwa polskiego. Obecnie Unia Europejska działaniami swoich czołowych polityków usiłuje wciągnąć Polskę w udział w zakończonej klęską polityce multikulturalizmu, a także od wielu lat finansuje za pomocą grantów skrajnie lewicowe organizacje dążące do odbierania Polakom wolności sumienia.
Polska jako członek Unii Europejskiej znajduje się w stanie ograniczonej suwerenności. Odzyskanie suwerenności wymaga odrzucenia ograniczeń suwerenności nie tylko w realnych działaniach politycznych, lecz także w warstwie symbolicznej. W dniu Święta Flagi wzywamy władze samorządowe i administrację państwową do godnego wywieszania polskich symboli narodowych bez flag unijnych, pokazujących brak suwerenności państwa polskiego.
Czytaj więcej: Oświadczenie Klubu im. R. Dmowskiego w Dzień Flagi
- Szczegóły
- Kategoria: Myśl Narodowa
- Odsłony: 2928
Ocena użytkowników: 5 / 5
Spójrzmy prawdzie w oczy. Czasy dla naszej Ojczyzny są trudne. System dwupartyjny w jaki chcą nas wrobić Platforma Obywatelska z Prawem i Sprawiedliwością spowoduje, że naród przestanie mieć alternatywę – nawet taką iluzoryczną. Konia z rzędem temu, który znajdzie chociaż jedną istotną różnicę programową pomiędzy partiami Donalda Tuska i Jarosława Kaczyńskiego. Bez pardonu i bezczelnie ręka w rękę oddają naszą suwerenność eurofederalistom zadowalając się funkcjami namiestników. Powiem szczerze, że dotąd uważałem Lecha Kaczyńskiego za prezydenta Rzeczypospolitej. Kiepskiego, nie spełniającego moich oczekiwań, być może nawet nieco szkodliwego, ale jednak prezydenta. Odkąd podpisał Traktat Lizboński jest dla mnie tylko namiestnikiem Unii Europejskiej na Polskę. Choćby słowo “patriotyzm” wypowiadał milion razy dziennie to nadal pozostanie tylko namiestnikiem.O premierze Tusku nawet nie chcę pisać ponieważ wobec tego człowieka nigdy nie miałem jakichkolwiek złudzeń. Jest on pokornym wykonawcą poleceń płynących zza Odry i Nysy – takie jest moje zdanie, do którego ma święte prawo.
Teraz muszę jednak dorzucić kamyczek do i tak już zachwaszczonego ogródka. Uważam, że bardzo wielka odpowiedzialność za opisany stan rzeczy ciąży na ruchu narodowym. Oddaliśmy i nadal oddajemy Polskę walkowerem!
Wiele razy naiwnie wierzyłem, że uda się wreszcie zjednoczenie naszej strony sceny politycznej. Ufałem, że ruch narodowy jest szansą dla Polski i silny zjednoczeniem wygra walkę o przyszłość narodu. Co słyszałem? “Maszerujmy osobno, uderzajmy razem”. Gdy słyszę to hasło to mi się po prostu zbiera na wymioty. Cóż to za wódz idąc po zwycięstwo rozdrabnia swoją armię? Cóż za nieudacznik zastawia się takim sloganem?
Strona 5 z 38
