Komentarz polityczny

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 02 kwiecień 2009

Odsłony: 2032

Rafał A. Ziemkiewicz

Gdyby premier zdobył się na merytoryczną ocenę swego personelu, zostałby sam z ministrem Bonim i swoimi piarowcami – pisze publicysta „Rz”

Szymon Kobyliński narysował kiedyś grupkę ludzi w charakterystycznych kapeluszach i z teczkami, oglądających w skupieniu łańcuch z samych cieniutkich, popękanych, porozginanych i powiązanych sznurkami ogniw. Podpis brzmiał: „Które ogniwo tu najsłabsze?”.

Nieodparcie przypomina mi się ten stary rysunek, gdy czytam prasowe spekulacje na temat oczekiwanej rekonstrukcji gabinetu Donalda Tuska. Które z ministerstw działa najgorzej, który z ministrów najbardziej zawiódł, w czym rządy PO – PSL najbardziej rozczarowały? Pytania zaiste identyczne z tymi, nad którymi się głowiła komisja narysowana przed laty przez Kobylińskiego.

Tania popularność za granicą

Sam premier ma poważny problem ze wskazaniem jakiegoś sukcesu swojej ekipy. Indagowany wobec ogromnej życzliwości, jaką darzy go większość mediów, niezwykle rzadko wskazuje, że „nasza pozycja w Europie jest dziś mocniejsza”. W istocie mamy dziś tylko na Zachodzie lepszą prasę. Nie zdarza się już, aby wyszydzano polskiego premiera lub jego rodzinę, przestało również być zwyczajem publikowanie rozmów z polskimi „autorytetami” ostrzegającymi Europę, że Polska odchodzi od demokracji i reform rynkowych (zresztą od tych drugich zaczęły odchodzić właśnie unijne potęgi).

Czytaj więcej: Cuda, czyli najgorszy rząd 20-lecia

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 01 kwiecień 2009

Odsłony: 2540

St. Michalkiewicz o III RP, naszych okupantach, suwerenności, Niemcach i UE (mp3)

Prelekcja  ·  serwis „pro Kapitalizm” (www.prokapitalizm.pl)  ·  2009-04-01  

Prezentujemy Państwu prelekcję Stanisława Michalkiewicza wygłoszoną w dniu 24 maja 2007 roku w auli Akademii Świętokrzyskiej w Piotrkowie Trybunalskim. Pan Michalkiewicz porusza w niej szereg tematów, zarówno historycznych, jak i bieżących, dotyczących Polski i nie tylko. Choć jest to już materiał historyczny, nic nie traci na aktualności. Wystąpienie pana Michalkiewicza zapisane jest w formacie mp3.

Prelekcja znajduje się w serwisie „pro Kapitalizm” pod adresem:

http://www.prokapitalizm.pl/st-michalkiewicz-o-iii-rp-naszych-okupantach-suwerennosci-niemcach-i-ue.html.

 Pobierz plik cz. 1 …  (mp3, 7 MB)

Pobierz plik cz. 2 …  (mp3, 7 MB)

 Stanisław Michalkiewicz
  www.michalkiewicz.pl

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 01 kwiecień 2009

Odsłony: 2196

Głupota owszem – ale nie wyłącznie

Komentarz  ·  „Dziennik Polski” (Kraków)  ·  2009-04-01

Premier Donald Tusk jest szefem jednego z konstytucyjnych organów władzy wykonawczej, której zadaniem jest wykonywanie ustaw. Tymczasem premier Donald Tusk wydał zaskakujące oświadczenie, że za swoje zadanie uważa ochronę kultu Lech Wałęsy. Lech Wałęsa być może ma swoich wyznawców, zarówno permanentnych, jak i koniunkturalnych, ale kult jego osoby w żadnym wypadku nie jest i nie może być uznany za religię państwową, już choćby z uwagi na konstytucyjny rozdział wszystkich wyznań od państwa. Poza tym, o ile wiadomo, Lech Wałęsa nie jest nawet santo subito – chyba żeby razwiedka z jakichś powodów postanowiła go w ten sposób awansować.

Czytaj więcej: Głupota owszem – ale nie wyłącznie

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 31 marzec 2009

Odsłony: 2081

Felieton  ·  tygodnik „Nasza Polska”  ·  2009-03-31  

„Patrz Kościuszko na nas z nieba – raz Polak skandował. I popatrzył nań Kościuszko i się zwymiotował” – twierdzi poeta. Jeśli to prawda, to nie ulega wątpliwości, że owym Polakiem, co to wzywał Kościuszki, musiał być jakiś parlamentarzysta – ktoś w rodzaju wicemarszałka Niesiołowskiego, albo kogoś podobnego. Obserwując działalność Sejmu niepodobna powściągnąć odruchu obrzydzenia, który u osób bardziej wrażliwych mogą nawet przybrać postać odruchów wymiotnych. Jest to zresztą zgodne z tradycją naszego parlamentaryzmu, zwłaszcza z epoki saskiej, kiedy to polscy parlamentarzyści jeśli zajmowali się państwem, to tylko dlatego, że je rozkradali, zgodnie ze wskazówkami tych ambasadorów, od których akurat pobierali jurgielt. Ponieważ ambasadorowie reprezentowali kraje, między którymi w Polsce dochodziło niekiedy do konfliktu interesów, stąd też wśród polskich parlamentarzystów też dochodziło do konfliktów i sporów. Były to jednak spory jedynie o różnicę łajdactwa, gdyż łajdactwo stanowiło podówczas organiczną właściwość parlamentarzysty. Do tego ideału dzisiejszy parlament zbliża się w szybkim tempie, więc można powiedzieć, że na tym odcinku mamy do czynienia z recydywą saską w całej pełni.

Czytaj więcej: Recydywa saska