Wiara

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 02 czerwiec 2018

Odsłony: 2214

ks. Vidko Podržaj, Zawsze wierni, nr 3 (196) czerwiec 2018

W trakcie mających miejsce 13 października 1917 roku w Fatimie objawień, Łucja, Franciszek oraz Hiacynta ujrzeli Święta Rodzinę. Św. Józef trzymał w swych ramionach Dzieciątko Jezus. Obaj odziani byli w czerwone szaty i znajdowali się po lewej stronie słońca. Obaj też mieli uniesione prawe ręce, błogosławiąc trzykrotnie znakiem krzyża zgromadzony tego dnia siedmio-tysięczny tłum. Po prawej stronie słońca stała Najświętsza Maryja Panna, odziana w białą szatę i błękitny płaszcz. Dzieciątko Jezus miało około dwóch lat. Następnie Łucja ujrzała Matkę Bożą Bolesną oraz Matkę Bożą z Góry Karmel, po której to wizji miał miejsce słynny Cud Słońca, znak dany rodzajowi ludzkiemu w tych przerażających czasach, które być może stanowią zapowiedź zbliżających się czasów ostatecznych. Fakt, że św. Józef i Dziecię Jezus błogosławili obecnych znakiem krzyża, jest bardzo ważny i znaczący - podkreśla on doniosłą rolę św Józefa zarówno w odkupieniu rodzaju ludzkiego, jak i w naszym indywidualnym zbawieniu.

Wizja ta miała na celu nakłonienie nas do kultywowania nabożeństwa do św. Józefa oraz uznania roli, jaką z woli Boga Ojca powinien on odgrywać w naszym życiu, roli wynikającej z faktu, iż jest on prawowitym przybranym ojcem Jezusa - i jako taki - reprezentuje Boże ojcostwo względem całego rodzaju ludzkiego oraz każdego rodzica.

Hierarchia osób i autorytetu

Czytaj więcej: Rola Św. Józefa w czasach zbliżonych do Ostatecznych.

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 09 marzec 2018

Odsłony: 2068

Ocena użytkowników: 5 / 5

8 kwietnia 1998 roku Kuria Diecezjalna Warszawsko-Praska wydała zgodę nr 401/K/98 na Egzorcyzm prosty do prywatnego odmawiania. Jest to Modlitwa o odrzucenie złych duchów za przyczyną Niepokalanej.
Uwagi:
1) w miejscu † żegnamy się, wykonując znak krzyża, bez wypowiadania słów.
2) Modlitwę trzeba odmówić przynajmniej 9 razy. Po jednym razie każdego dnia.
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
(przeżegnać się wodą święconą i pokropić nią mieszkanie)

Bądź pozdrowiona Niepokalana Dziewico, która od pierwszej chwili swego Niepokalanego Poczęcia, zwyciężyłaś pychę szatana.
Bóg Ojciec tak Cię umiłował, o Maryjo, że wybrał Ciebie na Matkę swego Jednorodzonego Syna i tak umiłował świat, że wysłał Jezusa, “aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Twój Boski Syn, umierając na krzyżu za nasze grzechy, uczynił Cię naszą duchową Matką, Szafarką łask, abyś wspomagała nas, przybrane dzieci Ojca niebieskiego, w dochowaniu wierności przymierzu chrzcielnemu.

Uproś nam wiarę żywą, która działa przez miłość, byśmy wypełniając przykazania Boga, we wszystkim wykonywali Jego świętą wolę. Tak bardzo tego pragnęłaś, zwracając się do sług w Kanie ze słowami: Czyńcie, cokolwiek Jezus wam powie! A ty. Panie, nasz Zbawicielu, mówisz nam, abyśmy miłowali Boga z całego naszego serca, z całej naszej duszy i z całej naszej mocy, i miłowali ludzi tak jak Ty ich umiłowałeś. Matko nasza i Królowo! Kiedy atakuje nas nasza własna słabość, szatan i świat, wstawiaj się za nami do Jezusa, aby nam okazał swoją łaskę i zmiłowanie. Posyłaj nam na pomoc twojego Hetmana niebieskiego, Michała Archanioła, wodza Zastępów Pańskich i Twoich Aniołów, których również jesteś Panią i Królową.

Czytaj więcej: Modlitwa o odrzucenie złych duchów za przyczyną Niepokalanej

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 29 marzec 2018

Odsłony: 2020

Ocena użytkowników: 5 / 5

“Ostatnia Wieczerza i mowa P. Jezusa w Wieczerniku

(Czwartek wieczór, od 6-tej do 10-tej)

P. Jezus zakończył publiczne nauczanie proroctwem o zburzeniu Jerozolimy i opisem Sądu Ostatecznego. Wówczas poszedł do Betanii gdzie przebywał w gronie najbliższych przyjaciół, Łazarza i jego sióstr. Równocześnie przedniejsi kapłani i uczeni naradzali się, jak można by wygodniej wykonać wyrok śmierci, który postanowiono już pod koniec lutego. Było to we wtorek wieczorem. W pierwszym dniu przaśnikó (było to chleby nie kwaszone z mąki pszennej – t.zw. mazzoth – «mace» – dał Jezus uczniom zlecenie przygotowania Paschy, to jest uczty, na której miał spożywać z uczniami po raz ostatni baranka wielkanocnego. Zabijanie baranka według liturgii żydowskiej dokonywało się pod koniec dnai 14-go Nisan, który to czas według pojęć żydowskich należał już do dnia następnego 15 Nisan (pierwszy dzień przaśników). Uczta paschalna rozpoczynała się o zmierzchu, koło godziny 6-ej w sali należącej według tradycji do rodziny św. Marka. Do tego domu wrócili później Apostołowie po Wniebowstąpieniu. Chrystus Pan zastosował się prawdopodobnie do rytuału obchodzenia uczty paschalnej. Otwiera się ucztę błogosławieństwem pierwszego kielicha, mówiąc: «Bierzcie i dzielcie się między wami». To wino było jeszcze nie konsekrowane. Następnie P. Jezus umył nogi uczniom, chcąc dać im naukę pokory: kto tej nauki nie przyjmuje i nie stosuje, nie może wejść do żywota wiecznego. Pod koniec wieczerzy Chrystus wziął chleb i błogosławiąc rzekł: « – to (co trzymam w ręku moim) jest Ciało moje…» Po konsekracji chleba nastąpiła konsekracja wina. Była to pierwsza Msza św. W miejsce Ofiary Baranka Starego Testamentu, przyszła ofiara Nowego Przymierza, która stała się ośrodkiem nowego życia. Równocześnie Chrystus ustanawia Kapłaństwo Nowego Testamentu, mówiąc: «To czyńcie na moją pamiątkę». Te słowa zawierają upoważnienie, a zarazem i rozkaz, aby tę czynność ofiarną powtarzać, a przez to uobecniać stale w Kościele Czyn Chrystusowy.

Czytaj więcej: Męka Chrystusa. Zegar Męki Pańskiej

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 24 luty 2018

Odsłony: 1974

Ojcowie Soboru Watykańskiego II, rozpatrując temat prawdziwej religii, stwierdzili: «Wierzymy, że owa jedyna prawdziwa religia przechowuje się w Kościele katolickim i apostolskim, któremu Pan Jezus powierzył zadanie rozszerzania jej na wszystkich ludzi, mówiąc apostołom: 'Idąc tedy nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je zachowywać wszystko, cokolwiek wam przykazałem' (Mt 28, 19-20). Wszyscy ludzie zaś obowiązani są szukać prawdy, zwłaszcza w sprawach dotyczących Boga i Jego Kościoła, a poznawszy ją, przyjąć i zachowywać»

DEKLARACJA DOMINUS IESUS
O JEDYNOŚCI I POWSZECHNOŚCI ZBAWCZEJ JEZUSA CHRYSTUSA I KOŚCIOŁA

1. Pan Jezus przed wstąpieniem do nieba dał swoim uczniom nakaz głoszenia Ewangelii całemu światu i udzielania chrztu wszystkim narodom: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest będzie zbawiony; a kto nie uwierzy będzie potępiony» (Mk 16, 15-16); «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28, 18-20; por. także Łk 24, 46-48; J 17, 18; 20, 21; Dz 1, 8).

Powszechna misja Kościoła rodzi się z nakazu Jezusa Chrystusa i urzeczywistnia w ciągu wieków przez głoszenie tajemnicy Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego oraz tajemnicy wcielenia Syna jako wydarzenia niosącego zbawienie całej ludzkości. To właśnie stanowi podstawową treść chrześcijańskiego wyznania wiary: «Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden Chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie» ¹.

2. W ciągu wieków Kościół wiernie głosił Ewangelię Jezusa i świadczył o niej. U schyłku drugiego tysiąclecia misja ta jednak nie została jeszcze bynajmniej wypełniona do końca ². Dlatego bardziej niż kiedykolwiek jest dziś aktualne wołanie apostoła Pawła, wzywające każdego ochrzczonego do aktywnego udziału w misji: «Nie jest dla mnie powodem do chluby to, że głoszę Ewangelię. Świadom jestem ciążącego na mnie obowiązku. Biada mi bowiem, gdybym nie głosił Ewangelii!» (1 Kor 9, 16). Wyjaśnia to, dlaczego Magisterium poświęca tak wiele uwagi motywowaniu i wspomaganiu ewangelicznej misji Kościoła, przede wszystkim w odniesieniu do tradycji religijnych świata ³.

Czytaj więcej: Kongregacja Nauki Wiary: DEKLARACJA DOMINUS IESUS O JEDYNOŚCI I POWSZECHNOŚCI ZBAWCZEJ JEZUSA...