SPRAWY WEWNĘTRZNE I ADMINISTRACJA

Szczegóły

Kategoria: Myśl Narodowa

Opublikowano: 27 czerwiec 2011

Odsłony: 14194

SPRAWY WEWNĘTRZNE

Główne działania oraz zasady, jakimi chcemy się kierować w dziedzinie zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego Państwa i porządku publicznego:
1. Konstytucyjna zasada dobra Ojczyzny priorytetem i wyznacznikiem wszelkich działań, przy wtórnym znaczeniu prawa zewnętrznego:

• bardzo jasne i konsekwentne artykułowanie roli Polaków jako gospodarzy Polski,
• wszelka współpraca międzynarodowa wskazana, o ile służy interesom Ojczyzny,
• ewidencja ludności w oparciu o obywatelstwo, narodowość i wyznanie, co pozwoli wyjaśnić wszelkie wątpliwości w tych sprawach,
• odejście od dopasowywania dowodów osobistych do obcych wzorców,
• sprzedaż ziemi cudzoziemcom pod szczególnym nadzorem,
• priorytet polskiej produkcji w dziedzinie uzbrojenia i wyposażenia funkcjonariuszy.
  

Czytaj więcej: SPRAWY WEWNĘTRZNE I ADMINISTRACJA

Okiem starszego pana

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 27 czerwiec 2011

Odsłony: 2459

(„Najwyższy Czas”, 22 czerwca 2011) Spoglądając wstecz, na historię Polski, widać postępującą od XVII wielu linię ciągłą upadku polskiej państwowości: od jagiellońskiego imperium europejskiego – poprzez kolejne rozbiory – do zaniku państwa, które na 150 lat zniknęło z mapy. Wprawdzie II Rzeczpospolita znalazła jeszcze dość siły (militarnej, co ważne), by w warunkach powojennego kryzysu politycznego na dwadzieścia lat stworzyć  suwerenne państwo w przyzwoitych (względem przeszłości) granicach, ale czwarty rozbiór Polski i sowiecka PRL pogrzebały tę suwerenność na prawie pół wieku. Warto zauważyć, że w czasach PRL  wolność obywatelska była mniejsza niż pod każdym wcześniejszym zaborem: austriackim, pruskim, a nawet rosyjskim.

Czytaj więcej: Okiem starszego pana

Nie ma znaku równości pomiędzy Ostrówkami a Sahryniem

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 27 czerwiec 2011

Odsłony: 3390

W przedostatnim felietonie "Gazety Polskiej", krytykując poczynania ministra Andrzeja Kunerta, napisałem m.in.:

Teraz dopiero zrozumiałem, dlaczego organizacje kombatanckie tak mocno występują przeciwko ministrowi, domagając się po skandalu z pomnikiem w Ossowie jego odwołania. Rozumiem też obawy rodzin pomordowanych przez UPA, że zapowiedziane na sierpień br. uroczystości w Ostrówkach na Wołyniu zostaną także wyprane z polskich elementów. Co więcej, ma być postawiony znak równości pomiędzy ludobójstwem Polaków i przypadkowymi ofiarami w Sahryniu. Już teraz trzeba więc mobilizować środowisko, aby ministrowi na to nie pozwolić.

O tym , dlaczego nie można postawić tego znaku pisze także "Nasz Dziennik". Sprawę opiszę szerzej także w kolejnym felietonie w "GP".

http://www.naszdziennik.pl/print.php?dat=20110622&id=po05.txt&typ=po

Środa-Czwartek, 22-23 czerwca 2011, Nr 144 (4075)

Nasz Dziennik

Kresowiacy są zaskoczeni decyzją prezydenta Bronisława Komorowskiego o udziale w obchodach rocznicy wydarzeń we wsi Sahryń

Sahryń to nie Ostrówki

Czytaj więcej: Nie ma znaku równości pomiędzy Ostrówkami a Sahryniem

Okruchy Okrągłego Stołu

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 26 czerwiec 2011

Odsłony: 2748

 Przypominamy

Prof. Mirosław Piotrowski

Sygnał nadesłany z Moskwy do przywódców krajów bloku sowieckiego o konieczności kontrolowanego odwrotu zdopingował do aktywności także komunistów polskich. Wypracowany w centrali KGB plan "działań aktywnych" przewidywał pozostawienie szczegółowej formy jego realizacji inwencji reżimów lokalnych. Na terenie Polski głównym autorem koncepcji realizacji tego planu stał się szef MSW generał Czesław Kiszczak.

Przed dwudziestu laty, 6 lutego 1989 r., rozpoczęły się przy Okrągłym Stole oficjalne rozmowy komunistów z wyselekcjonowanymi przedstawicielami opozycji. Strona rządowa przygotowywała się do tego manewru od trzech lat, a zatem nie był to moment przełomowy, jak próbuje się przedstawiać to wydarzenie. Kluczem do sukcesu miało być umiejętne zdetonowanie sprzeciwu partyjnego betonu oraz pieczołowity dobór usadzonych w Pałacu Namiestnikowskim i Magdalence opozycjonistów.
W obliczu politycznej i gospodarczej katastrofy 1986 roku gen. Kiszczak zamknął w willi wywiadu MSW w Magdalence gen. Władysława Pożogę - szefa Służby Wywiadu i Kontrwywiadu MSW, Stanisława Cioska - członka Biura Politycznego KC PZPR, oraz Jerzego Urbana - głównego propagandystę rządu, zlecając im opracowanie rzetelnego raportu o sytuacji w kraju i sposobach wyjścia z kryzysu. Miało to swoje przełożenie na proces legislacyjny oraz pragmatykę konkretnych działań w latach poprzedzających planowany układ z opozycją.

Czytaj więcej: Okruchy Okrągłego Stołu