Nagły koniec konfliktu – kto na kogo pułapki zastawiał?

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 26 styczeń 2015

Odsłony: 4051

Nagły koniec konfliktu rządu z górnikami zaskoczył wszystkich jeszcze bardziej niż jego niemniej nagłe rozpoczęcie w dniu 7 stycznia 2015 roku.  Przypomnę – rząd oglosił o zamiarach zamknięcia czterech kopalń, a gdy wywołało to protesty górników, przepchnął przez Sejm w ciągu dwóch nocnych posiedzeń 14/15.01 i 15/16.01.01 nowelizację ustawy górniczej.  Sformułowanie „likwidacja kopalni” powtarzało się w niej ponad 40 razy.

W międzyczasie protesty rozszerzały się, obejmując ponad 20 kopalń, w ślaskich miastach odbyły się wielotysięczne manifestacje, a przewodniczacy „Solidarnosci” Piotr Duda ogłosił ogólnopolskie pogotowie strajkowe.  I oto w czwartek 15.01 wieczorem pani premier Ewa Kopacz wygłosiła orędzie, w którym zapewniała, że żaden górnik nie straci pracy  /TUTAJ/.

W sobotę 17.01 po południu dowiedzieliśmy się , że „Solidarność” i rząd p. Kopacz podpisały porozumienie na mocy ktorego nie dojdzie do likwidacji kopalni, a zamiast tego będzie ich restrukturyzacja i częściowa prywatyzacja.  W niedzielę rano wszelkie górnicze protesty zakończyły się.

Mało które wydarzenie wywołało tak różnorodne reakcje.  Niektórzy uznali całą tę sprawę za wielkie oszustwo.  Bloger Rybitzky napisał  /TUTAJ/, że opisany w porozumieniu plan restrukturyzacji powstał już 23 grudnia i jego współautorem byla amerykańska firma Boston Consulting Group.  Zrodziło to podejrzenia, że cała ta sprawa była ustawką i sprytna pułapką zastawiona – no właśnie – przez kogo i na kogo?

Czytaj więcej: Nagły koniec konfliktu – kto na kogo pułapki zastawiał?

Mainstream jednoczy siły

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 25 styczeń 2015

Odsłony: 4861

Na temat konfliktu ukraińskiego napisano i powiedziano już wiele słów, lecz nadal w mediach głównego nurtu brak jest merytorycznej i obiektywnej polemiki ukazującej wojnę domową na Ukrainie. Od Michnika do Rydzyka obraz wojny przedstawiany jest w sposób jednostronny i bardzo często mija się z prawdą, ale jest on za to zgodny z aktualną polityką rządową. Wyśmiewana jest „ruska” propaganda, a zarazem kreowana jest „wolska”, w myśl zasady „pierwszą ofiarą wojny jest prawda”.

Czwarta władza po mistrzowsku zapanowała nad naszymi umysłami intensyfikując propagandę czerpaną z takich źródeł, jak Espreso Tv, Ukrainska Prawda, Euromajdan czy Kresy24.pl. Do głosu dopuszczani są tylko „eksperci” Ośrodka Studiów Wschodnich, PISM, Collegium Civitas i Fundacji Otwarty Dialog, oraz inne osoby określane mianem specjalistów, które nagle powychodziły spod kamienia. Na salonach establishmentu brylują politycy aktywnie wspierający Ukrainę, a raczej tylko jej zachodnią część. Facjata posła Kowala, Czarneckiego, Zalewskiego, Saryusz-Wolskiego czy Sikorskiego każdego dnia zachęca nas do romansu z Kijowem nie patrząc na konsekwencję tego nagłego przypływu miłości. Cóż, nasz kraj nigdy nie miał szczęścia do polityków.

Czytaj więcej: Mainstream jednoczy siły

Adam Śmiech: Republika bananowa pogrąża się.

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 26 styczeń 2015

Odsłony: 4599

Proukraińska orgia w Polsce trwa, a nawet nabiera rozpędu (sic!). Schizofrenia wyznawców wiary ukrainnej pogłębia się. Festiwal obłędu antyrosyjskiego środowisk okołogazetopolskich to już pewna stała polskiej sceny politycznej, zakłamanie i jednostronność medialnej propagandy również, ale to jeszcze nie wszystko. Instytucje naukowe (Kraków!) dowodzą, że nie było wyzwolenia grodu Kraka, tylko zniewolenie.

Czekamy na kolejny krok, odważny i bezkompromisowy - wyjawcie wreszcie tę oczywista prawdę, że to Niemcy bronili wówczas starej Europy przed rosyjsko-azjatycką dziczą. Nie zdziwiłbym się, gdyby wkrótce coś takiego nastąpiło. Bądź co bądź, to we współczesnej Polsce pogląd o konieczności sojuszu z Hitlerem i oddania korytarza (i czego tam jeszcze Hitler by zażądał) jest w pełni uprawnionym i szeroko dyskutowanym poglądem, podczas, gdy podnoszenie kwestii choćby tylko dogadania się z ZSRR stawia poza nawiasem dyskusji i naznacza piętnem zdrady.

Czytaj więcej: Adam Śmiech: Republika bananowa pogrąża się.

Cicha inwazja

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 24 styczeń 2015

Odsłony: 4500

W 1492 roku królowie katoliccy Izabela i Ferdynand po trwającej niemal 800 lat inwazji, wypędzili Arabów z terytorium Półwyspu Iberyjskiego i dokonali zjednoczenia kraju. Hiszpania na kilka wieków stała się bastionem chrześcijaństwa. Dopiero nieudolne rządy kolejnych władców w XIX wieku, a przede wszystkim rozwój idei marksistowskich na początku XX w. doprowadziły do zlaicyzowania społeczeństwa hiszpańskiego. Do największego załamania się idei chrześcijańskiej przyczynił się były premier José Luis Rodriguez Zapatero. Ogłosił on program „unowocześniania i laicyzacji” Hiszpanii, który Kościół nazwał „listą horrorów”. Zmiany objęły uproszczenie rozwodów, poszerzenie edukacji seksualnej, ułatwienie aborcji, dopuszczenie badań na embrionach i eutanazji, wprowadzenie małżeństw homoseksualnych i adopcji dzieci przez homoseksualne pary, zniesienie dotacji dla Kościoła, a także wykreślenie lekcji religii ze szkół, usunięcie krzyży ze szkół i innych instytucji publicznych.

Europa a przede wszystkim Hiszpania znalazły się na granicy upadku moralnego. Dzięki ,,tolerancji” jakiej wymaga członkostwo w tworze nazywanym Unią Europejską, wyznawcy innych religii mają praktycznie nieograniczoną możliwość szerzenia swoich ideologii na Starym Kontynencie. Najbardziej podatny grunt znalazł islam. ,,Europa wręcz otworzyła się na islam. Buduje się meczety, udostępnia dawne kościoły jako miejsca modlitwy. Otworzyliśmy się na ich kulturę, styl życia, jedzenie. Mamy inny problem, który wykorzystują muzułmanie i islamscy terroryści do szerzenia swoich prawd. To kryzys wartości w Europie (…) Benedykt XVI wielokrotnie apelował o przebudzenie Europy, ale był za swoje słowa krytykowany”, to cytat wypowiedzi ks. Rafała Cyfka z Papieskiego Stowarzyszenia Pomocy Kościołowi w Potrzebie.

Świetnie to widać na przykładzie Francji i Hiszpanii. Na dzień dzisiejszy we Francji jest więcej muzułmanów praktykujących swoje obrządki niż katolików. W budowie jest około 150 nowych meczetów, a Francja to kraj, gdzie znajduje się największa wspólnota muzułmańska w Europie. Szacuje się, że ogólnie na jej terytorium jest ponad 2000 meczetów, a ze względu na bardzo szybko wzrastającą populację wyznawców islamu, chcą oni podwoić tą liczbę. Wystosowali oni nawet oficjalną prośbę do zwierzchników Kościoła Katolickiego o pozwolenie na używanie zamkniętych kościołów do piątkowych modłów, aby nie blokować ulic. W 2010 r. Marie Le Pen porównała uliczne modły islamskie z nazistowską okupacją: „ponieważ chodzi o zajęcie terytorium.

Czytaj więcej: Cicha inwazja