(…)System okupacyjny (eksterminacje inteligencji, wywózki, deportacje, aresztowania) miał czynił codzienne życie Polaków  nie do zniesienia. Zarówno Polacy jak i hitlerowska służba bezpieczeństwa  przyrównywało Kraj Warty do obozu karnego.

Pomimo terroru w Wielkopolsce rozwinęły swoje ekspozytury główne struktury Polskiego Państwa Podziemnego oraz organizacje regionalne i lokalne.

Jedną z największych organizacji podziemnych Wielkopolski była utworzona przez działaczy Stronnictwa Narodowego - Narodowa Organizacja Bojowa. Organizacja ta o charakterze wojskowym, politycznym i społecznym, jej zasadniczym celem miała stać się wielokierunkowa walka o wyzwolenie kraju oraz samoobrona społeczeństwa, jego wychowanie według  idei narodowej, z potępieniem komunizmu, socjalizmu, sanacji dla stworzenia Wielkiej Polski - Narodowo-Katolickiej.   Jeszcze w 1939 jej przywódca Antoni Wolniewicz i Antoni Dargas (ostatni prezes Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska w Poznaniu) przystąpili do organizowania konspiracji harcerskiej związanej z NOB. Tym zadaniem na terenie Obwodu Śródmieście zajął się phm. Lech Masłowski „Jerzy”, on tez zaprzysiągł  do organizacji Czesława Jóźwiaka, który przyjął pseudonim „Piotr”, „Orwid”. Z ramienia tej organizacji organizował Harcerstwo Polskie. Po zaprzysiężeniu mianowany kierownikiem sekcji organizacyjnej, której zadaniem było rozpoznanie wywiadowcze obiektów Wehrmachtu w Śródmieściu. Zajmował się kolportażem gazetki „Polska Narodowa”. Włączył do konspiracji  swoich przyjaciół z Oratorium Salezjańskiego. Franciszek Kęsy przyjmuje pseudomin „Sęp”, Jarogniew Wojciechowski „Ryszard”, Edward Kaźmierski „Orkan”,  a Edward Klinik „Żak”,

Czytaj więcej: Mieczysława Zalewska - MIŁOŚĆ OJCZYZNY DROGĄ DO NIEBA