Święto wojska o słabej kondycji

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 16 sierpień 2010

Odsłony: 4689

W dniu 15 sierpnia w rocznicę Cudu nad Wisłą Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej obchodzą swoje doroczne święto – Święto Wojska Polskiego, które zostało ustanowione w dniu 30 lipca 1992 roku. Dzisiaj też prezydent Komorowski przejął nad nim symboliczne zwierzchnictwo.Czy będzie się tylko biernie przyglądał jego coraz słabszej kondycji? Święto Wojska Polskiego nawiązuje do tradycji jego obchodzenia w II Rzeczypospolitej, upamiętniając rocznicę słynnego manewru Wojsk Polskich znad Wieprza w 1920 r. Święto Żołnierza w II Rzeczypospolitej ustanowił Minister Spraw Wojskowych gen. broni Stanisław Szeptycki rozkazem z dnia 4 sierpnia 1923 roku. Podano w nim: „W dniu tym wojsko i społeczeństwo czci chwałę oręża polskiego, której uosobieniem i wyrazem jest żołnierz. W rocznicę wiekopomnego rozgromienia nawały bolszewickiej pod Warszawą święci się pamięć poległych w walkach z wiekowym wrogiem o całość i niepodległość Polski”.

Dziś w czasie uroczystości na pl. Piłsudskiego w Warszawie odbyła się uroczysta odprawa wart połączona z apelem pamięci. Dziś też prezydent Bronisław Komorowski przejął zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi.

Przekazując wojsko nowemu prezydentowi minister obrony Bogdan Klich wspominał wielkie zwycięstwo Polaków w 1920 roku i chwalił profesjonalizację wojska.

Czytaj więcej: Święto wojska o słabej kondycji

Pomnikowanie czas zacząć! - Józef Bizoń

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 16 sierpień 2010

Odsłony: 3820

Nieważne jak się rzeczy faktycznie mają – ważne jest to jak się o tym opowiada.

A opowiada się tak, aby było to z korzyścią dla opowiadającego.

Podobno wszystko można rozeznać po czynach. Szkopuł jednak w tym, że znowu tutaj się opowiada, które czyny są ważne, a które nie mają żadnego znaczenia. Ostatecznie, gdy niecnych czynów nie da się ukryć lub nie sposób je obronić – to się je przemilcza.  

Stosowanie strategii „najciemniej jest pod latarnią” ma się u nas bardzo dobrze. A jeśli to wszystko umiejętnie i sugestywnie wymiksować z wiarą i polskimi narodowymi świętościami, to sukces SOROSA jest murowany.  Nikłe są bowiem  szanse na dotarcie z racjonalnymi argumentami do tak zaczadzonych, bo brak już jest u nich miejsca na własny rozum – bo został on skutecznie wyparty rozumem cudzym.

10 kwietnia 2010 r. odsłania nam w całej ostrości skalę dokonanej i dokonywanej manipulacji na Narodzie Polskim. Nagle okazało się, że ważne jest jedynie to, że zginęli śmiercią tragiczną. Reszta wcześniejszych dokonań stała się nagle nieważna – i to o dziwo dla wszystkich bez żadnego wyjątku. W rozwikłaniu tej zagadkowej sytuacji mogą pomóc  wykłady odbyte w 2005 r. w Fundacji Batorego George’a Sorosa.

Wykłady tam m.in. mieli: 

Czytaj więcej: Pomnikowanie czas zacząć! - Józef Bizoń

Czy Lech Kaczyński zasłużył na pomnik ?

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 16 sierpień 2010

Odsłony: 4230

Drodzy Przyjaciele. Otrzymałem dzisiaj "Myślę ze warto podać dalej" a więc to czynie.
Chodzi o pomnik dla Lecha Kaczyńskiego jako byłego Prezydenta Polski proponowany przez  "Warszawianie i przyjaciele Warszawy ".
Uważam to za słuszną myśl, bez względu na to kto jest faktycznie autorem tego "Listu otwartego", i kim są te osoby już podpisały się pod nim, dla zachowania ciągłości charakteru prezydentur Polski od pierwszego Prezydenta Polski Bolesława Bieruta który także wrócił w trumnie z tego samego terenu zwanego wtedy ZSRR.
Życiorysu Bolesława Bieruta, jego zasług i osiągnięć uczyłem się na pamięć i nie tylko ja w szkole podstawowej. ("syn kolejarza i biednej praczki wychowany na bruku warszawskim ..."). Życiorysy i zasługi następnych prezydentów zostały wbite w historie już innymi sposobami jeszcze bardziej skutecznymi gdyż sama pamięć może być zawodna, z czego zdawano sobie sprawę, ale także może być zadziwiająco długa i ktoś może pamiętać np. z jakim nazwiskiem urodził się były Prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski. Jednak w "pisane" ludzie wierzą a wiec nawet jeśli autor czy autorzy podpisują się "Warszawianie i przyjaciele Warszawy " ale jest to  "pisane" a więc jest wiarygodne.
Proponuje jednak mimo wszystko nauczyć się tego "Listu otwartego" na pamięć, wprowadzić do programów szkół i przedszkoli jako materiał obowiązkowy, oponentów oskarżyć o antysemityzm, ukarać i wybudować pomnik jak w proponowanym liście. Publicznych, pożyczonych od wspaniałomyślnych zaprzyjaźnionych bankierów, pieniędzy jest dosyć i nie trzeba wcale naruszać budżetu na Irak czy Afganistan, muzea żydowskie, import Muzułmanów i innych "mniejszości", lub naruszać budżety innych nieodzownych dla Polski przedsięwzięć o które tak szlachetnie dbał Lech Kaczyński.

Czytaj więcej: Czy Lech Kaczyński zasłużył na pomnik ?

I ciekawa zagadka: Gdzie był Marszałek Józef Piłsudski 15 sierpnia 1920 roku.

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 15 sierpień 2010

Odsłony: 8179

 

   ks. Piotr Natanek - śmierć Józefa Piłsudskiego

 12 maja 1935 roku, wieczorem o godz. 20:45 umarł Józef Piłsudski.

Piłsudski Józef Klemens, pseud. Ziuk, Wiktor, Mieczysław, ur. 5 XII 1867, Zułów (Litwa), zm. 12 V 1935, Warszawa, polityk, mąż stanu, Marszałek Polski. Urodzony w rodzinie ziemiańskiej na Wileńszczyźnie, w trakcie studiów uniwersyteckich nawiązał kontakty z rosyjskimi narodnikami, 1887 aresztowany i zesłany na Syberię. Po odbyciu kary (1892) rozpoczął działalność w Polskiej Partii Socjalistycznej, zajmując się redakcją i drukiem pisma „Robotnik” (1894–1900), od 1895 był członkiem Centralnego Komitetu Robotniczego (CKR), a w praktyce przywódcą partii …
Św. s. Faustyna widziała śmierć Józefa Piłsudskiego, warto przeczytać i przeanalizować, co wtedy się działo.
W dzienniczku siostry Faustyny czytamy:  „(Dz.424) W pewnej chwili, 12 V 1935 rok. Wieczorem, zaledwie się położyłam do łóżka, zaraz zasnęłam, ale jak prędko zasnęłam, tak jeszcze prędzej zostałam zbudzona. (…)
(Dz.425) Wtem ujrzałam pewną duszę, która się rozłączała od ciała w strasznych mękach. O Jezu, kiedy to mam pisać, drżę cała na widok okropności, które świadczą przeciw niej. Widziałam, jak wycho­dziły z jakiejś otchłani błotnistej dusze małych dzieci i większych, jakie dziewięć lat; dusze te były wstrętne i obrzydliwe, podobne do najstraszniejszych potworów, do rozpadających się trupów, ale te trupy były żywe i głośno świadczyły przeciw duszy tej, którą widzę w skonaniu: a dusza, którą widzę w skonaniu, jest to dusza, która była pełna zaszczytów i oklasków światowych, a których końcem jest próżnia i grzech. Na koniec wyszła niewiasta, która trzymała jakoby w fartuchu łzy, i ta bardzo świadczyła przeciw niemu.

Czytaj więcej: I ciekawa zagadka: Gdzie był Marszałek Józef Piłsudski 15 sierpnia 1920 roku.