Stanisław Bulza - Absolut Część II.

Szczegóły

Kategoria: Czytelnia

Opublikowano: 11 kwiecień 2013

Odsłony: 32460

Część II.

Tarcza Achillesa

Opis tarczy Achillesa

Starożytność to świat mitów i wierzeń, wyroczni i szamanów, misteriów i wtajemniczeń. Był tym światem, w którym żył Homer, ale i Platon. Dzieliły ich trzy wieki, ale świat pozostał niezmienny. „Iliada” i „Odyseja” Homera wywarły wielki wpływ na umysły ludzi ówczesnego świata. Na tych dziełach kształcił się Platon. Homer w „Iliadzie” (ks. XVIII) przedstawił scenę, w której Hefajstos wykuwa tarczę i zbrojną dla Achillesa. „Iliadę” Homera trzeba rozpatrywać z filozofią Platona, gdyż podobieństw, odniesień i różnych symboli do „Iliady” jest w filozofii Platona wiele. Platon tworząc Atlantydę całą garścią czerpał z „Iliady”. Metropolia Atlantydy opisana przez Platona była wzorowana na tarczy Achillesa. Stworzony w 1987 r. przez socjalistę Jacquesa Delorsa model Europy koncentrycznych kręgów, jako sposób zorganizowania integracji paneuropejskiej, również był wzorowany na tarczy Achillesa.
Wykuta przez Hefajstosa tarcza wyobrażała świat, oraz panujący w nim ustrój, który obecnie wdrażają architekci nowego porządku świata. Tarcza była zbudowana z pięciu koncentrycznie ułożonych na sobie płyt o coraz mniejszej średnicy. Płaskorzeźby zostały umieszczone na kręgu środkowym i na następnych kręgach. Krąg środkowy zawierał obraz ziemi i nieba oraz słońce, księżyc i gwiazdozbiory, które są wyobrażeniem władzy. Na pierwszym pasie były wyobrażone dwa miasta: jedno w czasie pokoju, drugie w czasie wojny. Trzeci pas przedstawiał życie na wsi w trzech porach roku: wiosna, lato, jesień. Kolejny pas ukazywał sceny z życia pasterzy. Ostatni pas, stanowiący obwód tarczy, wyobrażał ocean oblewający ziemię. Autor dopiero w XX księdze podaje, że środkowa płyta była wykonana ze złota, dwie następne ze spiżu, a dwie ostatnie z cyny.

Czytaj więcej: Stanisław Bulza - Absolut Część II.

Stanisław Bulza - Absolut

Szczegóły

Kategoria: Czytelnia

Opublikowano: 09 kwiecień 2013

Odsłony: 31998

Część I.

Absolut
Nowy podział klasowy?

Wirtualna Polska, opierając się na badaniach naukowców z Wielkiej Brytanii, opublikowała artykuł o nowym podziale społeczeństwa na klasy. Naukowcy uważają, że tradycyjny podział klasowy jest nieaktualny i zbyt prosty. Na miejsce dotychczasowych trzech warstw (wyższej, średniej i pracującej) zaproponowali siedmiostopniowy system. Według polskich socjologów i u nas taki podział jest bliski rzeczywistości. Autor pisze, nie zapominajmy, że żyjemy w społeczeństwie otwartym, którego struktury mogą się zmieniać, a każdego jego przedstawiciela może spotkać zarówno awans, jak i degradacja społeczna. A oto siedem nowych i starych grup społecznych, wraz z charakterystycznymi dla nich zawodami. Zestawienie przygotowali: Mike Savage z London School of Economics i Fiona Devine z Uniwersytetu w Manchesterze. W badaniu udział wzięło 160 tys. osób.
Nowy podział społeczeństwa na klasy jest następujący: na samym dole piramidy znajdują się najubożsi, do których zaliczają się sprzątaczka, dozorca, ochroniarz; następnie pracownik fizyczny, czyli elektryk, budowlaniec, kierowca; pracownik sektora usług; klasa średnia – nauczyciel; średnia klasa techniczna – inżynier; nowobogaccy; na szczycie znajduje się elita (http://praca.wp.pl/gid,15469284,title,Od-biedakow-do-bogaczy,galeria.html, 6.03.2013).
W badaniach tych pominięto wojsko i policję. Gdzie są emeryci i renciści, oraz ludzie wyrzuceni na margines życia? Możliwe jest to, że ten nowy podział społeczeństwa na klasy, głównie ma na celu ułatwienie kontroli społeczeństwa przez państwo. Łatwiej jest po prostu kontrolować każdą klasę z osobna, niż wszystkich razem.
W starożytności podział społeczeństwa na klasy dokonał Platon. Podział ten z różnym skutkiem istnieje do dziś. Nie jest absolutem, lecz ma nim dopiero zostać. Roger Geraudy (1913-2012), teoretyk komunizmu, powiedział, że absolut, to nie Bóg, lecz imię ludzkie. Współcześnie twierdzi się, że Platon był „bożym wysłannikiem”, i jego posłannictwem było „założenie królestwa bożego na ziemi” (Platon, „Listy”, ze wstępu Marii Maykowskiej, PWN 1987). Absolutem jest więc filozofia Platona. Architekci nowego porządku świata zachęcają: „O człowieku. Zwróć się ku Absolutowi, gdyż on jest twoim przeznaczeniem” (Amedeus Voldben, „Wielkie przepowiednie losów ludzkości”, Wydawnictwo Wojciech Pogonowski, 1994). Według chińskiego taoizmu, człowiek ma wyrzec się wszystkich atrakcji świata, wszystkich rzeczy zewnętrznych, siebie samego i oddać się Absolutowi, czyli pod całkowitą niewolę.

Ustrój państwa według Platona

Platon w swoich dziełach przedstawił nie tylko nauki dotyczące sfer życia, lecz przede wszystkim ustrój państwa. Według niego, dusza ludzka składa się z trzech części: rozumnej, impulsywnej i wegetatywnej. Te trzy części są sobie podporządkowane. Analogicznym powinien być ustrój państwa, który powinien składać się z trzech warstw. Części rozumnej duszy odpowiada elita filozofów, intelektualistów, która powinna rządzić. Impulsywnej części odpowiada wojsko i policja. Wreszcie części wegetatywnej odpowiada społeczeństwo bezklasowe, które będzie się starać o zaspakajanie materialnych potrzeb dla całości.

Czytaj więcej: Stanisław Bulza - Absolut

Codziennie 2 tys. osób idzie na bruk

Szczegóły

Kategoria: Wiadomości

Opublikowano: 09 kwiecień 2013

Odsłony: 11845

W lutym codziennie pracę traciło średnio aż 2050 Polaków. A nadchodzi kolejna fala zwolnień. Pracownicy budowlani, sprzedawcy, robotnicy zatrudnieni przy produkcji mebli, pracownicy firm telekomunikacyjnych, konsultanci w bankach – wszyscy oni muszą niestety drżeć o swój los w najbliższych tygodniach.

Dziennie w województwie dolnośląskim traci pracę 185 osób, w kujawsko-pomorskim – 130 osób, w Lublinie i okolicach – 105. A to nie koniec – 442 zakłady pracy zapowiedziały, że w najbliższym czasie zwolnią ponad 34 tysiące pracowników! Według oficjalnych danych bez pracy na koniec lutego było już 2 miliony 336 tysięcy 700 Polaków. To tak, jakby cała Warszawa poszła na bezrobocie – wliczając dzieci i emerytów oraz uwzględniając faktyczną, szacowaną liczbę warszawiaków, a nie liczbę osób zameldowanych.

Czytaj więcej: Codziennie 2 tys. osób idzie na bruk

Marian Piłka: "Suki noszą się jak damy". O "autorytetach" niemoralnych

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 05 kwiecień 2013

Odsłony: 6174

 "To właśnie tacy politycy bez charakteru, zewnątrz sterowni, są wykonawcami politycznych decyzji demoralizacyjnego lobby."

Chyba zawsze narzekano na upadek autorytetów. Zwłaszcza starsze pokolenie regularnie narzeka na młodzież poszukującą własnych sposobów wyrazu. Pomimo tych narzekań, w każdym społeczeństwie zawsze funkcjonują autorytety, które są wzorcami zachowań społecznych i moralnych.

Istnienie tych wzorców jest konieczne do normalnego funkcjonowania każdego społeczeństwa, służą one bowiem przede wszystkim socjalizacji i wychowaniu młodego pokolenia. Ale znaczenie autorytetów społecznych i moralnych daleko wykracza poza zakres socjalizacji młodego pokolenia. Wzorce i modele społeczne kształtują bowiem społeczne ideały będące punktem odniesienia w życiu różnorakich wspólnot, ze wspólnotą narodową na czele. Wzorce osobowe konkretyzują sens istnienia wspólnoty.

 Ale nie tylko naród potrzebuje wzorców zachowań patriotycznych i bohaterów, którzy uosabiają w szczególnym i najwyższym wymiarze służbę i poświęcenie się dla Ojczyzny. Właściwie każda dziedzina życia ma swoje autorytety i modele zachowań. Dlatego mówimy o autorytetach naukowych, zawodowych, artystycznych, moralnych, duchowych i innych. W autorytetach bowiem widzimy osoby, które w najwyższym stopniu realizują wartości właściwe dla danego rodzaju wspólnoty.

Autorytety poprzez swoją postawę stają się punktem odniesienia w swoich wspólnotach, niejako podświadomie wzbudzają chęć ich naśladowania i im dorównania, bowiem pokazują, że wielkie osiągnięcia i czyny, często heroiczne, są w zasięgu możliwości każdego z nas. Jednocześnie wzorce te zawierają także swego rodzaju "ideały negatywne", będące ich zaprzeczeniem i ostrzeżeniem przed ich tolerowaniem.

Czytaj więcej: Marian Piłka: "Suki noszą się jak damy". O "autorytetach" niemoralnych