Dopóki starcza na kiełbasę do grilla i tanie piwo...

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 01 luty 2013

Odsłony: 3614

Hierarchia naturalna, ciąg dalszy.

 Iza Brodacka

Kilka lat temu brałam udział w spływie kajakowym Bugiem od rosyjskiej granicy do Ślężan położonych  naprzeciwko Popowa, czyli  blisko Warszawy. Płynęłam we własnym kajaku ( składak Neptun) z  panem Wojtkiem przydzielonym mi jako para, inni też się jakoś losowo podzielili.

Uczestnicy spływu byli to - z jednym wyjątkiem-  ludzie, delikatnie mówiąc, starszawi, lecz wykwalifikowani. Jeden miał na koncie spływy pontonem syberyjskimi rzekami, inni żeglowali, wspinali się - uprawiali różne sporty ekstremalne.

Na wysokości Szumina zdarzyła się katastrofa. Bug przedarł się w tym miejscu przez las do położonego niżej  starorzecza, wywracając ogromne drzewa.  Przez pomyłkę wpłynęliśmy w tę odnogę. Wszystkie kajaki za wyjątkiem jednego wywróciły się w  kipieli.  Płynął nim Mikołaj- dwudziestoparolatek, ratownik, żeglarz i alpinista.

Mój wywrócony kajak wbił się pod ogromne korzenie. Wisiałam pod wodą,  głową w dół zastanawiając się co zrobić. Wiozłam w kajaku całe wyposażenie kuchenne, więc byłam nieźle zablokowana. Musiałam wyrzucić to i owo, a po wydobyciu się z kajaka przeciskać się między korzeniami, aby wydostać się na powierzchnię. Kiedy wypłynęłam koledzy mieli niewyraźne miny. Podobno bardzo długo byłam pod wodą. Na szczęście nie boję się wody i czuję się pod wodą zupełnie swobodnie. Na jednej nodze miałam jednak przez kilka tygodni wylew od pachwiny do kolana. Złośliwi znajomi radzili mi zrobić na wszelki wypadek obdukcję bez wskazania winnego, a potem jakiegoś winnego do tej obdukcji  dopasować.

Po wypadku pływaliśmy z Mikołajem i Stefą w kipieli wyciągając plecaki. Udało się wyciągnąć wszystkie. Utonął tylko drogi aparat fotograficzny Stefy i portfel innego kajakarza. Po aparat nawet zanurkowałam, ale chwyciłam za pasek i wydobyłam tylko futerał. Jak się okazało aparat nie był do niego przykręcony.

Czytaj więcej: Dopóki starcza na kiełbasę do grilla i tanie piwo...

TYLKO U NAS: Unia może odebrać nam miliardy, sytuacja jest krytyczna

Szczegóły

Kategoria: Wiadomości

Opublikowano: 01 luty 2013

Odsłony: 6107

W związku z poważnymi zastrzeżeniami Komisja Europejska może nawet zarządzić generalny przegląd korzystania z funduszy europejskich przez ekipę Donalda Tuska. Sytuacja jest krytyczna - mówi portalowi Niezalezna.pl poseł Krzysztof Szczerski, komentując decyzję Komisji Europejskiej o wstrzymaniu dalszych wypłat funduszy na drogi.

Jak już pisaliśmy, w związku z aferą wokół GDDKiA, Komisja Europejska zamroziła dalsze wypłaty funduszy na drogi na kwotę ok. 4 mld euro. Pieniądze nie zostaną wypłacone, dopóki Polska nie sprawdzi wszystkich projektów drogowych zarządzanych przez GDDKiA i nie wyjaśni nieprawidłowości. Z kolei jeszcze wczoraj wieczorem Komisja Europejska poinformowała o wstrzymaniu wypłaty 3,5 mld zł funduszy UE na projekty drogowe zarządzane przez GDDKiA w ramach programu Infrastruktura i Środowisko oraz Rozwój Polski Wschodniej.

- Cała ta sytuacja ma charakter kryzysowy, w najwyższym stopniu niebezpieczny dla Polski. Wydaje mi się, że dotychczasowa reakcja rządu jest zbyt lekceważąca i nieadekwatna do powagi sytuacji. Należy podkreślić, że Komisja Europejska w komunikacie wskazuje, że całej sytuacji nie traktuje w kategorii pojedynczego, odizolowanego przypadku, lecz obawia się, że może to wskazywać na słabość całego systemu wykorzystywania funduszy europejskich. Jeśli w tej kwestii Komisja Europejska podejrzewa, że nieprawidłowości mogło być więcej, dla Polski oznacza to generalny przegląd przegląd korzystania przez ekipę Donalda Tuska z funduszy europejskich i może grozić poważnymi konsekwencjami. Komisja Europejska wyraźnie podkreśliła, że ta sytuacja może świadczyć o błędach systemu – tłumaczy Krzysztof Szczerski w rozmowie z portalem Niezalezna.pl.

Czytaj więcej: TYLKO U NAS: Unia może odebrać nam miliardy, sytuacja jest krytyczna

Tym się od nich różnimy...

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 01 luty 2013

Odsłony: 6121

 Dzień katolicyzmu w islamie...

W Kościele w Polsce obchodzony jest XIII Dzień Islamu. Jego hasłem są słowa: „Wychowanie młodych chrześcijan i muzułmanów do sprawiedliwości i pokoju”. Centralne obchody odbywają się na warszawskiej Pradze. Tymczasem w krajach islamskich dzień chrześcijaństwa jest co dzień...

Dzień islamu w katolicyźmie

„W tym roku grupa z Katowic, zarówno chrześcijanie jak i muzułmanie, przedstawi reportaż, na tematy, które pojawiły się w temacie głównym. To jest coś nowego i cieszę się bardzo z tego, że coraz więcej młodych ludzi odpowiada na nasze zaproszenie i bierze czynny udział w spotkaniach” – powiedział bp Romuald Kamiński, przewodniczący Komitetu ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego Konferencji Episkopatu Polski.

Dzień Islamu w Kościele katolickim w Polsce obchodzony jest od 2001 r.

R. Łączny, KAI

Dzień katolicyzmu w islamie

Obchodzony był pod hasłem: Wychowanie służb porządkowych do walki z niewiernymi spiskującymi celem świętowania Bożego Narodzenia. Jak informuje Der Standard, wieczorem w uroczystość św. Szczepana (26.12.2012) saudyjska policja religijna wdarła się do domu "dyplomaty z jednego krajów azjatyckich" w prowincji Al Jouf i aresztowała 43 osoby (41 chrześcijan i 2 muzułmanów). Wszystkie zostały oskarżone o "spiskowanie celem świętowania Bożego Narodzenia", raporty policji stwierdziły, że goście dyplomaty "byli pijani". Arabia Saudyjska uznaje jedynie islam i zabrania publicznego celebrowania świąt innych religii.

Czytaj więcej: Tym się od nich różnimy...

Przyjęcie euro jest nielogiczne

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 01 luty 2013

Odsłony: 6349

Istnienie naszej lokalnej waluty, złotego, uratowało nas przed krachem, gdy w Europie jeszcze dobrze się działo. Dziś dzieje się źle, więc po co mielibyśmy przyjmować europejską walutę? Strefa euro w tej chwili trzęsie się, pali i wali” – mówi w rozmowie z PCh24.pl Andrzej Sadowski, Wiceprezydent Centrum im. Adama Smitha, ekonomista. 

Rząd zamierza w przyszłym miesiącu ratyfikować europejski pakt fiskalny, by – według zapewnień premiera Tuska – być „w środku Europy, a nie na zewnątrz”. Jaka jest istota tego aktu prawnego?

Polska z Europy nigdzie się nie oddalała. Fizycznie byłoby to trudne i dla Polski i dla Europy. A mówiąc poważnie, to próba zwiększenia ze strony premiera szansy na uzyskanie kilkuset miliardów z Unii Europejskiej, a za ich sprawą wygrania kolejnych wyborów. Prawdopodobnie ratyfikacja paktu jest jednym z warunków przyznania tych miliardów dla rządu. Jednak, jak widać po stanie kasy, czy raczej poziomu zadłużenia, tak w Unii Europejskiej, jak i w poszczególnych krajach strefy euro, a  także po braku akceptacji wieloletniego planu wydatków – obiecana kwota, koszt przystąpienia do paktu fiskalnego, może okazać się dla Unii „nieprzekazywalna”. Długi krajów strefy euro są bowiem nie do spłacenia i nie ma już praktycznie możliwości uzyskiwania dotychczasowymi mechanizmami, nie uciekając się wprost do druku pustego pieniądza, dodatkowych kwot na podtrzymywanie funkcjonowania rządu w Grecji, sektora bankowego w Hiszpanii, we Włoszech czy w Portugalii. Stąd, rozumiejąc grę, jaką prowadzi polski rząd, należy jasno stwierdzić, że szanse na uzyskanie środków unijnych kosztem przystąpienia do paktu fiskalnego i opowiedzenia się po stronie euro są bardzo ograniczone. Należy się spodziewać raczej zasadniczych redukcji wydatków z kasy unijnej, tym samym i środków, na jakie liczą rządy takich państw, jak Polska.

Jakie inne konsekwencje niesie europejski pakt fiskalny dla naszego kraju?

Podnoszona jest przede wszystkim kwestia demokratycznie wyłanianej reprezentacji politycznej kraju. Pakt fiskalny ustanawia bardzo daleko idącą możliwość ingerencji w decyzje nominalnie suwerennych władz poszczególnych państw. Możliwa będzie sytuacja, że wybory polityczne, jakich dokonują ich mieszkańcy, będą mogły być w istotnej mierze zmienione poprzez instytucje ponadnarodowe. Mają one prawo oceny, czy działania rządu narodowego podjęte w celu wypełnienia zobowiązań wyborczych nie kłócą się ze zobowiązaniami, wynikającymi z paktu. Stąd przede wszystkim podnoszona jest kwestia zagrożeń dla demokratycznych fundamentów państw. Tak czy inaczej, rządy nie powinny wydawać więcej, niż są w stanie zebrać – jest to kwestia rozwiązań na poziomie lokalnym, krajowym. Pakt fiskalny może nie zdążyć tego zmienić, bowiem zakłada realizację w takiej perspektywie, że w międzyczasie rządy, mimo szczerych chęci wypełnienia go, będą bankrutami. Na dzisiejsze zadłużenie, które w krajach obecnej Unii Europejskiej kumulowało się przez dziesięciolecia, stosuje się rozwiązanie, które być może przyniesie efekty za 5, 10, a może nawet więcej lat, lecz będzie to przecież  czas rosnącego w dalszym ciągu zadłużenia. Mamy na to nawet namacalny, bieżący dowód – od momentu wielokrotnych transferów i umorzeń dla rządu greckiego poziom jego długu ciągle jest nie do spłacenia.

Czytaj więcej: Przyjęcie euro jest nielogiczne