CO BUDUJE SIĘ ZA TUSKA

4 SPOSOBY PRZEJMOWANIA NARODOWEJ WŁASNOŚCI ZA POMOCĄ KREACJI PIENIĘDZY

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 27 marzec 2012

Odsłony: 3912

Ocena użytkowników: 5 / 5

Zjawiska charakterystyczne dla cywilizacji lichwiarskiej w jej relacjach z innymi cywilizacjami. Sposoby te pojawiały się w historii sukcesywnie, lecz nie można wykluczyć, iż dzisiaj są one realizowane jednocześnie.

      1. Dodruk pieniędzy bez pokrycia. 

Najbardziej znany i spektakularny przykład to walka Banku Angielskiego z niezależną walutą brytyjskich kolonii. Walka ta doprowadziła Amerykanów do wojny narodowo-wyzwoleńczej, ale zakończyła się porażką w zakresie utrzymania narodowej waluty. 

Brytyjskie kolonie w Ameryce rozkwitały posługując się swoim własnym papierowym pieniądzem, „opartym na zaufaniu i wierze” i emitowanym równolegle do wzrostu gospodarczego. Przedstawiciele Banku Anglii zaniepokojeni brakiem kontroli finansowej nad koloniami, skłonili parlament brytyjski do uchwalenia Ustawy o Walutach (Currency Act z 1764 roku) zobowiązującej kolonie do posługiwania się pieniądzem o parytecie złota i srebra. Skutki tej ustawy opisał Benjamin Franklin w swojej autobiografii następująco: „W ciągu jednego roku warunki zmieniły się diametralnie. Okres prosperity przerodził się w depresję i to w takim rozmiarze, że ulice kolonii zapełniły się bezrobotnymi”  Społeczne niezadowolenie ukształtowało tendencje wyzwoleńcze. Dolar kontynentalny posłużył jako pieniądz amerykańskiej rewolucji. Wyemitowano 12 milionów dolarów kontynentalnych, których „podstawą było zaufanie i wzajemna wiara w siebie Zjednoczonych Stanów”. Odmowa respektowania parytetu złota narzuconego przez ustawy brytyjskiego parlamentu w czasie wojny stała się oczywista. Nie mając możliwości prawnego kontrolowania waluty kolonii, „Brytyjczycy” z Bank of England, zaczęli u siebie fałszować dolary kontynentalne i wozić ten fałszywy pieniądz statkami przez ocean. (Potrzeby wojny także wpłynęły na zwiększenie rozmiaru rodzimej emisji). Pod koniec rewolucji było już w Ameryce 500 milionów dolarów kontynentalnych, co skutecznie zniszczyło tę walutę. Jej mała wartość (para butów kosztowała 5000 dolarów) stała się przysłowiowa. Powiedzenie „kontynentala nie warte” oznaczało tyle samo, co „nie warte złamanego grosza”. Prywatni bankierzy zwolennicy parytetu złota i kontroli pieniądza, wykorzystali niezadowolenie z inflacji, (wywołanej de facto przez fałszerstwo i wojnę), aby przejąć kontrolę nad pieniądzem wolnego już narodu amerykańskiego. Niestety starania te zakończyły się powodzeniem.

Czytaj więcej: 4 SPOSOBY PRZEJMOWANIA NARODOWEJ WŁASNOŚCI ZA POMOCĄ KREACJI PIENIĘDZY

Mentalność niewolnicza jako problem narodowy

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 23 marzec 2012

Odsłony: 3950

Ocena użytkowników: 5 / 5

Od razu wyłączmy poza nawias dwa — skądinąd ogromnie interesujące — wątki Norwidowej refleksji nad mentalnością niewolniczą. Po pierwsze, nie będzie nas tu interesować podjęte już przez Mickiewicza (żeby przypomnieć Przegląd wojska z Dziadów części III) odsłanianie niewolniczej duszy naszych wrogów. U Norwida wątek ten pojawił się szczególnie mocno w jego pierwszych reakcjach na wiadomość o wybuchu powstania styczniowego, np. w wierszach Do wroga oraz Buntowniki, czyli stronnictwo-wywrotu.

Po wtóre, pominiemy tu temat wolności możliwej nawet w kajdanach. Znajdziemy go u Norwida choćby np. w formie podziwu zarówno dla Apostoła Pawła, który — o czym w wierszu Dwa męczeństwa — „pętany jak zwierzę, (...) a wytrwał przy wierze, / Że człekiem był”, jak podziwu dla Sokratesa, który „znosząc obrażenie kajdan wytłoczone na nodze”, umiał osiągnąć pełny dystans wobec własnej niedoli, „panjąc wyraźnie tym sposobem nad fatalnością położenia, owszem, rosnąc w wolności niedopokonania pewnej siebie” (Niewola. Rapsod, Do Czytelnika; 3,366) .

Skupmy się na gorzkich, nieraz gniewnych, ale zawsze przenikniętych nadzieją, spostrzeżeniach Cypriana Norwida na temat postaw niewolniczych, jakie widział on w Polakach oraz w naszym narodowym myśleniu i postępowaniu. Trudno powiedzieć, czy Poeta był świadom odmienności dwóch fundamentalnych w naszej europejskiej kulturze opisów mentalności niewolniczej — greckiego i biblijnego. Faktem jest, że piętnował w Polakach zarówno postawy niewolnicze rozpoznane przez Greków, jak te, które wydobywa Biblia. W rapsodzie Niewola obie te tradycje otrzymały postać organicznej i nierozerwalnej całości.

Czytaj więcej: Mentalność niewolnicza jako problem narodowy

Afery PO

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 23 marzec 2012

Odsłony: 8556

 Afery PO plik wszystkich afer w postaci PDF

„Uczciwe rozliczenie jest takim etycznym fundamentem. Ludzie, którzy mówią prawdę o sobie, mają dopiero prawo ubiegać o to, aby rządzić dalej.” Donald Tusk 10.IX.2011r.

Drodzy czytelnicy. Ten post nie ma jednej, blogowej strony. Po wielu komentarzach (z których kilka usunąłem za wulgaryzmy) proszę o przeczytanie kilku uwag:
Proszę o klikanie w rozjaśnione napisy typu „TU”, „Tutaj” itp. Tam znajdziecie państwo podstawę na podstawie której czytany problem pojawił się wśród Afer PO. Bardzo proszę, przeczytajcie podstawę umieszczenia punktu na poniższej liście.
Sceptyków wytykających powtórki proszę o wyrozumiałość. Zdarza się że coś umknie mojej uwadze (już było). Tworzenie listy trwa jakiś czas, a wiadomości czasem są odgrzebywane. Staram się eliminować takie błędy zamieniając treść nową aferą. Niech rekompensatą będą punkty 100 oraz 148, które mógłbym rozbić na kilkadziesiąt oddzielnych pozycji.
Niektórzy oburzają się, że słowo afera nie pasuje do jakiejś pozycji. Dobrze, niech będzie. Nazwijcie to w takim razie – przekrętem, wałkiem, nepotyzmem, kłamstwem, złodziejstwem publicznego grosza, głupotą, niezrealizowaną obietnicą… etc.

NOWA Kadencja rządów PO. Oddzielam kreską dwie kadencje. Podsumowaniem pierwszej kadencji była wersja audio (w wykonaniu redakcji Niepoprawnego Radia PL)dotąd zebranych. Znajdziecie je na stronie »niepoprawnego radia

»Co nam przyniosły pierwsze 4 lata?

Czytaj więcej: Afery PO

Kłopotowski: Trwać przy rozumie

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 22 marzec 2012

Odsłony: 2871

Masowe demonstracje w obronie Telewizji Trwam, której KRRIT odmówiła możliwości rozwoju technicznego świadczą, że Polacy budzą się ze słodkiej drzemki. Dobrze, że bronią pluralizmu w mediach. W ten sposób bronią demokracji. W polskiej przestrzeni publicznej musi być miejsce dla katolicyzmu, także w nieco niepokojącej wersji narodowej. W miarę skromnych sił sam protestuję, choć nie jestem praktykującym katolikiem, ani narodowcem.

Żebyśmy tylko przy okazji nie stracili głowy. Potrafili rozróżnić między Kościołem jako – bodaj najważniejszą - formą kultury polskiej i europejskiej a treścią religijną katolicyzmu. W Polsce ta forma ciągle żyje, choć w Europie Zachodniej jest już prawie martwa. W Europie treść religijna niemal zupełnie zwietrzała. A w Polsce ocalała dzięki naszej bezrefleksyjności. Wierzyliśmy siłą obyczaju. Nie mieliśmy w kraju wielkich teologów ani wielkich mistyków, ani wielkich ateistów. Natomiast za rozbiorów i komuny Kościół zastępował państwo polskie. Wtedy „Kościół był ojczyzną”, jak ktoś ładnie powiedział. I bastionem przeciwko barbarii bolszewizmu.

Dziś jest trochę inaczej. Ten narastający ruch w obronie imperium medialnego ks. Rydzyka, a ostatnio Kościoła przed zakusami rządu PO dzieje się w XXI wieku. Chciałoby się zawołać – na Boga! – gdyby się wierzyło w bóstwo osobowe. Zachowajmy umiar! Nie mylmy formy z treścią! Katolicyzmu, Telewizji Trwam i Radia Maryja trzeba bronić, bo wyrażają poglądy i postawy ważnej części polskiej opinii publicznej - na sprawy świeckie. Powtarzam, na sprawy świeckie. Gdyby owe instytucje były czysto religijne, to obecny rząd by im nie przeszkadzał, jak one nie przeszkadzałyby rządowi. Jednak są upolitycznione. Rząd nie walczy z Bogiem. Rząd walczy z Jarosławem Kaczyńskim, bo prezes PiS znalazł mocne oparcie w instytucjach katolickich. Platforma walczy z nurtem politycznym, który prezes stworzył.

Czytaj więcej: Kłopotowski: Trwać przy rozumie