Prof. Feliks Koneczny - POTRÓJNA WALKA O BYT

Szczegóły

Kategoria: Myśl Narodowa

Opublikowano: 18 grudzień 2010

Odsłony: 17391

Prof. Feliks Koneczny

Wybrańcami losu są tacy, którym dano walczyć o dobrobyt to znaczy nie tylko o zaspokojenie głodu lecz o stała poprawę warunków bytu. Powinno się zarabiać więcej, niż się koniecznie potrzebuje! Dobrobyt zaczyna się dopiero wtenczas, gdy się ma na takie wydatki, bez których można by się obejść. W Polsce większość ludności wysila się żeby się tylko utrzymać przy życiu, żeby nie umrzeć z głodu. Niestety jesteśmy najuboższym narodem w Europie. Trudno ojcu rodziny spełnić obowiązek względem żony i dzieci, żeby im dostarczyć dostatecznego utrzymania. Żony muszą dźwigać materialny ciężar życia na równi z mężem i zarabiać poza domem. Zamiast pilnować dzieci, domu i rodziny one muszą codziennie odrywać się od własnych dzieci i gonić po mieście za groszem. Walka o sam byt materialny nie powinna zajmować za dużo miejsca. Z reguły gonią też ludzie za dorobkiem w celach wcale nie materialnych. Nawet tacy, których całe życie zamknięte jest w ciasnym kole własnych tylko osobistych interesów, widzą prawie zawsze w pieniądzu tylko środek do innych celów. Utrapiona gonitwa za groszem zmierza często do tego żeby mieć za co posłać dziecko do szkół, coraz częściej do najbliższej szkoły zawodowej.

Za granica stoją rzemiosła znacznie wyżej niż u nas, bo tam więcej jest takich rodzin które stać na to, żeby ich synowie kończyli nawet szkołę średnią zawodowa. Dobrobyt zamienia się w oświatę i nawzajem oświata pomaga dobrobytowi. Działa tu tzw. przemienność sił. Jedna siła zamienia się w druga; podobnie jak w przyrodzie np. siła wodna zamieniać się może w prąd elektryczny ten zaś w  ciepło itp. Staczają tedy ludzie często długoletnie, a ciężkie boje w materialnej walce o byt dla tego, że właściwie toczą walkę o byt oświatowy, umysłowy. Ten rodzaj walki o byt nie jest bynajmniej lżejszy od tamtego!

Czytaj więcej: Prof. Feliks Koneczny - POTRÓJNA WALKA O BYT

Głos z Łodzi w sprawie sytuacji w Kościel

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 18 grudzień 2010

Odsłony: 3078

Po udzieleniu wywiadów i po napisaniu komentarzy na temat listu o. Wiśniewskiego dostaję wiele listów. Oto jeden z nich.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Dzisiejszy wpis Księdza na blogu pt. "Szarża ojca Ludwika Wiśniewskiego"  zawiera 100% racji. Zgadzam się zarówno z pozytywnymi jego stronami, jak i negatywnymi wymienionymi przez Księdza. Warto także przeczytać na blogu „Rzeczpospolitej” tekst red. Czaczkowskiej dot. sytuacji w Kościele.

Niestety bardzo brak dzisiaj w polskim Kościele kogoś na miarę kard. Wyszyńskiego, a byłby on równie potrzebny, jak w czasach komuny (o ile nawet nie bardziej). Biskupi zachowują się, jak owce bez pasterza, a rozdrobnienie diecezjalne, jakie nastąpiło w latach 90-tych ub. Wieku jeszcze ten chaos pogłębia. W efekcie mamy brak jasnego stanowiska Kościoła i sprzeczne sygnały w ważnych dla Polaków sprawach, jak choćby w sprawie Krakowskiego Przedmieścia, gdy jedni biskupi popierali obrońców krzyża, a był biskup, który chciał na nich wysłać oddziały antyterrorystyczne.

Czytaj więcej: Głos z Łodzi w sprawie sytuacji w Kościel

Aleksander Ścios - MATRIOSZKI

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 18 grudzień 2010

Odsłony: 8148

Tylko powszechnej manipulacji oraz tłumieniu przepływu rzetelnych informacji zawdzięczamy fakt, że większość Polaków wykazuje porażającą niewiedzę co do osoby Bronisława Komorowskiego, dostrzegając w nim cechy, których człowiek ten nigdy nie posiadał lub przypisując mu poglądy, jakich nigdy nie głosił. Z tego względu osoba obecnego prezydenta III RP stanowi wprost modelowy przykład postaci fikcyjnej – medialnej „matrioszki”, zbudowanej na podstawie fałszywych przekazów i błędnych ocen. Postaci, jakich wiele stworzono w polskim życiu politycznym po roku 1989. Brak podstawowych reguł demokracji sprawił, że okres wyborów prezydenckich wykorzystywany w systemie demokratycznym do gruntownego poznania osoby publicznej, został bezpowrotnie stracony i przeznaczony na budowanie kolejnych użytecznych mitów.

Większość z nich została zaczerpnięta z wystąpień samego kandydata lub podana przez ośrodki propagandy w formie definitywnych, irracjonalnych opinii. Niczym krótki zgrzyt w medialnym chórze fałszerzy zabrzmiały słowa tajnego współpracownika pereelowskiej bezpieki Andrzeja Olechowskiego, który 1 kwietnia w programie „Fakty po faktach” podzielił się intrygującą uwagą: „Kandydat Platformy Obywatelskiej nie ma kwalifikacji, żeby objąć urząd prezydenta państwa. Są rzeczy, których nie mogę powiedzieć, bo cały czas obowiązuje mnie tajemnica państwowa. Ale my wiemy niestety o nim rzeczy różne”. Osłona medialna nad Komorowskim sprawiła, że nikt z dziennikarzy nie odważył się zapytać o „rzeczy różne” i nie zadał choćby jednego z 50 pytań, skierowanych do kandydata Platformy.

Czytaj więcej: Aleksander Ścios - MATRIOSZKI

Grzegorz Wszołek - Tusk z ręką w nocniku

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 18 grudzień 2010

Odsłony: 8228

Donald Tusk:Raport MAK z punktu widzenia polskiej strony, w tym kształcie, w jakim został przesłany, jest bezdyskusyjnie nie do przyjęcia. Tym bardziej, że te zaniechania czy błędy, czy brak takiej pozytywnej reakcji na postulaty polskiej strony - to wszystko pozwala nam powiedzieć, że niektóre wnioski w tym raporcie są w związku z tym nieuzasadnione. Nie mówię, że fałszywe, ale nie znajdują potwierdzenia w badaniach, tak jak my to oceniamy. Zobaczymy, jaka będzie odpowiedź strony MAK o katastrofie Tu-154M. 

Emund Klich:Nie chciałbym oceniać, ale uważam, że trzeba działać zdecydowanie.

Raport MAK został ukończony i przekazany parę tygodni temu stronie polskiej. Od początku śledztwa pojawiło się wiele głosów krytycznych na temat postępowania władz rosyjskich z wyjaśnianiem prawdy o tym, co zdarzyło się w Smoleńsku, co zaowocowało apelem o komisję międzynarodową, a także wyjazdem posłów PiS do USA, by poszukać wsparcia u tamtejszych polityków. Wszystko to Donald Tusk zlekceważył, pozwalał też na bezczelne kpiny ministra Grasia - z podciętego skrzydła, na wyzywanie od zdrajców opozycji, aż w końcu na ostatnim spotkaniu z rodzinami określił pytanie pani Kochanowskiej jako "bezczelne". 

Dziś Donald Tusk, jak przystało na szeryfa, dryfującego pomiędzy polityką przyjaźni i szacunku dla interesów Kremla, a wizerunkiem w kraju, nagle wybrał ten drugi kierunek. Skoro już sam premier, który tyleż razy zapewniał nas o wzorowej współpracy z Rosją, tupie nogą głośno, bo nawet w Bruskeli, to znaczy, że Polska zmarnowała kilka miesięcy w dochodzeniu. Komisja Millera i śledczy czekali na wiarygodny i rzetelny dokument, gdzie zostaną opisane bezpośrednie przyczyny katastrofy Tu-154 M. Premier musiał wiedzieć, że oddając de facto śledztwo Kremlowi, tak to się właśnie skończy. Heroizmem na konferencji prasowej.

Czytaj więcej: Grzegorz Wszołek - Tusk z ręką w nocniku