Aleksander Ścios - POLSKA ZA ZAMKNIĘTYMI OCZAMI

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 21 lipiec 2010

Odsłony: 13760

Ocena użytkowników: 2 / 5

Rzetelna analiza, blisko trzyletniego okresu rządów obecnego układu musiałaby stworzyć obraz przerażający. Szczególnie dla tej części polskiego społeczeństwa, która zwiedziona medialnym fałszem uwierzyła, że politycy Platformy mogą zbudować nową, polityczną jakość. Tymczasem, zamiast deklarowanych „standardów” ujrzeliśmy pogardę dla prawa, ordynarne oszustwa i całkowitą degrengoladę – w wykonaniu najwyższych urzędników państwowych i partyjnych przyjaciół Donalda Tuska.  Polacy zapomnieli, że wielu ludzi Platformy wywodzi się z KLD – znanej w latach 90. partii „aferałów”, której krótki epizod udziału w rządach zakończył się licznymi procesami i wyrokami skazującymi dla czołowych działaczy.
Kwintesencją rządów Platformy w tym zakresie była tzw. afera hazardowa, gdy prawdziwym obliczem partii stała się spocona twarz Chlebowskiego, a językiem przekazu - prymitywne i pełne wulgaryzmów rozmowy partyjnych macherów.
Kazus afery hazardowej czy stoczniowej był możliwy ponieważ w rządzie Donalda Tuska panowało przyzwolenie na tego rodzaju praktyki, zbudowane na poczuciu aroganckiej bezkarności – ta zaś, wynikała ze świadomości zawłaszczenia wszystkich, newralgicznych miejsc życia politycznego i gospodarczego. W poczuciu tej bezkarności, podejmowano działania mające na celu zabezpieczenie finansowania partii, poprzez wpływy z gier hazardowych oraz uwłaszczenia na majątku upadających stoczni. Kontakty polityków PO z biznesem hazardowym, który w ogromnym zakresie jest własnością środowisk przestępczych i ludzi peerelowskich służb, nie byłyby możliwe, gdyby urzędujący premier nie rozmontował demokratycznych mechanizmów kontrolnych i nie oparł swoich rządów na środowisku wywodzącym się z tych służb.

Czytaj więcej: Aleksander Ścios - POLSKA ZA ZAMKNIĘTYMI OCZAMI

ObWiePolak - Protesty funta kłaków warte.

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 21 lipiec 2010

Odsłony: 5476

Do Sądu Najwyższego wciąż wpływają protesty wyborcze związane z niewprowadzeniem stanu wyjątkowego. Protest ten jest śmieszny, choć sprawa poważna.
Uważam, że Bronisław Maria Komorowski, który w czasie powodzi pełnił obowiązki prezydenta naszego kraju złamał demokrację niewprowadzając stanu klęski żywiołowej. Pisałem już, że trudno mi sobie wyobrazić ludzi dotkniętych być może największą klęską w swoim życiu jak idą do wyborów i świadomie, bez emocji, z poczuciem odpowiedzialności za państwo podejmują decyzję, którego z kandydatów wesprzeć. Nie myliłem się – na terenach popowodziowych frekwencja była znikoma. Komorowski minął się z prawdą mówiąc o zwycięstwie demokracji – stało się wręcz odwrotnie, gdyż złamano demokrację nie dając znacznej części Narodu możliwości dokonania wyboru.

Oczywiście BM Komorowskiemu nie zależało na przesunięciu terminu wyborów bo zdawał sobie sprawę, że po tylu gafach, takiej lawinie pustosłowia i rażących oczy wystudiowanych gestach rękami, które mogły się podobać jedynie specom od kreowania wizerunku; po kampanii w której było zero treści za to mnóstwo formy, po tym wszystkim poparcie kandydata PO w społeczeństwie topniało. Wybory na jesieni mogłyby oznaczać jego porażkę. Tyle, że w tym czasie Jarosław Kaczyński również tylko raz i to bez rozgłosu opowiedział się za stanem nadzwyczajnym. Jego partia nie podchwyciła tematu i wypowiedź później już zasłonięto milczeniem. Otóż, Jarosławowi Kaczyńskiemu również nie zależało na późniejszym terminie wyborów. Swoje wysokie poparcie w znacznej mierze osiągnął dzięki temu, że pamięć tragedii smoleńskiej w Narodzie była i jest wciąż żywa. Zagrały emocje i tyle. Ale, kandydat głównej siły opozycyjnej i jego doradcy doskonale zdają sobie sprawę z tego, że Polaków pamięć jest krótka. Na jesieni już być może niewielu kierowało by się emocjami i wcale nie było pewne, że Kaczyński będzie głównym kontrkandydatem marszałka Sejmu.

Czytaj więcej: ObWiePolak - Protesty funta kłaków warte.

Żydzi na hak, czyli kwestia żydowska w UPA

Szczegóły

Kategoria: Wiadomości

Opublikowano: 21 lipiec 2010

Odsłony: 21958

Ocena użytkowników: 1 / 5

Kwestia żydowska w OUN-UPA – Aleksander Djukow

W listopadzie 2007 roku podczas oficjalnej wizyty Prezydenta Ukrainy w Izraelu Wiktor Juszczenko nieoczekiwanie obwieścił, że OUN i UPA w żaden sposób nie były związane antysemickimi działaniami i że statutowe dokumenty tych organizacji nie zawierają żadnych antysemickich ustaleń. “Żadne archiwum nie potwierdza dzisiaj ani jednej akcji typu egzekucyjnego (karnego) przeciwko Żydom, w której braliby udział bojownicy UPA lub inne podobne organizacje” – oznajmił szef państwa ukraińskiego. “Rozumiem, że wiele działań propagandy sowieckiej nabrało siły stereotypu, ale my mamy prawo mówić, że prawda jest inna.”

Przyczyny tak kategorycznego stwierdzenia ukraińskiego prezydenta są zrozumiałe. Na Ukrainie obecnie dokonuje się proces konstruowania nowej świadomości narodowej, w ramach którego członkowie OUN i UPA zostali ogłoszeni bohaterami narodowymi. Przecież bohaterowie narodowi nie mogą być zamieszani w przestępstwa przeciwko ludzkości.

Czytaj więcej: Żydzi na hak, czyli kwestia żydowska w UPA

“…a zwłaszcza za masonów, Żydów” – Czy tak postępuje antysemita?

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 21 lipiec 2010

Odsłony: 8421

Ocena użytkowników: 5 / 5

Zalecenia dla "Małego Dziennika"

Wydawanie dziennika było gorącym pragnieniem św. Maksymiliana. To z jego inicjatywy franciszkanie przygotowali człowieka do tego dzieła. Był nim o. Marian Wójcik, który studia filozoficzno-teologiczne odbył we Fryburgu Szwajcarskim oraz w Louvain, gdzie studiując teologię chodził także na kursy dziennikarskie. Po święceniach kapłańskich, latem 1934 r. przeniesiono go do Niepokalanowa, gdzie zaraz objął redakcję "Rycerza" i "Rycerzyka Niepokalanej". Jesienią tego samego roku polecono mu przygotować się do wydawania dziennika. Próbny numer "Małego Dziennika" wydał z datą 27 listopada 1934 r. Miał wówczas 26 lat i prawie nie znał polskiego - a szczególnie warszawskiego - środowiska, w którym miał redagować codzienną gazetę. Ten próbny numer wysłał do o. Kolbego, do Japonii, prosząc go, jako inicjatora pomysłu, o ocenę.

Św. Maksymilian odpowiedział tego samego dnia, w którym otrzymał przesyłkę. W swoim liście zamieścił tylko dwie uwagi na temat treści owego próbnego numeru, a jedna z nich była następująca:

O systematycznym wypieraniu żydostwa lepiej dużo nie głosić, a raczej przyczynić się do rozwoju polskich placówek, co prędzej prowadzi do celu.

Ta wypowiedź ukazuje, że choć o. Ma-ksymilian nie miał bezpośredniego wpływu na materiały zawarte w "Małym Dzienniku", to nie akceptował sposobu, w jaki pisano o Żydach już w próbnym numerze i przestrzegał, że trzeba to robić inaczej.

Czytaj więcej: “…a zwłaszcza za masonów, Żydów” – Czy tak postępuje antysemita?