Wiara

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 09 październik 2009

Odsłony: 6557

16 X 1978 r.
— Powiedz Mi, czego się lękasz.
Kiedy wyliczyłam wszystko, od raka, bezradności, domu starców do dentysty, zapytał znowu:
— A nad czym bolejesz?
— Nad tym, że Twoje wspaniałe słowa nie rozchodzą się i nie trafiają do tych, dla których byłyby pomocą, a Twoje ostrzeżenia — do zagrożonych; a po drugie nad Twoim stosunkiem do Polski...
Tu rozżaliłam się i wyliczyłam wszystkie zbrodnie na naszym narodzie i powodzenie zbrodniarzy. Powiedziałam, że nie ceni naszego zaufania i wiary — tego, że miliony ginęły nie odwracając się od Niego — podczas gdy ci, co w Jego imieniu mordowali („Gott mit uns") i szydzili z Niego, cieszą się życiem w wolności i dobrobycie, triumfując nad Nim i nad nami. Pan słuchał cierpliwie. W pewnej chwili powiedział, że od najstarszego syna, dziedzica i spadkobiercy planów ojca i ich wykonawcy wymaga się więcej niż od małych dzieci i surowiej się uczy, ale nie chciałam słuchać, bo prawie płakałam z poczucia krzywdy. Wtedy, jakby po namyśle, Jezus powiedział:
— Więc dobrze, nie zabiorę cię, aż sama zobaczysz, czy was (waszego narodu) nie kocham.
Tego dnia wieczorem zakończyło się konklawe. Nowym papieżem wybrany został kardynał Karol Wojtyła i przyjął imię Jana Pawła II.
4 IV 1980 r.
Mówi Pan:
Nadchodzą czasy strasznych wstrząsów, które obalą to, co stare, zużyte, zmurszałe. Runą systemy polityczne, ekonomiczne i społeczne, w których zanikło dobro i sprawiedliwość, które rozrosły się i napęczniały krwią i krzywdą moich dzieci. Będziecie świadkami największego w dziejach ludzkości przewrotu. Zobaczycie moce działające z mojego rozkazu, niszczące i burzące po to, aby na zaoranym polu zakiełkować mogło nowe życie, bardziej godne człowieka.

Czytaj więcej: Ku pokrzepieniu serc

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 30 wrzesień 2009

Odsłony: 3203

Jan Wikiera
Wszyscy interesujący się dorobkiem chrześcijańskiej myśli teologicznej i społecznej ostatnich kilkudziesięciu lat muszą przyznać, że intelektualny dorobek Józefa Ratzingera stanowi jeden z istotniejszych elementów polemiki między zlaicyzowaną rzeczywistością społeczeństw europejskich a dążeniami cywilizacyjnymi religii Chrystusowej. Dorobek myślowy obecnego papieża zdaje się być kamieniem obrazy dla tych, którzy chcieliby wiarę zamknąć w ciasnych ramach obskurantyzmu, zakładając, że ludzie, kierujący się w swych dociekaniach fundamentalnymi tezami Ewangelii, nie mają w dzisiejszym świecie nic do powiedzenia.
Spośród bardzo wielu publikowanych jego dzieł warto zwrócić uwagę choćby na „Wykłady Bawarskie”, publikację zawierającą wystąpienia profesora, arcybiskupa i kardynała Ratzingera z lat 1963-2004, organizowane przez bawarską Akademię Katolicką. Tematyka publikacji jest niezwykle zróżnicowana i znajdują się tu zarówno teksty o charakterze doktrynalnym, jak i sporo inspirujących tez społecznych. Zbiór otwiera tekst „Prymat Papieża a jedność ludu Bożego” wygłoszony na sympozjum pt: „W służbie jedności. Istota i misja Urzędu Piotrowego” w 1977 r.

W materiale tym autor poszukuje podstaw prymatu papieskiego stwierdzając, że temat ten nie cieszy się popularnością w czasach posoborowych. Autor wychodzi jakby naprzeciw potrzebie odświeżenia pewnych nauk, również stawia swoiste tamy tym, którzy pragnęliby rozpoczynać historię Kościoła całkiem na nowo w oparciu o własne wizje teologiczne. Widzimy tu głębokie zatroskanie o wspólnotę, której przewodzi Ojciec Święty, jak stwierdza w pewnym momencie w szkicu „W Kościele nigdy nie było anonimowego przewodzenia wspólnocie”. Ciekawy dla czytelnika jest fakt, że swe rozważania autor zawarł w perspektywie ekumenicznej. Być może, niektórzy spostrzegą w końcowych zdaniach eseju pewne linie przewodnie myśli przyszłej głowy Kościoła, kiedy Ratzinger pisze: Papież pozostaje (...) punktem odniesienia ponoszonej i wyrażanej wobec świata odpowiedzialności za słowo wiary; pozostaje wezwaniem, przez wszystkich odbieranym i wszystkich dotyczącym, do poszukiwania większej wierności temuż słowu, a także wezwaniem do starań o jedność oraz do wzięcia odpowiedzialności za jej deficyt.

Czytaj więcej: Intelektualna obrona chrześcijaństwa

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 05 październik 2009

Odsłony: 3431

ks. Stanisław Małkowski                                                       Warszawa, 27 IX 2009 r.
Homilia na XXVI niedzielę zwykłą roku B

Duch Boży jest darem, którego owocem jest uniesienie prorockie – czytamy w dzisiejszej lekcji z Księgi Liczb. Jozue zazdrości tego daru Eldadowi i Medadowi.

            Ktoś nie znany apostołowi Janowi wyrzuca złe duchy w imię Jezusa i Jan zabrania mu – czytamy w dzisiejszej Ewangelii. Darów Bożych nie trzeba zazdrościć, ust prorokom nie należy zamykać, złe duchy można wypędzać. Jozue i Jan są ludźmi wiary i dobrej woli, ich sprzeciw wobec daru Ducha Bożego bierze się z małoduszności i lęku. Widzimy więc, że działaniu Bożemu sprzeciwiają się nie tylko ludzie źli, ale i dobrzy, nie tylko nie wierzący w moc Prawdy Bożej, ale i wierzący.

            Gdy ksiądz Jerzy Popiełuszko obdarzony duchem prorockim głosił z odwagą i mocą Słowo Boże, Ewangelię prawdy, miłości i życia, spotykał się ze sprzeciwem nie tylko wrogów ale i przyjaciół („nie mieszaj się do polityki”, „chcesz imponować”, „myślisz, że jesteś niezastąpiony”, „po co się narażać” itd.). Ten drugi sprzeciw bardziej go bolał. Pierwszy kosztował życie.

Czytaj więcej: Powiew Ducha Świętego

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 30 wrzesień 2009

Odsłony: 3398

Link do strony Autora: http://www.krajski.com.pl/ Współczesne POGAŃSTWO. Rozmowy niedokończone, Radio Maryja, 06.04.1998 r.