Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
Z rozmaitych tu

Stanisław Michalkiewicz - Początek decydującej fazy

i ówdzie

Polska jest podbijana! Marsze KOD to destabilizacja – drugi etap napaści na państwo. Poznaj teorię wojny Sun-Tzu
Z publikowanych tekstów widać jak na dłoni kto i co nam szykuje, tylko nikt żadnej recepty na tę sytuację nie daje. Więc ja spróbuję.

Ich plan polega na tym, że liczą iż ktoś im wreszcie "spuści manto" za chamstwo i bezczelność. Wtedy szybko zwrócą się do brukselczyków o wzięcie sprawy w swoje ręce (wzorem Sikorskiego). Tamci ochoczo "osadzą na tronie" rzeplinoschetynów i ostatecznie zadeklarują całkowitą kontrolę "brukselki" nad naszymi terenami.

Nasza kontra to kilka prostych działań:

Niech nikt się nie odważy najmniejszym paluszkiem tknąć tego g... bo smród z niego będzie potężny. Pilnujmy tego wszyscy.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Powszechnie wyobrażamy sobie, że początek wojny jest wtedy, gdy zostanie militarnie przekroczona granica państwa. Jest to bardzo błędne myślenie, ponieważ to jest ostatni etap napaści na państwo. Jakie są wcześniejsze etapy i jaki jest ratunek, o tym opowiada Jurij Bezmienow w swoim wykładzie „Jak napaść na państwo”.

Cztery etapy napaści na państwo:
demoralizacja -> destabilizacja -> kryzys -> „normalizacja”
Wygląda na to, że fazę demoralizacji mamy już za sobą, zakończyła się ogromnym sukcesem, a obecne akcje KOD doskonale wpisują się w fazę destabilizacji, która poprzedza krótkotrwały kryzys zakończony wojną domową lub obcą interwencją. Kończący atak etap normalizacji spowoduje przyciśnięcie Polski i Polaków butem obcych interesów i ekonomicznego drenowania, które zamieni cały naród w niewolników.

Pamiętajmy, że nadzieja i proste rozwiązanie problemu, wyartykułowana została w ostatnim akapicie niniejszej publikacji.

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
Południe 25 października 1996 r., na drodze Damaszek-Bejrut dochodzi do kolizji ciężarówki i samochodu na syryjskich numerach dyplomatycznych. Ślady wskazują, że ciężarówkę staranował biały Peugeot. Z wraku samochodu wydobyto zwłoki dwóch mężczyzn. Jednym z nich był Jacek Bartosiak, I sekretarz Ambasady RP w Damaszku i, czego funkcjonariusze miejscowej policji wiedzieć nie mogli, rezydent wywiadu mający za sobą kilkanaście lat pracy w Służbie Bezpieczeństwa PRL. UOP, jak zawsze gdy ginie jego oficer, wszczyna rutynowe postępowanie wyjaśniające, czy śmierć miała związek z jego pracą.

Jak zawsze przysłany z kraju funkcjonariusz czyści zawartość kasy pancernej szpiega. Postępowanie nie wykazało niczego podejrzanego. Bartosiak (nazwisko legalizacyjne Puszkarski) pracę w MSW rozpoczął pod koniec lat 70. Najpierw w Biurze B, zajmującym się podsłuchami, inwigilacją i czytaniem korespondencji pocztowej. W tym fachu okazał się świetny. Nic też dziwnego, że szybko przerzucają go na ważniejszy front, do Departamentu I, a konkretnie do Wydziału XI zajmującego się „przeciwdziałaniem dywersji ideologicznej”, a tak naprawdę dywersją ideologiczną. Wydziałem kieruje płk Aleksander Makowski.

Do zadań Wydziału (w tym Bartosiaka) należała inwigilacja środowisk emigracyjnych, rozpracowywanie zagranicznych placówek „S”, śledzenie szlaków przerzutowych pomocy dla opozycji. Na tym polu SB udało się przejąć kontrolę nad korespondencją i przesyłkami dolarów do Polski i uplasować swego agenta w biurze „S” w Brukseli. Wydział inwigilował także opozycję w kraju. Bartosiak szczególnie przydatny okazał się w Magdalence. Potajemnie filmował i nagrywał rozmowy „rycerzy” Okrągłego Stołu, ale nie te przy stole, lecz te w węższym gronie, przy wódce, w kuluarach, no i „bez wiedzy i zgody” inkryminowanych. Bo trzeba wiedzieć, że Kiszczak przezornie nakazał rejestrować wszystko, na wypadek gdyby któremuś z biesiadników wpadło do łba wymigać się z poczynionych ustaleń. Na początku 1990 r. na polecenie Kiszczaka, Bartosiak z podległymi sobie ludźmi niszczy akta operacyjne bezpieki.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Komentarz    tygodnik „Goniec” (Toronto)    13 marca 2016

Wprawdzie w mediach, zarówno tych ubeckich, jak i tych życzliwych rządowi – bo generalnie podział coraz wyraźniej przebiega wzdłuż tej linii – od środy aż huczy od komentarzy na temat „sporu” między rządem a Trybunałem Konstytucyjnym – ale żadnego „sporu” tutaj nie ma. To znaczy – oczywiście jest, ale to tylko powierzchnia zjawiska, bo tak naprawdę, to prezes Trybunału Konstytucyjnego, pan prof. Andrzej Rzepliński, krok po kroku realizuje scenariusz wysadzenia w powietrze zarówno wybranego w maju ub. roku prezydenta państwa, jak i rządu utworzonego po jesiennych wyborach, by w ten sposób ponownie doprowadzić do kierowania państwem polityczną ekspozyturę Stronnictwa Pruskiego, za jaką uważam Platformę Obywatelską oraz „Chamów”, to znaczy przedstawicieli największych ubeckich dynastii, którzy w tym celu sprzymierzyli się z „Żydami”, to znaczy – nie tylko z przedstawicielami „lewicy laickiej”, a więc dawnymi stalinowcami w drugim, a nawet już trzecim pokoleniu, ale również z Żydami sensu stricto, to znaczy – z lobby żydowskim w Polsce i za granicą.

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 Felieton    Radio Maryja    10 marca 2016

Szanowni Państwo!

Wprawdzie teoria spiskowa jest potępiana przez mądrych, roztropnych i przyzwoitych, ale właśnie dlatego jest potępiana, że przy jej pomocy można wyjaśnić różne sprawy, w inny sposób niemożliwe do wyjaśnienia. Od teorii bowiem nie można wymagać zbyt wiele; wystarczy, żeby nie była wewnętrznie sprzeczna, no i przede wszystkim – żeby wyjaśniała różne tajemnicze zjawiska. Na przykład bez odwołania się do mojej ulubionej teorii spiskowej niepodobna wyjaśnić, dlaczego Niemcy, lobby żydowskie, a nawet Stany Zjednoczone, tak się przejmują stanem demokracji i praworządności w naszym nieszczęśliwym kraju. W takiej na przykład Arabii Saudyjskiej demokracji nie ma ani na lekarstwo, a nikt z tego powodu nie robi jej wyrzutów. Przeciwnie – Stany Zjednoczone uważają Arabię Saudyjską za swoją najukochańszą duszeńkę. Przecież nie dlatego, że nie ma tam demokracji, tylko z jakiegoś innego powodu. Na przykład – że Arabia Saudyjska nie tylko sprzedaje ropę naftową, ale w dodatku za uzyskane z tej sprzedaży pieniądze kupuje od Stanów Zjednoczonych broń, przekazując ją potem rozmaitym bezbronnym cywilom, którzy dzięki temu mogą walczyć o pokój i o zwycięstwo demokracji - na przykład z tyranem syryjskim.