Komentarz polityczny

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 06 kwiecień 2016

Odsłony: 3156

Nie milkną komentarze po facebookowym wpisie ambasadora RP w USA Ryszarda Schnepfa, który zaatakował „Gazetę Polską” i „Gazetę Polską Codziennie” pisząc o „wzorcach z 1968 roku”. Odniósł się do tych słów doradca prezydenta prof. Andrzej Zybertowicz. Stwierdził, że Schnepf „zachowuje się tak, jakby wypowiadał posłuszeństwo państwu polskiemu”. 

W ostatnim wydaniu tygodnika „Gazeta Polska” ujawniono informacje dotyczące rodziców ambasadora Polski w USA Ryszarda Schnepfa.

Ojciec – Maksymilian Sznepf – we wrześniu 1940 r. na własną prośbę został powołany do Armii Czerwonej. W 1943 r. został powołany do 1. Dywizji im. Tadeusza Kościuszki. Jako dowódca najpierw drużyny, a następnie plutonu i kompanii przeszedł „cały szlak bojowy od Lenino do Berlina”. Natomiast po niemieckiej kapitulacji Sznepf brał udział „w likwidacji band w Białostockiem”, czyli pacyfikacji podziemnej armii Żołnierzy Wyklętych walczących z sowieckim najeźdźcą. Uczestniczył m.in. w słynnej „obławie augustowskiej”, w której dowodził pododdziałem 1 Praskiego Pułku – polscy żołnierze działali razem z NKWD i UB. Jego bezpośrednimi przełożonymi w Zarządzie II Sztabu Generalnego byli funkcjonariusze GRU, którzy sporządzali dla Maksymiliana pisemne wytyczne. Z kolei matka Ryszarda Schnepfa, Alicja, pracowała najpierw w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, a później w Służbie Bezpieczeństwa.

Schnefp odniósł się do tego na Facebooku, pisząc, że publikacja to nawiązanie do wzorców z marca 1968 r.

Czytaj więcej: Doradca prezydenta: Ambasador Schnepf wypowiada posłuszeństwo państwu polskiemu.

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 28 marzec 2016

Odsłony: 4399

Zaczęło się jak w filmach Hitchcocka czyli od trzęsienia ziemi, a potem napięcie nieprzerwanie rosło. Nowy Minister już pierwszego dnia urzędowania pozbawił pracy konsul w Londynie za... kilkuminutowe opóźnienie w dostarczeniu protokołów wyborczych. Po kilkunastu dniach i po piekielnych mękach udało mu się odwołać Arabskiego. A wydawało się, że symbolicznie najważniejsze powinno było być odwołanie agentów V kolumny i tych z dziadkami w KPP. Pierwsza, czyli symbolicznie najważniejsza nominacja ambasadorska objęła panią powiązaną z nowym ministrem relacjami bynajmniej nie służbowymi.
O tym, jak mozolnie idzie Waszczykowskiemu wyganianie Sikorskiego z MSZ, a raczej o tym, że Sikorski nigdy z MSZ nie wyszedł świadczy, że wszystkie ważne stanowiska pełnią ciągle (w duchu zgody i harmonii) najbliżsi współpracownicy tego ostatniego, tj. cała chmara funkcjonariuszy b. WSI, generałów, publicystów „Wyborczej”. Jest wśród nich Wojciech Zajączkowski, dyrektor Departamentu Strategii, do niedawna ambasador w Moskwie, w latach 1993-98 dyrektor w Fundacji Batorego, skąd do MSZ ściągnął go Geremek.

Departamentem Polityki Bezpieczeństwa kieruje Grzegorz Poznański, syn emerytowanego gen. Zenona Poznańskiego, absolwenta moskiewskiej Akademii Obrony im. Woroszyłowa, współzałożyciela (wraz z M. Dukaczewskim) stowarzyszenia Pro Milito, związanego ze spółką, która wygrywa wszystkie przetargi w administracji państwowej na dostawy komputerów do przesyłu tajnych informacji. W grudniu 2009 r. firma, wystę­pując jako jedyny oferent, wygrała w MSZ przetarg o wartości kilku milionów złotych. Dyrektorem departamen­tu, dla którego sprzęt kupiono, był wówczas Grzegorz. Waszczykowski nie wymienił nawet sekretarki, która wiernie za Radkem przyszła z MON.

Czytaj więcej: Krzysztof Baliński - ŻEBY NIE BYŁO TAK, JAK BYŁO

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 06 kwiecień 2016

Odsłony: 2476

Autor: Marek Wysocki

Tekst ukazał się na prywatnym koncie Facebook autora

Trudno jest nie odnieść wrażenia, że pan Kijowski przyjeżdża do USA w strategicznym momencie. Amerykańskie elity polityczne cieszące się bezwzględną kontrolą nad medialnymi środkami przekazu informacji nie mogą sobie poradzić z ekscentrycznym miliarderem z Nowego Jorku, Donaldem Trump’em. Oczywiście można go nie pokazywać i o nim nie pisać, ale niestety równałoby się to z utratą odbiorców i dużym prawdopodobieństwem bankructwa.

Dobrze jest, więc zaczerpnąć z doświadczeń pana Kijowskiego i jego „spontanicznej działalności”, bo jeśli niesforny Trump zostałby prezydentem (Tfu! Tfu! Aj wej!!) to trzeba będzie i w Ameryce formować Komitety Obrony Demokracji. W tej kwestii Pan Kijowski jest, można powiedzieć, międzynarodowym ekspertem (bolszewicy z Brukseli też już z nim się konferowali).

Oczywiście sytuacja nie jest jeszcze przesądzona, ale „mędrcy z Williamsburga” wolą jak zwykle obstawić wszystkie pozycje i te z prawej i te bliższe sercu, tym bardziej, że sam „wielki czarnoksiężnik Soros” zapewne nie poskąpi grosza, żeby zaraz po warszawskim i nowojorski Majdan zorganizować. Przyjazd tak znakomitego obrońcy demokracji nie został jeszcze w żaden sposób uświetniony artykułami na pierwszych stronach „niu jork tajmsów” i „łoszyngton postów” ani też nikt się o tym nie zająknął w „Si En Enie” czy „Si Bi Esie”, ale za to w Polsce już cały Internet grzmi jak to pan Kijowski ma brylować w Kapitolu na zaproszenie Kongresu USA, a może i u Huseina w Białym Domu uda się jakąś audjęcyjkę wykombinować?

Czytaj więcej: Kolacja u Huseina? O takiego kija!!

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 22 marzec 2016

Odsłony: 2134