Naród

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 17 sierpień 2010

Odsłony: 5396

„Kaczyński znowu czeka na cud” – stwierdza pan Rafał Ziemkiewicz. Cóż, może i prezes PiS czeka na cud, trudno zajrzeć komuś w duszę, ale czyż zastępy ludzi w Polsce, którzy nie uznają III RP za swoje państwo i chcieliby budowy nowego, nie oczekują właśnie cudu? Bo w jaki sposób rozgonić to całe oligarchiczno – bezpieczniackie towarzystwo, które żeruje na polskim społeczeństwie już 20 lat tzw. „wolnej Polski”?

Pan Ziemkiewicz i inni uważają, że obecną władzę można pokonać wypunktowując jej błędy w polityce ekonomicznej (no powiedzmy roboczo, że rząd prowadzi jakąś politykę w tym zakresie). Konferencje krytykujące władzę za podnoszenie VAT –u czy „rabunek” OFE mają załatwić pisowskiej opozycji przepustkę do ringu, na którym pokona złego peowskiego Lewiatana! Zapominają tylko, że elektorat ma gdzieś „profesorskie” ględzenie o gospodarce. Udowodniły to ostatnie wybory. Pani Kluzik Rostkowska – jedna z trzech „aniołków” Kaczyńskiego, (dwie pozostałe panie, ekspertki od spraw ekonomicznych właśnie, jak wiemy zginęły) nie zdobyła dla prezesa urzędu prezydenckiego, nawet przy pomocy pana Poncyliusza. Elektoratowi spodobał się Palikot i jego gumowe gadżety! Elektorat lubi dym i happening! I tego mu władza dostarcza. Stanie na uboczu, wycofanie się do uniwersyteckich katedr, jak chcieliby tego krytycy ostatnich, ostrych wystąpień Kaczyńskiego – to oddanie pola wrogowi. Sprawa Krzyża przed pałacem to dowód, że nie należy odpuszczać walki o proste, zrozumiałe dla wszystkich symbole. Jeśli sprawa Krzyża zostanie przegrana – to będzie to dowód na to, że społeczeństwo polskie po prostu nie zasługuje na nowe państwo.

Czytaj więcej: Krzyż a kwestia „wykształciucha”

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 16 sierpień 2010

Odsłony: 3819

Nieważne jak się rzeczy faktycznie mają – ważne jest to jak się o tym opowiada.

A opowiada się tak, aby było to z korzyścią dla opowiadającego.

Podobno wszystko można rozeznać po czynach. Szkopuł jednak w tym, że znowu tutaj się opowiada, które czyny są ważne, a które nie mają żadnego znaczenia. Ostatecznie, gdy niecnych czynów nie da się ukryć lub nie sposób je obronić – to się je przemilcza.  

Stosowanie strategii „najciemniej jest pod latarnią” ma się u nas bardzo dobrze. A jeśli to wszystko umiejętnie i sugestywnie wymiksować z wiarą i polskimi narodowymi świętościami, to sukces SOROSA jest murowany.  Nikłe są bowiem  szanse na dotarcie z racjonalnymi argumentami do tak zaczadzonych, bo brak już jest u nich miejsca na własny rozum – bo został on skutecznie wyparty rozumem cudzym.

10 kwietnia 2010 r. odsłania nam w całej ostrości skalę dokonanej i dokonywanej manipulacji na Narodzie Polskim. Nagle okazało się, że ważne jest jedynie to, że zginęli śmiercią tragiczną. Reszta wcześniejszych dokonań stała się nagle nieważna – i to o dziwo dla wszystkich bez żadnego wyjątku. W rozwikłaniu tej zagadkowej sytuacji mogą pomóc  wykłady odbyte w 2005 r. w Fundacji Batorego George’a Sorosa.

Wykłady tam m.in. mieli: 

Czytaj więcej: Pomnikowanie czas zacząć! - Józef Bizoń

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 16 sierpień 2010

Odsłony: 3141

Internet nie jest czymś złym. To nie ulega wątpliwości. Ten swoisty- przepraszam za określenie- śmietnik informacyjny jest czymś (przynajmniej dla mnie) fascynującym. Wbrew pozorom skuteczne odsiewanie informacji z internetu jest swoistą sztuką. Trzeba doświadczenia, żeby umiejętnie i z maksymalną oszczędnością czasu poruszać się w nim. Miał więc rację Stanisław Lem mówiąc swego czasu, że internet stanowi odpowiedź na pytanie, które jeszcze nie zostało postawione.

„Mimo, że ty nie dbasz o sieci, one zadbają o ciebie. Tak długo bowiem, jak będziesz chciał żyć w społeczeństwie, tutaj i teraz, będziesz miał do czynienia ze społeczeństwem sieciowym. Żyjemy bowiem w Galaktyce Internetu”- napisał Manuel Castells w swojej książce „Galaktyka Internetu”. Teza postawiona przez Castells’a oddaje istotę współczesnej epoki geoinformacyjnej i człowieka, który jest w niej zanurzony. Wszak z internetem mamy do czynienia zarówno w szkole, w pracy, jak i w życiu prywatnym. Dowód? Chociażby to, że w tej chwili czytasz mojego bloga szanowny internauto.
Internet nie służy przecież tylko wspomaganiu naszych działań czy zaspakajaniu potrzeb poznawczych. Zwróćmy uwagę na fakt, że poruszanie się w internecie określa się potocznie słowem: „surfowanie”. Podkreślam raz jeszcze: „surfowanie” a nie „żeglowanie”. Surfowanie to niejako poddawanie się falom, najczęściej dla czystej przyjemności, natomiast żeglowanie ma sens. Wszak jak mawiał Seneka: żeglarzowi każdy wiatr nie sprzyja, gdy nie zna portu do którego zmierza. Można więc uznać, że częste przebywanie w Internecie stanowi wynik pokusy zanurzania się w rzeczywistości wirtualnej.

Czytaj więcej: LSD XXI wieku czyli samotność w sieci

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 16 sierpień 2010

Odsłony: 4229

Drodzy Przyjaciele. Otrzymałem dzisiaj "Myślę ze warto podać dalej" a więc to czynie.
Chodzi o pomnik dla Lecha Kaczyńskiego jako byłego Prezydenta Polski proponowany przez  "Warszawianie i przyjaciele Warszawy ".
Uważam to za słuszną myśl, bez względu na to kto jest faktycznie autorem tego "Listu otwartego", i kim są te osoby już podpisały się pod nim, dla zachowania ciągłości charakteru prezydentur Polski od pierwszego Prezydenta Polski Bolesława Bieruta który także wrócił w trumnie z tego samego terenu zwanego wtedy ZSRR.
Życiorysu Bolesława Bieruta, jego zasług i osiągnięć uczyłem się na pamięć i nie tylko ja w szkole podstawowej. ("syn kolejarza i biednej praczki wychowany na bruku warszawskim ..."). Życiorysy i zasługi następnych prezydentów zostały wbite w historie już innymi sposobami jeszcze bardziej skutecznymi gdyż sama pamięć może być zawodna, z czego zdawano sobie sprawę, ale także może być zadziwiająco długa i ktoś może pamiętać np. z jakim nazwiskiem urodził się były Prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski. Jednak w "pisane" ludzie wierzą a wiec nawet jeśli autor czy autorzy podpisują się "Warszawianie i przyjaciele Warszawy " ale jest to  "pisane" a więc jest wiarygodne.
Proponuje jednak mimo wszystko nauczyć się tego "Listu otwartego" na pamięć, wprowadzić do programów szkół i przedszkoli jako materiał obowiązkowy, oponentów oskarżyć o antysemityzm, ukarać i wybudować pomnik jak w proponowanym liście. Publicznych, pożyczonych od wspaniałomyślnych zaprzyjaźnionych bankierów, pieniędzy jest dosyć i nie trzeba wcale naruszać budżetu na Irak czy Afganistan, muzea żydowskie, import Muzułmanów i innych "mniejszości", lub naruszać budżety innych nieodzownych dla Polski przedsięwzięć o które tak szlachetnie dbał Lech Kaczyński.

Czytaj więcej: Czy Lech Kaczyński zasłużył na pomnik ?