Pamięć Walka i Męczeństwo

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 09 wrzesień 2009

Odsłony: 9601

09-09-1942 Powołanie Służby Cywilnej Narodu

Powołanie Służby Cywilnej Narodu. Kilka dni przed powołaniem Narodowych Sił Zbrojnych, ta część obozu narodowego powołała podziemną sieć administracji państwowej, jako niezależnej od Delegatury Rządu RP na Kraj. Powstała w wyniku porozumienia Organizacji Polskiej ONR oraz Tymczasowej Komisji Rządzącej SN. Samo powstanie SCN było inicjatywą OP ONR, która od roku 1940 przystąpiła do tworzenia własnej sieci cywilnej. W skład SCN wchodzili fachowcy powiązani z SN jak i bezpartyjni (przykładem jest okręg lubelski SCN). Kierownikiem SCN był Kazimierz Gluziński.

SCN była podzielona na kilkanaście wydziałów (prowadzono m.in. tajne nauczanie, szkolono urzędników, tworzono też plany odbudowy i rozbudowy gospodarki Polski, działała administracja, przygotowywano służbę porządkową, która później miała pełnić funkcję policyjną; istniały też dwa piony: propagandowy oraz sądowniczy. Zarówno Delegatura Rządu jak i SCN były ewenementem w skali światowej.  

Czytaj więcej: Powołanie Służby Cywilnej Narodu

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 01 wrzesień 2009

Odsłony: 10558

Świat cały już dzisiaj zdaje sobie sprawę i wie o tym, że los II RP został przesądzony przez dwóch piratów-dyktatorów - super morderców Adolfa Hitlera i Józefa Wisarionowicza Stalina. Po układzie monachijskim, po przesądzeniu losu Czech - hitlerowcy przystąpili do opracowania planów napaści na Polskę, Anglię i Francję. Niemcy traktowali zagarnięcie Polski jako niezbędny warunek przed decydującym uderzeniem na Francję i Anglię, jako najważniejszego sojusznika na wschodzie. W październiku 1938 r. Warszawa odrzuciła propozycję Berlina - wzięcia udziału we wspólnej wyprawie przeciwko ZSRR. W tym czasie powstał tajny plan zdobycia przez Niemcy pozycji mocarstwa światowego drogą zagarnięcia dużych posiadłości kolonialnych - oraz wyjście na ocean. Żeby to zrealizować należy przeprowadzić wojnę z Francją i Anglią - droga pokojowa jest zamknięta - niemożliwa - zagarnięcie państwa polskiego jest niezbędnym warunkiem przed zmierzeniem się z Francją i Anglią. Sprawy potoczyły się szybko i nieoczekiwanie. Po odrzuceniu przez Polskę wspólnego ataku na ZSRR 21 marca 1939 r. Niemcy zażądali przyłączenia Gdańska do Niemiec i udostępnienia eksterytorialnej strefy D zbudowania autostrady i linii kolejowej oraz inne żądania.
21 kwietnia 1939 r. Hitler podpisał wskazówki gotowości do przeprowadzenia planu "Fall Weiss" już od 1 września zagarnięcia siłą Polski - po uporaniu się z Polską Niemcy całą siłą uderzą na demokracje zachodnie - sojusznik ich Włochy będą też brać w tym udział. Następnym krokiem Niemiec po opanowaniu zachodnich demokracji nastąpić ma wielkie starcie z ZSRR! Po to, aby zaspokoić potrzeby Niemiec w zakresie przestrzeni życiowej oraz surowców na następny wiek.
23 maja 1939 r. w spotkaniu z generalicją Hitler powiedział: stajemy w obecności powzięcia decyzji zaatakowania przy najbliższej okazji Polski. Nie możemy jej oszczędzać. Nie będzie to powtórka sprawy czeskiej - będzie to wojna! Niemcy muszą izolować Polskę.

Czytaj więcej: 17 września 1939 roku - początek 4 rozbioru Polski - początek 50-letniej niewoli II RP

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 02 wrzesień 2009

Odsłony: 10478

Polska była jedynym państwem, które na europejskim teatrze wojennym walczyło od pierwszego do ostatniego dnia w największym konflikcie zbrojnym w dziejach ludzkości. Wojna rozpoczęła się od napaści na Polskę: najpierw (1 września) przez Niemcy nazistowskie, wkrótce (17 września) przez Związek Sowiecki. Obaj agresorzy, na podstawie traktatu Ribbentrop-Mołotow (zawartego 23 sierpnia) działali w porozumieniu. Sojusznicy Polski - Wielka Brytania i Francja - wypowiedzieli wojnę Niemcom 3 września, ale nie podjęli efektywnych działań zbrojnych. Związek Sowiecki do sojuszu antyhitlerowskiego został dołączony dopiero latem 1941 r., gdy został napadnięty przez Niemcy. Stany Zjednoczone, aczkolwiek udzielały ważnej pomocy w sprzęcie, do działań zbrojnych w ramach koalicji przystąpiły w grudniu 1941 r., gdy zostały zaatakowane przez Japonię, a Niemcy wypowiedziały im wojnę.

W polskim wkładzie w pokonanie Niemiec dostrzegamy przede wszystkim upór i wytrwałość: mimo klęski poniesionej w 1939 r., Polacy jeszcze pięć razy tworzyli kolejne armie, z czego czterokrotnie poza granicami kraju: we Francji w 1939 r., w Wielkiej Brytanii latem 1940 r. (po klęsce i kapitulacji Francji), w ZSRR w 1941 r. armię gen. Andersa, która walczyła następnie na południu Europy oraz ponownie wojsko w ZSRR w 1943 r., które walczyło u boku Armii Czerwonej. Piątą polską armią, tworzoną od końca września 1939 r., była zbrojna konspiracja na ziemiach okupowanych.

Czytaj więcej: Wkład Polski i Polaków w zwycięstwo Aliantów w II wojnie światowej (1939-1945)

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 30 sierpień 2009

Odsłony: 9235

Ten tekst dedykuję "do przemyślenia" panu prezydentowi Kaczyńskiemu, panu premierowi Tuskowi, panom
ministrom: Sikorskiemu, Klichowi, Przewoźnikowi, Krupskiemu oraz innym politykom. Wiadomo bowiem,
nie tylko z mediów, że władze Rzeczypospolitej znajdują się pod silną presją kilku naszych sąsiadów, abyśmy
przy okazji obchodów 70. rocznicy zbójeckiej agresji 1 września i 17 września 1939 r. sami zrezygnowali z
akcentowania wyjątkowej roli Polski i Polaków w II wojnie światowej. Nie wolno dopuścić do tego, żeby pod
pretekstem pojednania z sąsiadami Polska została okradziona ze swej historii, pamięci i tożsamości, do której
mamy prawo i z której powinny być dumne kolejne pokolenia Polaków.
Bezprecedensowa rola Polski w II wojnie światowej wynika z bardzo wielu faktów i elementów. Oto jedynie
najważniejsze z tych, o których musimy pamiętać.
1. II wojna światowa rozpoczęła się nieprzypadkowo od agresji na Polskę, bowiem to Polska jako pierwsza
sprzeciwiła się Hitlerowi oraz jako pierwsza powiedziała "nie!" bezkarnemu zawłaszczaniu kolejnych państw
Europy przez zbrodnicze Niemcy nazywane III Rzeszą.
2. Żadne państwo w Europie nie prowadziło działań bojowych tak długo jak Polska w II wojnie światowej
(od 1 września 1939 r. do 8 maja 1945 r.)
3. Z wyjątkiem Polski żadne inne państwo nie zostało napadnięte jednocześnie przez dwóch agresorów, dwa
zbrodnicze totalitarne mocarstwa: hitlerowskie Niemcy oraz komunistyczną Rosję sowiecką.
4. W II wojnie światowej w wyniku agresji Niemiec i Rosji zostało podbitych i było okupowanych wiele
państw (m.in. Francja, Grecja, Austria, Dania, Belgia, Litwa, Norwegia), ale tylko Polska została w całości
anektowana przez obu agresorów i wykreślona z mapy Europy. Inne państwa były albo okupowane, albo
anektowane, ale zachowały swą nazwę i ograniczoną pozorną państwowość. Jedynie Polska miała przestać
istnieć raz na zawsze decyzją Berlina i Moskwy jednocześnie.

Czytaj więcej: Polska między historią a geopolityką Bez precedensu w II wojnie światowej