Nie lubię Macierewicza. Nie zgadzam się z polityką wschodnią PiS. Dotyczy to także tego złego, co w tej sprawie zrobił nieżyjący już Lech Kaczyński.
. Udział J. Kaczyńskiego w banderladzkim festiwalu uważam wręcz za kpinę z Pomordowanych Na Kresach. Także kontynuacja tego procederu przez obecnego prezydenta Dudę w postaci miliardowego kredytu budzi wielkie poirytowanie.
Piękne, patriotyczne hasła, przy wskazanych działaniach – zgrzyt równie raniący jak wizg metalu po szkle.
Niemniej jest pytaniem, czy prowadzona polityka gestów nie dotyczy tylko gestów wymuszonych, a mających zakamuflować rzeczywiste zamierzenia i intencje.
Zaznaczam, że w przypadku sprawowania władzy – nie „władca” jest faktycznym decydentem, a jest raczej wykonawcą, który potrafi skumulować nici zamierzeń i dążeń różnych stronnictw. Tylko w takiej sytuacji może uzyskać końcowy efekt wspólnego działania.
Takie ujęcie starają się zakamuflować różnej maści „historycy”. Jaskrawym przykładem jest np. zwalanie winy Niemców na Hitlera, czy sowietów na Stalina. Tymczasem oni byli tylko najlepszymi realizatorami koncepcji istniejących w środowiskach intelektualnych tamtejszych społeczeństw.
Jak się to ma do tytułowego bohatera i PiS?
Czytaj więcej: Krzysztof Wojtas: Inne spojrzenie na Macierewicza
Kiedy po przewrocie majowym na polecenie Piłsudskiego uwięziono w ramach zemsty politycznej w III. Wojskowym Więzieniu Śledczym na Antokolu w Wilnie generałów Tadeusza Rozwadowskiego, Włodzimierza Zagórskiego, Juliusza Malczewskiego i Bolesława Jaźwińskiego, wystąpił w ich obronie piłsudczyk – prof. Marian Zdziechowski (1861-1938).
W listopadzie 2015 roku, kiedy przez Paryż i Saint-Denis przewinęła się seria ataków terrorystycznych, napisałem że „Kiedy 21 stycznia 1793 roku ostrze gilotyny spadło na kark pomazańca bożego, Ludwika XVI, wraz z Nim umarła Francja.” (
