Komentarz polityczny

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 11 lipiec 2017

Odsłony: 2603

Ocena użytkowników: 5 / 5

Donald Trump powiedział Polakom to, co chcieli usłyszeć i uzyskał to, co Amerykanie chcieli uzyskać. Niestety, podczas tej wizyty natrętnie nasuwały się dwa skojarzenia z polską polityką okresu międzywojennego, kiedy to cała Europa śmiała się, że wystarczy powiedzieć ministrowi Beckowi, jak wspaniałą ma sylwetkę, a Śmigłemu-Rydzowi, jak wielkim jest wodzem – by zaprowadzili Polskę tam, gdzie oczekiwały mocarstwa.

Drugie skojarzenie zaś jest jeszcze bardziej ponure. Trump na placu Krasińskich, chociaż mówił o „polskim bohaterstwie” i umiejętnie przypominał podsunięte mu przez PR-owców epizody z historii Polski – przypominał Hitlera, który w październiku 1939 roku odbierał defiladę w zdobytej Warszawie. Za nim też stały wojska okupacyjne, on też umiał (do czasu…) komplementować Polaków – istotna różnica polega jednak na tym, że przed 78 laty ówczesnego tyrana świata witały puste ulice i polscy zamachowcy, dziś zaś kolaboranci z Prawa i Sprawiedliwości zwieźli autokarami setki osób wymachujących flagami i demonstrujących radość z imprezy, za którą wyjątkowo drogo zapłacą.

Energetyczna dominacja

Cel wizyty Trumpa w Polsce był prosty: drogo sprzedać to, co mamy tanio z innych źródeł i czego nie potrzebujemy. Był to więc przykład ostrego komiwojażerstwa i został zrealizowany niczym w podręczniku akwizycji.

Czytaj więcej: Konrad Rękas: Sprzedawca dekady

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 10 lipiec 2017

Odsłony: 2824

To, że Salon, te wszystkie autorytety moralne, co to rozpoznają się po specyficznym zapachu („rozróżniamy trzy zapachy; z...” - no, mniejsza z tym) z powodu ujawnienia bohaterskiej przeszłości „legendarnych” postaci, od 1992 roku niezmiennie nienawidzi Antoniego Macierewicza, to jasne. To, że nienawidzą go stare kiejkuty za rozwiązanie Wojskowych Służb Informacyjnych, tego najbardziej niebezpiecznego związku przestępczego o charakterze zbrojnym – co utrudniło im nieco czerpanie korzyści z okupacji naszego nieszczęśliwego kraju – to też jasne. To, że nienawidzi go soldateska za kurację przeczyszczającą w naszej niezwyciężonej armii, z której „odeszło” ponad 30 generałów – akurat tylu, że wystarczy na Wojskową Radę Ocalenia Narodowego, gdyby Nasza Złota Pani zdecydowała się na powtórzenie eksperymentu z „suwerenną decyzją” - to też jasne. Wreszcie nienawidzą go promotorzy „społeczeństwa otwartego”, co to za pieniądze starego żydowskiego grandziarza walczą z „nacjonalizmami” mniej wartościowych narodów, żeby najbardziej wartościowy naród żydowski mógł je spokojnie eksploatować – a tymczasem Antoni Macierewicz próbuje krzewić w wojsku i wśród młodzieży postawy patriotyczne.

Nic więc dziwnego, że wobec takiej zogniskowanej nienawiści pan Tomasz Piątek, którego redakcyjny Judenrat „Gazety Wyborczej”, po rozmaitych odwykach narkotykowych zatrudnił na łaskawym chlebie, wyprodukował rewelacje o Antonim Macierewiczu, a właściwie częściowo wyprodukował, a częściowo odgrzał. Podobnie postąpiła spółka autorska Sergiusz Kowalski i Magdalena Tulli, co to za pieniądze Ambasady Królestwa Niderlandów w Warszawie wydali książkę „Zamiast procesu” o tutejszych, warszawskich antysemitnikach, do których obok prymasa Józefa Glempa zaliczyli nie tylko niżej podpisanego, ale nawet korespondenta „Najwyższego Czasu” z Tel Awiwu Katawa Zara, któremu – chociaż jest Żydem i nawet weteranem wojny sześciodniowej – też przypisali antysemityzm.

Czytaj więcej: Jak wyjaśniać, to wyjaśniać!

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 10 lipiec 2017

Odsłony: 2458