Komentarz polityczny

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 26 październik 2009

Odsłony: 2987

Spójrzmy prawdzie w oczy. Czasy dla naszej Ojczyzny są trudne. System dwupartyjny w jaki chcą nas wrobić Platforma Obywatelska z Prawem i Sprawiedliwością spowoduje, że naród przestanie mieć alternatywę – nawet taką iluzoryczną. Konia z rzędem temu, który znajdzie chociaż jedną istotną różnicę programową pomiędzy partiami Donalda Tuska i Jarosława Kaczyńskiego. Bez pardonu i bezczelnie ręka w rękę oddają naszą suwerenność eurofederalistom zadowalając się funkcjami namiestników. Powiem szczerze, że dotąd uważałem Lecha Kaczyńskiego za prezydenta Rzeczypospolitej. Kiepskiego, nie spełniającego moich oczekiwań, być może nawet nieco szkodliwego, ale jednak prezydenta. Odkąd podpisał Traktat Lizboński jest dla mnie tylko namiestnikiem Unii Europejskiej na Polskę. Choćby słowo “patriotyzm” wypowiadał milion razy dziennie to nadal pozostanie tylko namiestnikiem.

O premierze Tusku nawet nie chcę pisać ponieważ wobec tego człowieka nigdy nie miałem jakichkolwiek złudzeń. Jest on pokornym wykonawcą poleceń płynących zza Odry i Nysy – takie jest moje zdanie, do którego mam święte prawo.

Czytaj więcej: Kamień między chwasty

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 11 październik 2009

Odsłony: 2905

Polską scenę polityczną obserwuję już od dawna. Często zastanawiałem się jak to się dzieje, że my, Polacy musimy żyć w państwie zajmującym bardzo wysokie pozycje we wskaźnikach korupcji. Co jest przyczyną tego, że nasz kraj ogarnięty jest permanentnym kryzysem od bardzo dawna? Czemu wciąż Polacy nie są dumni ze swojej Ojczyzny?

Doszedłem do wniosku, że winę za to ponosimy my sami, a raczej nasz snobizm i ustawiczna amnezja.

Czytaj więcej: Amnezja i snobizm

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 13 październik 2009

Odsłony: 3032

Nie jestem wyznawcą spiskowej teorii dziejów. Ale nie jest tak, że nie wierzę w spiski.
Bo jak nie wierzyć w gigantyczny spisek jeżeli obserwuje się cuda wyprawiane nad przyjęciem Traktatu Lizbońskiego?
Najpierw dogadano się ponad głowami suwerennych narodów, że akt ten wejdzie w życie bez pytania tychże o zdanie. Gdy okazało się, że w Irlandii prawo zmusza władze do przeprowadzenia referendum wpompowano ogromne środki na kampanie promującą tą konstytucję Unii Europejskiej. Jednak Irlandczycy powiedzieli „nie”.  

Już wtedy było wiadomo, że piękno demokracji według euro – lewicy i euro – liberałów polega na tym, iż głosowania przeprowadza się dotąd aż będzie oczekiwany wynik. Ogromny nacisk położono na kraje które jeszcze nie ratyfikowały Traktatu. Wobec Prezydenta Republiki Czeskiej grupa parlamentarzystów UE zachowywała się skrajnie arogancko i butnie. Po co, skoro Irlandia zagłosowała przeciw? Naciski były potrzebne gdyż eurofederaliści już wtedy wiedzieli, że dotąd będą męczyli głosowaniami mieszkańców Zielonej Wyspy aż ci powiedzą „tak”. Nawet gdyby trzeba było przeprowadzić milion referendów to zrobiono by to.

Czytaj więcej: Teoria mega - spisku.

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 10 październik 2009

Odsłony: 2499

„Nie może być tak, żeby tajne służby pisały scenariusze polityczne” – powiedział marszałek Sejmu Bronisław Komorowski po wyjściu z Belwederu, gdzie wraz z premierem na zaproszenie prezydenta, uczestniczył w spotkaniu poświęconemu „aferze hazardowej”. Co tu ukrywać – jakiś taki mało spostrzegawczy jest ten cały pan marszałek – albo tylko z ostrożności takiego matoła udaje. Bolesław Piasecki, prasłowiański władyka, który – jak pisał Leopold Tyrmand – ze swego gabinetu uzgadniał z semickimi czekistami z Koszykowej, komu dziś zrywamy paznokcie, a komu nie – otóż Bolesław Piasecki mawiał, że jeśli coś istnieje, to znaczy, że jest możliwe. Tymczasem marszałek Komorowski jakby do tej pory nie zauważył, iż tajne służby nie tylko napisały i odegrały spektakl sławnej transformacji ustrojowej, w którym również i on statystował, nie tylko, za pośrednictwem swoich kolaborantów, próbowały zablokować ujawnienie agentury w strukturach państwa w roku 1992, a gdy to się nie udało, obaliły rząd i ze swoich figurantów skleciły prowizorkę z premierem Waldemarem Pawlakiem, który „wyczyścił sobie (?) UOP” i obsprawił w skarpetki, męskie getry i różne inne galanterie, po czym został zastąpiony przez „Hanię Naszą Kochaną”, której szefował Jan Maria Rokita – też przecież – jak mówi Pismo Święte – „postawiony pod władzą”, która kazała mu inwigilować opozycję przy użyciu płk SB Jana Lesiaka. Nie tylko sprywatyzowały sobie państwo w latach 1993-1997 do tego stopnia, że AWS i Unia Wolności musiały powprawiać mnóstwo nowych klamek na których mogłoby uwiesić się ich polityczne zaplecze, a które przybrały postać czterech wiekopomnych reform charyzmatycznego premiera Jerzego Buzka, zarejestrowanego przez SB aż po dwoma pseudonimami…

Czytaj więcej: Bandar-Log się przekomarza