Komentarz polityczny

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 11 listopad 2014

Odsłony: 13065

To co jeszcze parę lat temu mogło być tylko upiornym snem dziś staje się realne. Niestety. Chodzi o obecność ukraińskich formacji u granic naszej ojczyzny. Gdyby to były oddziały, mówiąc poetycko, niebiesko-żółte, czyli państwowe, to wszystko byłoby w porządku. Niestety są to oddziały czerwono-czarne, banderowskie, nawiązujące do zbrodniczej ideologii UPA i SS Galizien.

Dla przykładu, informacja zamieszczona na jednym z postali ukraińskich: "Dzisiaj, 13 września w programie przebiegu obozu szkoleniowego na uroczysku Osowa Polana na Rohatyńszczyźnie, naśladując poprzedników z UPA, wojacy 4. Zapasowego Batalionu Ukraińskiego Korpusu Ochotniczego będą składać przysięgę na wierność narodowi ukraińskiemu".  Link:

http://galka.if.ua/4-tiy-batalyon-pravogo-sektoru-nini-dast-prisyagu-na-prikarpatti/

Wzory są jednoznaczne. 70 lat temu banderowcy w okolicach Rohatyna, jak i innych miast Małopolski wschodniej, mordowali w okrutny sposób Polaków i Żydów.  Większość z tych ofiar do dziś nie ma swych grobów.

Czytaj więcej: Polski establishment hoduje potwora za wschodnią granicą

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 24 październik 2014

Odsłony: 9105

 Co takiego mogło zajść, że nas napuścili na siebie? Musimy zrozumieć, dlaczego tak się stało. Przecież jeśli zapytać dowolnego mieszkańca Ukrainy, nikt z nas nie chciał walczyć.

---

Osiem miesięcy po wydarzeniach na Majdanie miliony Ukraińców nadal czekają na owoce rewolucji – piszą sprawozdawcy agencji Reutera. W rozmowie z dziennikarzami niektórzy uczestnicy lutowych protestów wyrazili opinię, że jeśli Kijów nie wdroży gruntownych reform, na kraj czeka kolejny Majdan. Jeden z demonstrantów, uczestniczących w akcjach protestacyjnych na Majdanie, w rozmowie z agencją narzekał na rozkwit korupcji na Ukrainie. Według niego, zamach stanu „zmienił twarz władzy, lecz nie system”. W wywiadzie dla agencji Reutera mer Kijowa Witalij Kliczko przyznał, że liczne żądania Majdanu nie zostały wykonane.

W ciągu ostatnich 24 godzin w Donbasie w wyniku ostrzałów ukraińskich wojskowych co najmniej 3 osoby zginęły, 6 zostało rannych – poinformował sztab DRL. Bez względu na rozejm, siły zbrojne znów naruszają zawieszenie broni, kontynuują ostrzały dzielnic mieszkalnych i obiektów infrastruktury DRL i ŁRL. Według danych ONZ na 15 października, w konflikcie zginęło ponad 3,7 tys. cywilów, ponad 9 tys. zostało rannych.

21 października doszło do zaskakującej debaty-telemostu pomiędzy przedstawicielami ochotniczych formacji z obu stron ukraińskiej wojny domowej. Debata była transmitowana publicznie. „Konferencja została zorganizowana, żeby zrozumieć, na jakich warunkach można osiągnąć pokój na Ukrainie i czy można porozumieć się z bojownikami” – komentował ukraiński portal 112.ua.

Ze strony powstańców Donbasu w rozmowach wziął udział komendant brygady zmechanizowanej „Prizrak” kombryg Aleksiej Mozgowoj, zaś ze strony prokijowskiej przedstawiciele batalionu „Dniepr-1”: komendant 5. kompanii „Donieck” Władimir Sziłow oraz jego podkomendni – Kamil Walietow i Aleksiej Ciepko z 8. afgańskiej sotni.

W trakcie rozmów zarysował się jeden wspólny wątek związany z wrogością obu stron do obecnego kijowskiego rządu Arsenija Jaceniuka. „Ktoś z nas obowiązkowo Kijów weźmie. Szkoda byłoby, gdyby kogoś z nas w tym czasie już nie było” – stwierdził w pewnym momencie K. Walietow.

Czytaj więcej: Majdan nie spełnił nadziei Ukraińców

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 08 listopad 2014

Odsłony: 5440

Chodzi o to, że Polska będzie albo wielka i zatriumfuje, albo skundlona i powoli zwiędnie. Nie ma innej opcji. Schowanie się pod „opiekę” Unii Europejskiej oznacza w rzeczywistości na krótką metę demobilizację polskości, a na długą jej demontaż. Unia nie będzie Polski – w znaczeniu tradycyjnym – bronić przed zewnętrznymi wrogami, ponieważ nie identyfikuje się z Polską jako państwem samodzielnym i jego interesami. UE może się interesować obszarem polskim z różnych względów, ale to nie to samo”.

W obecnym układzie geopolitycznym miejsca na Polskę jako odrębnego i suwerennego gracza po prostu nie ma. W innym układzie, to inna sprawa. Ale trzeba wznieść się poza UE i wyobrazić inne możliwości. Ale aby cokolwiek takiego sobie wyobrazić, musi nastąpić kontrrewolucja w nas samych, której wynikiem będzie odnowa duchowa i zmiana paradygmatu.

Czytaj więcej: „Polska będzie albo wielka, albo powoli zwiędnie. UE jest zainteresowana jej demontażem”

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 17 październik 2014

Odsłony: 4965

Przez ostatnie 200 lat, od momentu wybuchu Rewolucji Francuskiej, Rosja była albo Antychrystem, albo Katechonem. Najpierw była Katechonem, czyli opisanym w 2 Liście do Tessaloniczan "tym, który powstrzymuje". Chcę przez to powiedzieć, że stała na czele obozu konserwatywnego, powstrzymując rewolucjonistów własnych, jak i działając aktywnie w świecie w celu zwalczenia Rewolucji Francuskiej, personifikowanej przez Napoleona, a następnie przewodnicząc Świętemu Przymierzu w walce z rewolucjami w poszczególnych krajach.

Od 1917 roku rola Rosji zmieniła się diametralnie, gdyż z kontrrewolucyjnego Katechona przekształciła się w rewolucyjnego Antychrysta, rozsiewając na cały świat komunistyczne bakterie. Nowoczesna Rosja nigdy nie była więc politycznie "letnia" i bez wyrazu, przerzucając się między ekstremami bolszewizmu i reakcji.

Warto na ten fakt zwrócić uwagę w kontekście ostatniego konfliktu Rosji Władimira Putina ze światem zachodnim, a także z Polską stanowiącą konglomerat wpływów amerykańskich (w polityce zewnętrznej) i niemieckich (w polityce ekonomicznej). Czy dziś Rosja jest Antychrystem rewolucji czy Katechonem kontrrewolucji? Pytanie to można postawić jeszcze inaczej: czy Putinowska Rosja jest kontynuacją tradycji bolszewickiej, a Putin to kagiebista, czy też jest kontynuacją Rosji kontrrewolucyjnej, a Putin jest nowym carem?

W polskojęzycznych mediach przeważa obraz Putina - Antychrysta, kagiebisty, który odbudowuje postkomunistyczne imperium. W ocenie tej zgodne są wszystkie media obozu postsolidarnościowego, pomimo dzielących je różnic na tle personalnego sporu Jarosława Kaczyńskiego z Donaldem Tuskiem. Obóz postsolidarnościowy, różniąc się drobnymi szczegółami pozwalającymi wydzielić zeń "prawdziwych patriotów" i "platformiarzy", jest zgodny, że reprezentuje nurt antykomunistyczny, który zwalcza Rosję jako kraj postkomunistyczny.

Sugeruje to, że Rosja jest krajem lewicowym, zwalczanym przez solidaruchów z pozycji prawicowych. Czyli Putin byłby Antychrystem, a drąca się w niebogłosy polska elita postsolidarnościowa miałaby być Katechonem. A może ściślej: byłaby tym, który przywołuje Katechona w postaci Stanów Zjednoczonych.

Czytaj więcej: Nowa pozycja Rosji w świecie