Komentarz polityczny

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 17 kwiecień 2010

Odsłony: 2419

Katastrofa samolotu prezydenckiego, która wydarzyła się 10 IV 2010 r. napełniła bólem wszystkich Polaków. Każdy utracił tam kogoś z kim sympatyzował. W jednej katastrofie zginęli najważniejsi szefowie (dowódcy) różnych dziedzin życia, najważniejsi przedstawiciele Narodu Polskiego. Takiego sukcesu nad przeciwnikiem nie osiąga się nawet w czasie wojny. Kto skojarzy poprzednią katastrofę samolotu „Casa”, w której bez walki zginęło około dwudziestu lotników, dołoży do tego katastrofę samolotu prezydenckiego, pytanie nasunie się mu samo: Czy to nie jest jakaś wojna z Narodem Polskim? Może już działa jakaś grupa dywersyjna, która doprowadza do takich katastrof i likwiduje najważniejszych ludzi, niewygodnych dla panów, którzy chcą sprawować władzę nad całym światem? Jeszcze komisje badające przyczyny katastrofy nie dokończyły wstępnych badać, a już ogłoszono, że to był błąd pilota. Zadziwiający pośpiech. Podano, że pilot aż cztery razy podchodził do lądowania. Ponieważ to była mylna wiadomość, wolno nam teraz wątpić w we wszelkie inne podawane wiadomości i snuć swoje (amatorskie) różne domysły.  Przyczyny katastrofy mogą być różne. Najprawdopodobniej samolot został „przygotowany” i „zaprogramowany’ do katastrofy jeszcze przed startem w powietrze tak, by wszystko działało normalnie i bez zarzutu do czasu gdy samolot zbliża się do lądowania. W momencie gdy lotnik wysuwa podwozie (koła) równocześnie włącza się ster i dokonuje przechyłu samolotu. Samolot przechyla się zbacza z toru i nieuchronnie rozbija. Lotnik nie jest w stanie nic zrobić. O taki przechyleniu się samolotu mówili świadkowie.

Czytaj więcej: Zamyślenia po katastrofie samolotu prezydenckiego

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 08 kwiecień 2010

Odsłony: 2282

W dzieciństwie, gdy chodziłem do szkoły podstawowej, a było to w latach 80-tych Katyń był dla mnie synonimem tego co wyrządził narodowi polskiemu komunizm. O Katyniu dowiedziałem się od nieżyjącej już babci. Z jednej strony mówiło się o tym w domu, z drugiej nie wolno było mi tego słowa wymówić poza domem.
Dziś już wiem, że ta ostrożność wzięła się stąd, że w latach stalinowskich pradziadek miał „pogawędki” z miejscowymi czerwonymi mandarynami, także tymi z UB, bo „miał hektary”, a więc dla stalinowców był kułakiem- „wrogiem ludu”. Na dodatek był członkiem mikołajczykowskiego PSL i nie zapomnę jak babcia pokazała mi cegłówkę na strychu pod którą pradziadek miał schowaną PSL-owską legitymację. Myślę, że to właśnie po tych „pogawędkach” pradziadka z miejscowymi czerwonymi kacykami ta nadmierna i momentami groteskowa ostrożność (patrząc na to z perspektywy dzisiejszego czasu, wszak lat 80-tych nie można porównywać do stalinizmu) była przekazywana z pokolenia na pokolenie.
Katyń w dzieciństwie był dla mnie świętością. Dzisiaj, przyznam się szczerze słowo Katyń mierzi mnie. Pozostał szacunek i cześć dla tych, którzy zostali tam zamordowani przez NKWD. Jednakże Katyń stał się dla mnie synonimem małych rozgrywek politycznych realizowanych przez różnej maści cwaniaczków politycznych. Od lat podjudza się Katyniem Polaków na Rosję i Rosjan. Ci sami ludzie, którzy wzywają Rosję do przeproszenia Polski za Katyń ani słowem nie zająknęli się do Ukraińców, aby przeprosili za rzeź wołyńską. Nazwę rzecz po imieniu: nasi zawodowi „antykomuniści” zohydzili mi Katyń.

Czytaj więcej: Katyń. Nie dajmy się zwariować

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 08 kwiecień 2010

Odsłony: 2298

Obejrzałem wczorajszą transmisję z uroczystości w Katyniu. Pierwsza refleksja jaka mi się nasunęła podczas oglądania relacji z uroczystości, to że PijaRowcy Donalda Tuska walnęli sobie samobója. Nie powinni go puszczać na tego typu uroczystości, bo przy Władimirze Putinie, to on wygląda jak fircyk. Sposób bycia, poruszania się oraz przemawiania, to w porównaniu z Putinem polityczna czwarta liga.
Stał więc jak sierota przy wysportowanym, pewnym siebie, obytym w świecie Putinie i jedyny pozytyw jest taki, że wbrew temu co się mówiło, iż Donek nic nie umie mogliśmy zobaczyć, że jednak coś umie. Śpiewał hymn Polski. Nauczył się. Jednak coś umie.

Czytaj więcej: Donek to cienias przy Putinie

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 05 kwiecień 2010

Odsłony: 2183

U progu Wielkiego Tygodnia wskutek zamachu bombowego w moskiewskim metrze zginęło 38 osób, a kilkadziesiąt odniosło rany. O dokonanie samobójczego zamachu podejrzane są dwie szahidki z Kaukazu, prawdopodobnie z Czeczenii. Przywódcy państw, w tym również Polski, prześcigają się w wyrazach współczucia i pryncypialnie potępiają terroryzm. Ja oczywiście wiem, że dzisiaj jest taki rozkaz, by terroryzm pryncypialnie potępiać, ale co to właściwie jest, ten cały terroryzm?

Przed dwoma tygodniami wdałem się w rozmowę z pewnym Rosjaninem m.in. na temat NATO. Mój rozmówca, najwyraźniej czymś zirytowany, zapytał mnie, ilu żołnierzy liczy obecnie polska armia. Kiedy odpowiedziałem, że niecałe 100 tysięcy, nie bez dumy poinformował mnie, że wojsko rosyjskie zabiło w Czeczenii już 280 tysięcy „bandytów” – a więc prawie trzy polskie armie. Taka masakra to niewątpliwie terror, ale przecież nikt nie twierdzi, że Rosja uprawia w Czeczenii jakiś „terroryzm”. Co w takim razie różni terror od terroryzmu?

Czytaj więcej: Trzecia wojna światowa