Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 07 luty 2011

Odsłony: 5436

Gra na czas prowadzona przez administrację Mubaraka i Amerykanów objawiła się właśnie deklaracją Franka G. Wisnera, specjalnego wysłannika Obamy do Egiptu, że „Mubarak musi (póki co) zostać”. Jest to odmiana słynnego komunikatu Mubaraka „Odchodzę, ale zostaję”, wygłoszonego po gigantycznych manifestacjach w Kairze i innych miastach. Ostatnio Mubarak dorzucił do tego odwieczną mantrę satrapów „Ja albo chaos”, ochoczo podchwyconą przez zdenerwowanych Izraelczyków. Zaczęli nawet mówić o „zdradzie Obamy”, choć prezydent ani razu nie wezwał wprost protegowanego Ameryki (i Izraela) do odejścia, a jedynie do enigmatycznych „zmian”.

Między dyplomacją a CIA

Amerykańska Rada Bezpieczeństwa Narodowego już pod koniec stycznia uznała, że praca szefowej ambasady USA w Kairze Margaret Scobey była niewystarczająca, w sytuacji gdy za najważniejszy cel dyplomacji uznano zachowanie bezpieczeństwa Izraela, tj, konkretnie trwałość separatystycznego układu pokojowego między egipską dyktaturą a Tel-Awiwem. 31 stycznia Obama wysłał do Kairu Franka G. Wisnera, byłego ambasadora USA w Egipcie (1986-1991), osobistego przyjaciela prezydenta Egiptu i jedną ze znaczących figur lobby pro-izraelskiego w Ameryce.

Frank G. Wisner to syn Franka G. Wisnera Seniora, współzałożyciela CIA i natowskiej siatki Gladio w Europie, która stała za kilkoma zamachami bombowymi we Włoszech. Stary Wisner był też, wraz z Alanem Dullesem, autorem amerykańskiej doktryny „dyskretnej interwencji”, która polegała na wspieraniu tych sił w poszczególnych krajach, które dokonywały „dobrego wyboru”. Teraz młody Wisner ma zorganizować delikatną zmianę władzy w Egipcie, tak, by system Mubaraka przetrwał również bez niego.

Czytaj więcej: Egipt: Ameryka uspokaja Izrael – małe tajemnice

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 06 luty 2011

Odsłony: 7270

 Kraje objęte zamieszkami są biedne. Poziom Produktu Krajowego Brutto nie przekracza kilku tysięcy dolarów na osobę. Słabe gospodarki, niskie wykształcenie, bezrobocie skutkuje wysokimi udziałami wydatków arabskich rodzin na żywność, które sięgają 50-60 % ogółu wydatków konsumpcyjnych. W rodzinach biednych ten wskaźnik jest wyższy niż średni.

Czytaj więcej: Tomasz Urbaś - Wojna arabsko-europejska

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 07 luty 2011

Odsłony: 5891

Ostatnio miałem przyjemność obejrzeć doskonały film produkcji Francji Vichy Masoneria – ukryte siły (oryginalny tytuł Forces occultes)dotyczący wpływów judeomasońskich na politykę i zmiany zachodzące w świecie. Ukazuje jak masoneria korumpuje władze, uzależnia od siebie wszystkich jej członków przerabiając na posłuszne marionetki, degraduje mentalnie i moralnie ludzi, oraz wszczyna konflikty międzypaństwowe aby ugrać swoje ciemne interesy. Fabuła filmu opiera się o życie dobrego i lekko naiwnego zarazem francuskiego posła i narodowca Pierre’a Avenel’a, który zostaje wciągnięty do francuskiej masonerii GOdF. Z czasem dostrzega, że „szlachetne ideały”, za którymi maskuje się masoneria są tylko przykrywką do ich rzeczywistych celów mijających się z fasadowymi hasłami przez nich głoszonymi.

Autorem scenariusza jest Jean-Marie Riviere, reżyserem Jean Mamy a producentem Robert Muzard. Twórcy filmu byli po wojnie prześladowani. Scenarzysta został wtrącony do więzienia na dożywocie, zaś producent i reżyser zostali straceni.

Czytaj więcej: Antymasoński film z Francji Vichy.

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 06 luty 2011

Odsłony: 8196

Wojciech Mann - Terror FSB

Wojciech Mann

Spis Treści.
Zdrastwujtje w krainie terroru.
Od klapy zacznijmy: Riazań.
Terror FSB: rosyjski wrzesień 1999.
Inwazja na Dagestan.
Fałszywy terror w Czeczenii.
Szopki pierwszej wojny i siatka Łazowskiego.
Nord Ost, Biesłan, Kaspijsk ‘02 i Plac Puszkina ‘00.
Siatka FSB.
Podskoczysz? Kulka w łeb.
Don Putino, mafia FSB i śmierć Litwinienki.

26

 Copyright by Wojciech Mann 2010

Autor zaznacza, że fakt udostępnienia książki w Internecie nie oznacza, iż prawo autorskie przestało obowiązywać. Rozpowszechnianie i powielanie książki bez zgody autora jest zabronione, jednakże autor chętnie udzieli zgody na zamieszczenie jej obszernych fragmentów na stronach internetowych.

 Od klapy zacznijmy: Riazań.

W drugiej połowie 1999 do władzy w Rosji zbliżał się Władimir Putin. Władek w latach 1975-1990 był funkcjonariuszem KGB, a w latach 1998-1999 szefem Federalnej Służby Bezpieczeństwa (skąd my to znamy…). W 1999 roku został premierem oraz pełniącym obowiązki prezydenta Rosji po rezygnacji Jelcyna. Putin chciał zostać prezydentem, a raczej dyktatorem, ustanowić reżim swojej agencji FSB i dobrać się do czeczeńskiej ropy. Aby tego dokonać, musiał się wykreować na twardego, dzielnego i silnego męża stanu. Pomóc miała w tym agresja na Czeczenię. Tylko trzeba było czegoś, co by to usprawiedliwiało…

Nagle we wrześniu 1999 roku w Rosji następuje seria kilku zamachów terrorystycznych. 4 września ma miejsce zamach w Buknajsku w Dagestanie, 9 i 12 września mają miejsce zamachy w Moskwie, a 17 września dochodzi do zamachu w Wołgodońsku. Giną w nich setki ludzi. Ostatni zamach na szczęście nie powodzi się. Oficjalne media od razu znajdują winnych – czeczeńscy terroryści. Później sprawą zainteresowali się niezależni dziennikarze i eksperci. Wszystkie te śledztwa prowadzą do jednego źródła – rosyjskiej bezpieki i ówczesnego premiera Rosji Władimira Putina.

Czytaj więcej: Zdrastwujtje w krainie terroru