Warto przeczytać

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 08 luty 2011

Odsłony: 9665

The Jews admit that they are not the descendants of the Ancient Israelites in their writings.

http://www.israelect.com/reference/WillieMartin/Jews_Are_Not_Israelites.htm

Willie Martin tłumaczenie Ola Gordon

W części zatytułowanej ‘A brief History of the Terms for Jew’ [Krótka historia określenia Żyd] w ’1980 Jewish Almanac’ jest następujący wpis: „Ściśle mówiąc, niepoprawne jest nazywanie starożytnego Izraelity ‘Żydem,’ czy nazywanie współczesnego Żyda Izraelitą lub Hebrajczykiem.” (1980 Jewish Almanac s. 3)

Encyclopedia Americana (1985):

„Chazarowie, starożytny mówiący po turecku lud, mieli wielkie i silne państwo na stepach północnych gór Kaukazu od VII w. do jego końca w połowie XI wieku. W VIII w. jego przywódca polityczny religijny… jak również większa część chazarskiej magnaterii, zarzuciła pogaństwo i przeszła na judaizm… (o Chazarach mówi się jako o przodkach większości rosyjskich i wsch.-europejskich Żydów)”

Encyclopedia Britannica (15 wydanie):

„Chazarowie, konfederacja plemion tureckich i irańskich, która utworzyła główne imperium handlowe w II połowie VI w., obejmujące płd-wsch. region współczesnej europejskiej Rosji… W połowie VIII w. klasy rządzące przyjęły judaizm jako swoją religię.”

Czytaj więcej: Sami Żydzi przyznają, że nie są potomkami starożytnych Izraelitów

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 07 luty 2011

Odsłony: 6103

Ostatnio miałem przyjemność obejrzeć doskonały film produkcji Francji Vichy Masoneria – ukryte siły (oryginalny tytuł Forces occultes)dotyczący wpływów judeomasońskich na politykę i zmiany zachodzące w świecie. Ukazuje jak masoneria korumpuje władze, uzależnia od siebie wszystkich jej członków przerabiając na posłuszne marionetki, degraduje mentalnie i moralnie ludzi, oraz wszczyna konflikty międzypaństwowe aby ugrać swoje ciemne interesy. Fabuła filmu opiera się o życie dobrego i lekko naiwnego zarazem francuskiego posła i narodowca Pierre’a Avenel’a, który zostaje wciągnięty do francuskiej masonerii GOdF. Z czasem dostrzega, że „szlachetne ideały”, za którymi maskuje się masoneria są tylko przykrywką do ich rzeczywistych celów mijających się z fasadowymi hasłami przez nich głoszonymi.

Autorem scenariusza jest Jean-Marie Riviere, reżyserem Jean Mamy a producentem Robert Muzard. Twórcy filmu byli po wojnie prześladowani. Scenarzysta został wtrącony do więzienia na dożywocie, zaś producent i reżyser zostali straceni.

Czytaj więcej: Antymasoński film z Francji Vichy.

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 07 luty 2011

Odsłony: 5655

Gra na czas prowadzona przez administrację Mubaraka i Amerykanów objawiła się właśnie deklaracją Franka G. Wisnera, specjalnego wysłannika Obamy do Egiptu, że „Mubarak musi (póki co) zostać”. Jest to odmiana słynnego komunikatu Mubaraka „Odchodzę, ale zostaję”, wygłoszonego po gigantycznych manifestacjach w Kairze i innych miastach. Ostatnio Mubarak dorzucił do tego odwieczną mantrę satrapów „Ja albo chaos”, ochoczo podchwyconą przez zdenerwowanych Izraelczyków. Zaczęli nawet mówić o „zdradzie Obamy”, choć prezydent ani razu nie wezwał wprost protegowanego Ameryki (i Izraela) do odejścia, a jedynie do enigmatycznych „zmian”.

Między dyplomacją a CIA

Amerykańska Rada Bezpieczeństwa Narodowego już pod koniec stycznia uznała, że praca szefowej ambasady USA w Kairze Margaret Scobey była niewystarczająca, w sytuacji gdy za najważniejszy cel dyplomacji uznano zachowanie bezpieczeństwa Izraela, tj, konkretnie trwałość separatystycznego układu pokojowego między egipską dyktaturą a Tel-Awiwem. 31 stycznia Obama wysłał do Kairu Franka G. Wisnera, byłego ambasadora USA w Egipcie (1986-1991), osobistego przyjaciela prezydenta Egiptu i jedną ze znaczących figur lobby pro-izraelskiego w Ameryce.

Frank G. Wisner to syn Franka G. Wisnera Seniora, współzałożyciela CIA i natowskiej siatki Gladio w Europie, która stała za kilkoma zamachami bombowymi we Włoszech. Stary Wisner był też, wraz z Alanem Dullesem, autorem amerykańskiej doktryny „dyskretnej interwencji”, która polegała na wspieraniu tych sił w poszczególnych krajach, które dokonywały „dobrego wyboru”. Teraz młody Wisner ma zorganizować delikatną zmianę władzy w Egipcie, tak, by system Mubaraka przetrwał również bez niego.

Czytaj więcej: Egipt: Ameryka uspokaja Izrael – małe tajemnice

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 06 luty 2011

Odsłony: 7502

 Kraje objęte zamieszkami są biedne. Poziom Produktu Krajowego Brutto nie przekracza kilku tysięcy dolarów na osobę. Słabe gospodarki, niskie wykształcenie, bezrobocie skutkuje wysokimi udziałami wydatków arabskich rodzin na żywność, które sięgają 50-60 % ogółu wydatków konsumpcyjnych. W rodzinach biednych ten wskaźnik jest wyższy niż średni.

Czytaj więcej: Tomasz Urbaś - Wojna arabsko-europejska