Warto przeczytać

Jesteśmy świadkami powolnego upadku tego wszystkiego, co określa się mianem zachodniego kapitalizmu, zachodniej kultury, zachodniej demokracji. Określenia te nie są jednak wystarczająco precyzyjne, dlatego wypada je uściślić. A więc, jesteśmy świadkami upadku żydowskiego kapitalizmu i żydowskiej demokracji z jej naczelnym atrybutem w postaci zjudaizowanego systemu prawa, czyli prawa mającego charakter interpretacyjny. Prawa, które zależy wyłącznie od tego, kto i w czyim interesie ogłasza jego wykładnię – można, zatem mówić o bezprawiu stanowionego tak prawa. Z upadkiem tych zdegenerowanych systemów dokonuje się jednoczesny regres światowego syjonizmu.

Myliłby się jednak ten, kto oczekiwałby widocznego usuwania się żydostwa ze wszystkich funkcji kierowniczych w całej światowej polityce tzw. Zachodu. Obserwujemy zjawiska wręcz odwrotne.

Światowy syjonizm jeszcze nigdy nie był tak agresywny, nie atakował tylu celów jednocześnie, nie dopuszczał się malwersacji, korupcji i przejmowania majątków narodów Zachodu na taką skalę jak obecnie.

Przywłaszczanie majątków narodów odbywa się poprzez mechanizmy zadłużania państw. Zjawisko to można doskonale obserwować na przykładzie Polski. W polskiej konstytucji z 1997r. rządzący aktualnie potomkowie żydo-bolszewi wprowadzili zapisy nakazujące zadłużanie Narodu i Państwa, a centralny bank państwa uczynili od tego Państwa i Narodu niezależnym. Uzależniając go jednak całkowicie od światowej żydowskiej finansjery. Podobne lub identyczne rozwiązania istnieją we wszystkich państwach Zachodu. Jest to jednocześnie główna przyczyna obecnego światowego kryzysu finansowo-gospodarczego.

Po co rząd USA pogrąża się w tyle wojen? System edukacji, usłużny banksterom, ukrywa pewne aspekty historii.

Rewolucja Amerykańska była głównie z powodu edyktu króla Jerzego III ws. waluty, który zmusił kolonistów do używania jedynie drukowanych banknotów pożyczonych na odsetki z Banku Anglii. Po rewolucji, nowe USA przyjęło radykalnie inny system: rząd wypuszczał swój własny pieniądz, oparty na realnej wartości, by banki prywatne nie mogły ściągać lichwy od narodu.

Żądni twej krwawicy, bankierzy dobrze wiedzą, jak skorumpować przywódców. Rok po tym, jak Mayer Amschel Rothschild powiedział Daj mi drukować i kontrolować pieniądze narodu, a nie obchodzi mnie, kto pisze prawa, bankierom udało się założyć (1791) pierwszy prywatny bank, dzięki wysiłkom wiodącego poplecznika Rothschildów w USA, Alexandra Hamiltona.

Po 20 latach (koniec nadania), bank ten niemal zrujnował USA. Kongres odmówił odnowić nadanie i dał znać, że poprze powrót do rządowej waluty bez lichwy. Wtedy Nathan Mayer Rothschild zagroził: Rząd zatwierdzi wznowienie czarteru albo USA znajdzie się w najbardziej niszczącej wojnie. Kongres nie ugiął się i Rothschild wykrzyknął: Dać nauczkę tym bezczelnym Amerykanom! Wpędzić ich w z powrotem w status kolonialny! Finansowana przez rotszyldowski Bank Anglii, Brytania zaczęła (1812) wojnę, by ustanowić podległośc Bankowi Anglii lub utworzyć taki dług, że USA musiałoby przyjąć nowy prywatny bank centralny. Mimo że wojnę wygrało USA, Kongres zmuszony był przyznać czarter jeszcze jednemu bankowi na wypuszczanie waluty publicznej jako pożyczki z oprocentowaniem. Znów naród wpadł w dług, bezrobocie i biedę. Andrew Jackson z powodzeniem zabiegał (1832) o ponowną prezydenturę USA ze sloganem Jackson i żadnego banku! Udało mu się zablokować odnowę czarteru banksterskiego. Niebawem, na Jacksona (jedyny prezydent, który spłacił narodowy dług banksterom) był nieudany zamach.