Warto przeczytać

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 29 lipiec 2011

Odsłony: 6038

Po upadku Związku Radzieckiego państwo to podzieliło się na szereg – formalnie odrębnych, chociaż powiązanych ze sobą więzami różnorodnych zależności politycznych, gospodarczych, a nawet mafijnych układów – państw. Państwem niepodległym stała się również Ukraina, sąsiadująca z Polską. Relacje pomiędzy naszymi narodami – polskim i ukraińskim – układały się na przestrzeni zwłaszcza ostatniego, XX wieku, rozmaicie. Aby je zrozumieć, należy skrupulatnie i obiektywnie badać źródła historyczne, aby dzięki nim dostrzec, jakie były przyczyny konfliktów pomiędzy nami oraz jakie są możliwości wzajemnego porozumienia. Wydaje się, że wysiłek taki nie pójdzie na marne – pozwoli nam bowiem wypracować na przyszłość strategię działania politycznego na Wschodzie, pozbawioną nieuzasadnionych uprzedzeń i emocji.

Problematyką ukraińską zajmował się w swej publicystyce Feliks Koneczny, który jako redaktor „Świata Słowiańskiego”, pisma podejmującego szeroko rozumianą problematykę słowiańską[1], poświęcił jej stosunkowo wiele miejsca, pisząc jeszcze przed I wojną światową na ten temat szereg artykułów. Nasz publicysta zajmował stanowisko w wielu sprawach dotyczących relacji polsko – ukraińskich, zwłaszcza w zaborze austriacko – węgierskim, gdzie narody te ze sobą sąsiadowały i pozostawały ze sobą w różnego rodzaju relacjach: politycznych, kulturowych, gospodarczych.

Czytaj więcej: Kwestia ukraińska w publicystyce politycznej Feliksa Konecznego

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 26 lipiec 2011

Odsłony: 5462

Ocena użytkowników: 4 / 5

Wczoraj usłyszałem wiadomość o piątkowym ataku w Norwegii, którego celem były biura rządowe i obóz młodzieżówki Partii Pracy, w wyniku czego zginęły 92 i okaleczono kilkadziesiąt osób. Jednak to, co mnie to zaciekawiło, to twierdzenie (w ciągu godziny od zdarzenia, jak 11 IX), że był to akt zemsty ‘dżihadystów’, za 500 norweskich żołnierzy walczących w Afganistanie w ramach sił NATO. Postanowiłem więc poszukać, kto jest naprawdę wściekły na ten nordycki naród, poza muzułmańskim ‘dżihadem’.

Jak podała wczoraj norweska policja, mężczyznę rzekomo odpowiedzialnego za atak na premiera Norwegii w Utoya, 32-letni Norweg, Anders Behring Breivik, zauważono również w Oslo przed wybuchem bomb. Brytyjski Guardian (23 lipca) doniósł, że atak miał motyw polityczny i nie był dziełem tzw. islamskiego terroryzmu.

Czytaj więcej: Izraelska „zemsta” dosięga Oslo

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 26 lipiec 2011

Odsłony: 5511

Jeśli w Twoim mieście wywąchasz, że „właśnie zaczynają się ćwiczenia anty-terrorystyczne” - nie wychodź z domu, wstrzymaj podróże rodziny i znajomych. Na parę dni. Przeczekać.

Mirosław Dakowski

I.

A) Są setki jednoznacznych dowodów, że przed atakami 9/11 (czyli 11 września 2001 r.) na trzy wieżowce w NY oraz na Pentagon, przez parę dni wojska lądowe, lotnictwo i służby specjalne (FBI oraz CIA - i inne) prowadziły „manewry” symulujące ataki terrorystyczne, również z udziałem porwanych samolotów pasażerskich. Wielu oficerów, kontrolerów lotów i wysoko postawionych policjantów uznało doniesienia o porwaniu paru samolotów za część tych manewrów. Można o tym przeczytać i ocenić dowody w wielu poważnych publikacjach amerykańskich, a po polsku np. w książce Sławomira Kozaka „Operacja dwie wieże” (Oficyna Aurora).

B) Przed atakami na metro w Londynie (7/7, czyli 7 lipca 2005) w Wielkiej Brytanii, a szczególnie w Londynie, przeprowadzono ćwiczenia z udziałem policji i wojska w dziedzinie „opanowywania paniki po wybuchach w metrze”.

Czytaj więcej: Ćwiczenia (anty-) terrorystyczne przed wielkimi atakami - NAUKA dla NAS

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 26 lipiec 2011

Odsłony: 5258

Ta notka to nie propaganda spiskowych teorii ani nawet nie wytykanie winnych. To po prostu szczere wątpliwości osoby, która nie tylko ukończyła szkołę, ale też miała trochę do czynienia z bronią palną (legalnie - gwoli ścisłości). Bo naprawdę czegoś w tym wszystkim nie rozumiem. 

Zacznę może od bomby. Ileż to razy powtórzono z ekranów TV, że dziś każdy może z łatwością znaleźć w internecie instrukcje zrobienia bomby niemal w garażu. Khm... fakt, w internecie można sporo znaleźć, ale co dokładnie? Pomińmy przepisy na bomby z użyciem semteksu, trotylu, heksogenu i in. materiałów wybuchowych łącznie z "atomowymi walizkami" - bo i po co, skoro ktoś "niewtajemniczony" gdy tylko spróbuje kupić choćby gram trotylu to ściągnie na siebie uwagę policji? A więc skupmy się na materiałach powszechnie dostępnych. Rzeczywiście - da się zrobić "w garażu" niezłą bombę na bazie banalnej saletry, pudru aluminiowego i kilku dodatków równie łatwo dostępnych na rynku. Odpowiednią mieszankę bez problemów zrobi średnio rozgarnięty licealista z podstawami wiedzy z fizyki i chemii (chodzi o proporcje - bomba może być bardziej zapalająca, bardziej dymiąca etc.). Do tego dokupić parę pustych butli gazowych... mieszanke do nich zapakować i... I możesz, chłopie, czuć się niczym terrorysta ;-) Bo tak naprawdę to będziesz miał najwyżej pare kilo śmieci, które nie wybuchną choćbyś je wrzucił do ogniska.

Czytaj więcej: Co mi nie gra w norweskiej tragedii