Komentarz polityczny

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 20 listopad 2010

Odsłony: 7359

W znakomitej książce Antoniego de Saint-Exupery „Mały Książę” jest opis odwiedzin Małego Księcia na planecie, którą zamieszkiwał Król. Król przedstawił się Małemu Księciu jako władca absolutny i nie znoszący sprzeciwu, chociaż chwilowo nie miał poddanych, poza starym szczurem, który podobno gdzieś się na tej planecie ukrywał. Mały Książe poprosił zatem absolutnego monarchę, by zarządził zachód słońca. Król zajrzał do kalendarza, sprawdził porę zachodu słońca, po czym oznajmił Księciu: zarządzam zachód słońca na godzinę 19.15 – i zobaczysz, jaki mam posłuch.

Czyż ta scena nie jest prefiguracją projektu zmiany konstytucji, jaki prezydent naszego nieszczęśliwego kraju, Bronisław Komorowski skierował do marszałka Grzegorza Schetyny 12 listopada? Celem tego projektu jest dostosowanie dotychczasowych przepisów konstytucyjnych do przyjęcia wspólnej waluty – do czego Polska zobowiązała się w traktacie akcesyjnym – ale gwoli łatwiejszego strawienia przez opinię publiczną, ta trująca pigułka została pokryta polewą frazesów, mających stworzyć wrażenie, że nie tylko nie tracimy kolejnego bastionu samodzielności, ale przeciwnie – jako naród odzyskujemy polityczną suwerenność. Służą takiemu wrażeniu postanowienia o możliwości przeprowadzenia referendum w sprawach związanych z przekazaniem kompetencji władzom UE, zmianą unijnych traktatów i realizacją tzw. „prawa wychoda”, czyli wystąpienia z UE. Jest to oczywiście tylko teoretyczna możliwość, bo referendum zarządza Sejm, albo prezydent za zgodą Senatu. Jeśli ani Sejm, ani prezydent nie zarządzi, to wszystkie te sprawy po staremu załatwi Sejm odpowiednią ustawą. Zatem z góry można się domyślić, jaka rewolucyjna praktyka konstytucyjna ukształtuje się na gruncie tej rewolucyjnej konstytucyjnej teorii. Jeśli sondaże będą wskazywały, iż naród entuzjastycznie przyjmie żądania władców Eurokołchozu, to – kto wie? – może nasi Umiłowani Przywódcy pozwolą nam się wyfikać w referendum? Ale jeśli sondaże nie będą pewne, to oczywiście o żadnym referendum nie będzie mowy i wszystko załatwi Sejm odpowiednią ustawą.

Czytaj więcej: Znowu jest jak za Gierka!

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 19 listopad 2010

Odsłony: 2820

Politycy Platformy Obywatelskiej od ponad 6 miesięcy zaskakują nas nowymi wypowiedziami dotyczącymi katastrofy smoleńskiej. Ustami Janusza P. poinformowali już Polaków, że to Lech Kaczyński pijany spowodował katastrofę w Smoleńsku, ustami Donalda Tuska informowali, że Jarosław Kaczyński wykorzystuje cynicznie śmierć własnego brata do rozgrywek politycznych, piórem „dziennikarzy” od Tomasza Lisa zasugerowali opinii publicznej, że to gen. Błasik sam – zapewne też pijany – siedział za sterami Tupolewa, wcześniej zastraszając całą załogę, która nie znosiła latania z Lechem Kaczyńskim. Obecnie natomiast postanowili pokazać społeczeństwu, kto jest zdrajcą polskiego narodu. 

A zdrajcą tym jak wiadomo jest oszołom, nienawistnik jakich mało w polskiej polityce Antoni Macierewicz oraz była szefowa MSZ, symbol wszelkiej nieudolności, Anna Fotyga. Tych dwoje ośmieliło się odpowiedzieć na zaczepną rezolucję wrogiego imperium, którego polityk – Peter King – zażądał na forum parlamentu amerykańskiego powołania międzynarodowej komisji do zbadania przyczyn katastrofy smoleńskiej. A PiS zamiast obrzucić błotem, powiedzieć amerykańskiej gnidzie, że to nasi przyjaciele Rosjanie badają ten straszny przypadek zbiorowego zapatrzenia w tradycję japońskich kamikadze, ośmielili się zareagować na jawną prowokację i pojechać do USA. Zupełnie nie pomyśleli, jak ich podróż zostanie odebrana przez tamtejszą społeczność, jak będą mówić o tym media, w jakim świetle postawi to polski rząd...

Czytaj więcej: Zdradziecka drużyna

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 20 listopad 2010

Odsłony: 3326

"Nic nie wiem o tej wojnie, i nic nie chcę wiedzieć o tej wojnie, wystarcza mi wiedzieć, że wojna jest wielkim złem!" - ta fraza była jedną z najczęściej używanych na niezliczonych wiecach tzw. ruchu antywojennego, niezwykle prężnego na amerykańskich kampusach w latach sześćdziesiątych. Dziś już wiemy - choćby z kwerendy tajnych sowieckich akt, dokonanej w niepowtarzalnym momencie historycznym przez Władimira Bukowskiego - że cały ten hipisowski smród sterowany był z Moskwy.
Jego czołowi aktywiści byli często kadrowymi agentami KGB, przeszkolonymi w manipulowaniu emocjami tłumu, a tzw. intelektualiści, którzy najgłośniej "przeciwko wojnie" gardłowali, kontrolowanymi na różne sposoby przez Kremlin "pożytecznymi idiotami".

Nie przypadkiem jedno z haseł Orwellowskiej partii w "1984" brzmi: "ignorancja to siła". Tak jest, ignorancja jest właśnie podstawą skutecznego powodowania masami. Wystarczy tylko ignorantów dowartościować, przekonać, że im są głupsi, tym właśnie mądrzejsi, że ze swego nieuctwa powinni czerpać poczucie wyższości i dumy.
"Nic o tym nie wiem, i nic o tym nie chcę wiedzieć, wystarczy że wiem, co o tym myśleć" - na przykład, o przeszłości Lecha Wałęsy, o Okrągłym Stole, o historii naszego kraju, o mechanizmach władzy i mediów. Wystarcza mi wiedzieć, że wyznając słuszne poglądy, uświęcone przez autorytety, należę do tych lepszych, mądrzejszych.

Czytaj więcej: Rafał Ziemkiewicz - Matolstwo jest siłą!

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 18 listopad 2010

Odsłony: 2683

Mijają trzy lata od zaprzysiężenia rządu Donalda Tuska. To doskonała okazja do podsumowania efektów jego działania, nie dziwi zatem to, że ostatnio jesteśmy świadkami nieustającego wyścigu różnych dziennikarzy, w różnych mediach, by tego podsumowania dokonać. Niektóre z tych starań wyglądają bardzo wzruszająco.

Dziś np. w TVN24 redaktor Kuźniar za wszelką cenę starał się ustalić to, co Tuskowi i jego rządowi udało się dokonać ze skutkiem pozytywnym. Niestety, zaproszony do studia ekspert wymieniał, owszem, ale zaniedbania. To karygodne zachowanie było wciąż pacyfikowane przez prowadzącego, który niczym mantrę powtarzał pytanie: Ale coś im się chyba udało? Aż chciałem zadzwonić do niego i powiedzieć: Tak, udało im się schować pod dywan aferę hazardową.

W końcu jednak determinacja redaktora prowadzącego zaczęła przynosić efekty, gdyż ekspert nareszcie pochwalił za coś rząd Donalda Tuska. Tak, coś im się udało. Prywatyzacja im się udała. Gdybym był bardziej złośliwy, to powiedziałbym, że sprzedać to każdy głupi potrafi i to żadne osiągnięcie. Jednak moje chrześcijańskie sumienie nie tylko zabrania mi kontestowania tego osiągnięcia, ale nawet wręcz nakazuje mi coś do tych pozytywnych osiągnięć dodać.

Bo jest coś, za co naprawdę warto pochwalić rząd Tuska, bez wnikania czy to efekt całkowitego przypadku, braku funduszy czy też celowych i przemyślanych działań. Wszak nie od dziś wiadomo, że nawet zepsuty zegar w ciągu doby dwukrotnie wskaże właściwy czas. To pozytywne dokonanie, to nieugięta postawa w sprawie szczepionek przeciw wirusowi A/H1N1, czyli tzw. „świńskiej grypie”. Gdy cały świat, powodowany paniką, rzucił się na te szczepionki, rząd Tuska wstrzymał się z ich zakupem, do czasu aż przejdą one odpowiednie badania kliniczne (takie przynajmniej były tłumaczenia takiej a nie innej decyzji).

Czytaj więcej: O 3 latach Donalda Tuska, czyli klęska dopiero przed nami