Państwo

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 23 luty 2010

Odsłony: 2037

Ocena użytkowników: 5 / 5

19 lutego 2010

Dzisiaj w Warszawie odbył się pogrzeb policjanta, którego w biały dzień na przystanku tramwajowym zamordowało dwóch młodocianych bandziorów, gdy postanowił interweniować po tym jak jeden z bandziorów koszem na śmieci wybił szybę w tramwaju. Również dzisiaj policja zatrzymała kolejnego nastoletniego bandziora, który zamordował 15 –letnią dziewczynę zadając jej ciosy nożem. Sprawcy obu tych brutalnych mordów nie ukończyli jeszcze osiemnastu lat, a maksymalną karą jaka im zagraża to jedynie 25 lat pozbawienia wolności ! Jakby tego było mało jeden z zabójców policjanta był już zatrzymywany wcześniej za udział w pobiciu i różna mniejsze przestępstwa.

Niedawno media donosiły również o bulwersującym mordzie dokonanym przez grupę nastolatków, którzy z okazji 18 –tej rocznicy jednego z nich w ramach prezentu urodzinowego w sposób niezwykle brutalny skatowali niewinnego człowieka przyglądając się jak kona i świetnie się przy tym bawiąc.

Mimo zapewnień policji i polityków o wzrastającej skuteczności policji, której statystyki rzeczywiście są coraz bardziej imponujące, chyba nikt nie czuje się w naszym kraju całkiem bezpiecznie, gdyż nie ma żadnej gwarancji, że to co spotkało m.in. bohaterskiego policjanta nie spotka też kogoś z nas. Zwłaszcza, że słuchając codziennych serwisów informacyjnych można zauważyć, iż doniesienia o kolejnych coraz bardziej brutalniejszych i bezczelnych mordach stają się ich stałym punktem. Przestępcy, nie tylko ci nieletni, czuję się w naszym państwie zupełnie bezkarni, a pobłażliwość naszego systemu prawa dla najcięższych nawet zbrodni sprawia, że stają się oni coraz bardziej bezczelni.

Czytaj więcej: Humanitaryzm a bezpieczeństwo jednostki

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 21 luty 2010

Odsłony: 2364

Ocena użytkowników: 5 / 5

Poniższy tekst w skróconej wersji, wydrukował 17.12.2006, jako jedyny w Polsce, tygodnik „Myśl Polska” http://www.myslpolska.org/node/6739 .

Tytułowe pytanie artykułu może być prostym testem wobec każdego kandydata na dowolny urząd/stanowisko polityczne w Polsce. Jak wiemy, na podstawie powszechnych żydomediów, każdy tzw. polityk od 1989 r. do chwili obecnej (poza LPR i Samoobroną - nie dotyczy wszystkich członków tych partii) opowiadał się za wstąpieniem do UE oraz opowiadał się i opowiada nadal za przyjeciem euro (€). Tak, więc odpowiedź na testowe pytanie wystawia każdemu politykowi ocenę negatywną. Czy zatem warto brać udział w jakichkolwiek wyborach, jeśli nie ma w nich narodowej, nacjonalistycznej reprezentacji?

           Polski złoty czy euro? - to być albo nie być dla Państwa Polskiego

Już samo pytanie o to, czy Polska ma zrezygnować z własnego pieniądza i przyjąć walutę euro jest zdradą interesów Narodu i państwa. Jeżeli taką sugestię, wyrażają przedstawiciele najwyższych władz państwa i NBP (Narodowego Banku Polskiego) i nakłaniają do tego Polaków polskojęzyczne media, to świadczy to o tym, że warstwy rządzące Polską oraz te media są zdegenerowane, serwilistyczne i wyobcowane, i że państwo polskie przeżywa ciężki stan przedzawałowy. Trudno uwierzyć, że poglądy te głoszą nie władze okupacyjne, tylko władze własnego kraju. Zastąpienie polskiego złotego przez euro zapisano w Traktacie Akcesyjnym (T.A.) Polski do UE bez konkretnego terminu. Ostatnio w mediach słyszy się, że o przyjęciu euro zdecyduje społeczeństwo w referendum i im szybciej je przyjmiemy tym lepiej. Pojawia się tu jednak istotna wątpliwość, czy tak ważną dla życia Narodu i funkcjonowania państwa kwestię wolno wystawiać pod osąd społeczeństwa, które w znakomitej większości nie jest i nie musi być na tyle wykształcone ekonomicznie i politycznie, żeby podjąć właściwą decyzję. Nie ma też najmniejszych gwarancji, że istniejące w Polsce niepolskie media (a one dominują) przedstawią ten problem uczciwie.

Czytaj więcej: Dariusz Kosiur: Polski złoty czy euro?

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 22 luty 2010

Odsłony: 2098

Ocena użytkowników: 5 / 5

Czytaj więcej: Hipokryzja Sejmu RP i MSZ

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 19 luty 2010

Odsłony: 2794

Ocena użytkowników: 5 / 5

W Polsce jest wiele pomników i tablic upamiętniających Niemców - "niewinne ofiary wojny". Wyróżniają się na tle polskich - zgrzebnych, zaniedbanych, w większości jeszcze peerelowskich, często o wątpliwej treści wynikającej nie tyle z potrzeby upamiętnienia wojennej historii Narodu Polskiego, ile z niegdysiejszych "zadań pracy propagandowej" komunistów

Niemieckie upamiętnienia znajdują się nie tylko na Opolszczyźnie, gdzie budzą szczególne wątpliwości z powodu stosowania niemieckiej symboliki militarnej. We Fromborku, na zieleńcu między wzgórzem katedralnym a Zalewem Wiślanym, stoi głaz z tablicą pamiątkową poświęconą Niemcom, którzy w panicznej ucieczce przed nadciągającymi wojskami sowieckimi gotowi byli raczej utopić się w morzu niż dostać się w ręce bolszewików. Całe rodziny niemieckie ginęły zatem w styczniu i w lutym 1945 r. w lodowatych wodach Zalewu Wiślanego, pędząc na zachód jak na złamanie karku po tafli lodowej. Mimo 20 stopni mrozu nie wytrzymywała ona sowieckich bombardowań i morze pochłaniało niemieckich uciekinierów, razem z ich końmi, furmankami i tobołkami. Sowieci mścili się za zdradę, niedotrzymanie przez niewdzięcznego sojusznika ustaleń paktu Ribbentrop - Mołotow, za atak na ich państwo, za traktowanie sowieckich jeńców jak bydło, za okrutne pacyfikacje rosyjskich wsi pomagających sowieckim partyzantom. Powodów nie brakowało, a litości nie było, bo każdy coś w tej wojnie widział i wycierpiał.
Wydawałoby się, że te sprawy powinniśmy pozostawić po latach do wyjaśnienia samym Niemcom i Rosjanom, ale nie - "szlachetni" Polacy nie dali się wyprzedzić i postawili we Fromborku pomnik z napisem: "450.000 mieszkańców Prus Wschodnich przeżyło exodus przez Zalew i Mierzeję, pędzeni przez okrutną wojnę.

Czytaj więcej: Piotr Szubarczyk: "Pojednanie" czy "pomieszanie"?