Państwo

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 06 sierpień 2009

Odsłony: 2405

Zdumiewające są dzisiejsze wpływy ludzi wywodzących się z rodzin pracowników bezpieki, PRL-owskiego wywiadu czy stalinowskiej informacji wojskowej.

Wacław Komar, ojciec znanego publicysty Michała Komara, byłego prezesa Spółdzielni Wydawniczej “Czytelnik”, byłego redaktora naczelnego “Sztandaru Młodych” i prezesa Unii Wydawców Prasy, był związany z Komunistyczną Partią Polski od najmłodszych lat. Zanim przybrał miano Wacław Komar, pierwotnie nazywał się Mendel Kossoj – był synem Dawida Kossoja.

Partyjny kat
Szybko “sprawdził się” jako człowiek o skrajnie bezwzględnej naturze, zdolny do wykonywania bez wahania wyroków śmierci na wszystkich, którzy groźnie narazili się partii komunistycznej. We wspomnieniach dla KC PZPR chlubił się: “27 lipca 1926 wspólnie z Feliksem Dziobatym i Pikusiem zabiłem prowokatora Bendera. (…) 18 października 1926 zabiłem prowokatora Kostka. (…) W listopadzie 1926 tow. (Alfred) Lampe wysłał mnie z ramienia partii do organizacji zabójstwa prowokatora w Zagłębiu Dąbrowskim. (…) 10 maja zabiłem prowokatora Niewiarowskiego” (cyt. za: P. Gontarczyk, Dąbrowszczacy – żołnierze Stalina, “Rzeczpospolita” z 12-13 maja 2007 roku). Po dokonaniu wspomnianych morderstw jako zasłużony już “kat partyjny” został przerzucony do “szkoły wojskowej” do Związku Sowieckiego. Tam właśnie “trafił do OGPU-NKWD” (wg P. Gontarczyk, Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy (1941-1944), Warszawa 2003, s. 38). Stamtąd został przerzucony na robotę wojskową – czyli szpiegowską – do Niemiec i Polski. Bez skrupułów prowadził więc na rzecz Kremla najbardziej nikczemne działania wymierzone przeciwko krajowi, z którego się wywodził.

Czytaj więcej: Czerwone dynastie: Klan Komarów – Jerzy Robert Nowak

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 06 sierpień 2009

Odsłony: 2218

            15 sierpnia tysiące z nas znów upadną na kolana przed jasnogórskim wizerunkiem Królowej Polski. Tak, jak od wieków czynili to nasi ojcowie, zaniesiemy do Niej swoje prośby i podziękowania wpatrując się w Jej cudowne oblicze. Cóż na nim ujrzymy? Czy nadal będą to „tylko” dwie cięte rany? A może dziś jest już ich znacznie więcej i tylko my – współcześni Polacy – robimy wszystko, by ich nie dostrzec? Wszak nasza polska codzienność to coraz brutalniejsze akty urągania imieniu Maryi. Bezkrani bluźniercy najchętniej kryją się pod sztandarami sztuki, która fałszywie zdefiniowana stanowi dziś awangardę duchowej i moralnej dywersji. Ostatnie miesiące niezbicie o tym przekonują. Jakże często katolicy – a wśród nich zrzeszeni w stowarzyszeniu, które mam honor reprezentować – zmuszeni są stawać do nierównej walki o godność Maryi Królowej Polski!

Czytaj więcej: Wywieśmy flagi biało-czerwone z Maryjnym błękitem!

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 06 sierpień 2009

Odsłony: 3125

Na Ukrainie wiele dzieci głoduje. Wiele polskich organizacji wysyła tam żywność, środki czystości i zeszyty. Sam przez wiele lat brałem udział w pomocy dla dzieci niewidomych w Żytomierzu i Charkowie. Panuje tam bieda, że aż strach. Nie mozna się opędzić od ustawicznie żebrzących osób.
I w takiej sytuacja niespodziewanie znajdują siś spore pieniądze, pochodzące od władz miasta Lwowa i organizacji nacjonalistycznych, aby zorganizować rajd i wyposażyć jego uczestników. Pieniądze są na wszystko, na nowiuteńkie rowery sportowe, eleganckie koszulki oraz na opłaty za noclegi w strefie EURO. Nie jeden polski klub młodzieżowy mógłby tego pozazdrościć.

Rajd jest wspierany finansowo przez tak antypolskie i antysemickie organizacje Nacjonalistyczny Alians, który organizuje kampanię promocyjną rajdu. Wystarczy spojrzeć na godło organizacji - czerwono-czarna flaga UPA z płonącą pochodnią. Pod ta flaga palono polskie wsie. Link: http://national.kovel.org.ua/news/68.html (Tłumaczenie TUTAJ przyp.WSP)
Trasa nie jest wybrana przypadkowo, bo Sanok i Bircza, to były miasta, gdzie OUN-UPA miała wielkie wpływy. Niestety pogrobowcy z bandyckich organizacji mają je tam nadal. Warto popatrzeć na zdjęcia i podpisy.

Czytaj więcej: Banderowcy u bram!

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 06 sierpień 2009

Odsłony: 2129

Odtrąbiony przez rząd Donalda Tuska tuż przed wyborami do europarlamentu rzekomy sukces, jakim miał być fakt sprzedania stoczni w Gdyni i Szczecinie poważnemu i bogatemu inwestorowi, okazał się totalnym niewypałem. O dość tajemniczych okolicznościach sprzedaży polskich stoczni pisałem już jakiś czas temu więc przypomnę tylko, iż tuż po sprzedaży żaden z ministrów obecnego rządu nie potrafił jednoznacznie udzielić żadnych konkretnych informacji na temat nabywcy majątku stoczniowego.

Z informacji do jakich udało się dotrzeć dziennikarzom dowiedzieliśmy się, że polskie stocznie zostały sprzedane fundacji o nazwie Stichting Particulier Fonds Greenrights, która działa w imieniu innego tworu o nazwie United International Trust N.V. zarejestrowanego na Antylach Holenderskich będącej prawdopodobnie spółką komandytową, której udziałowcami są następujący panowie : Eliasz Reifman, Ron Al. Dor, Guy Bernstein, Jakób Elinav, Gad Goldstein, Hadas Gazit Kaiser, Uzi Netanel, Naamit Salomon, Ido Schechter. Jeśli ten egzotyczny zestaw informacji nie zrobił na Was zbyt dużego wrażenia dodam, że ten drugi podmiot ma rzekomo gwarancje Islamskiego Banku Kataru. Jakby tego było mało jeden z portali podał informację, iż za United International Trust N.V. stoi izraelski wywiad. Należy ów podmiot do grupy Sapiens, a w jej zarządzie mają zasiadać pracownicy armii i wywiadu izraelskiego.

Czytaj więcej: Sprzedaż stoczni – czeski film