Pamięć Walka i Męczeństwo

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 27 styczeń 2011

Odsłony: 11474

Dziś przypada 66. rocznica wyzwolenia niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Z tej okazji na terenie byłego obozu oraz w Oświęcimiu odbywają się uroczystości upamiętniające ofiary niemieckiego hitleryzmu.

    Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady w Auchwitz-Birkenau został utworzony w 1940 r. przez niemieckich okupantów jako miejsce eksterminacji Polaków. Rozkaz założenia obozu wydał Heindrich Himmler, a jego komendantem mianowano Rudolfa Hoessa.

    W 1941 r., oprócz obozu w Auschwitz, rozpoczęto budowę drugiego obozu w pobliskiej wsi Brzezince (Birkenau). Tu też zbudowano ogromne komory gazowe, w których ginęli więźniowie. W 1942 r. masowo zaczęto przywozić tu Żydów w związku z planem ich wymordowania, czyli akcją "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej".

    Pierwszymi więźniami obozu byli Polacy: polska inteligencja, duchowni, później osoby areztowane w łapankach, ofiary deportacji ludności Zamojszczyzny, powstańcy warszawscy.

Czytaj więcej: Rocznica wyzwolenia obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 23 styczeń 2011

Odsłony: 13106

A jednak, Powstanie Styczniowe trwało dłużej od poprzedniego. I choć jego ostateczne skutki były dla okupowanych przez Rosjan ziem polskich jeszcze bardziej dotkliwe, niż skutki powstania listopadowego, to - paradoksalnie - przyniosło też pewne pozytywne efekty: przyczyniło się do uwłaszczenia chłopów, wzmocniło więzi między Polakami żyjącymi w różnych zaborach, rozpropagowało sprawę polską w Europie i innych częściach świata, wzmocniło polską świadomość narodową, zakończyło trwający wcześniej okres ujarzmiania Polaków ich własnymi rękami.

Czytaj więcej: Wybuch Powstania Styczniowego

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 23 styczeń 2011

Odsłony: 15075

 Nie tylko Żydom chcemy to przypominać.

Pierwsze represje okupanta dotkneły ludnosć żydowska. Na poczatku 1941 roku hitlerowcy utworzyli getta dla żydów w pobliskich miejscowosciach m.in.w Parczewie, Sosnowicy, Włodawie, Ostrowie Lub., Łęcznej, Lubartowie. Zgromadzono w nich ludnosć Żydowska z miasteczek i wsi z tej częsci powiatu włodawskiego i lubartowskiego. Na poczatku 1942 roku Parczewscy kolejarze zdobyli od niemieckiego zawiadowcy stacji i przekazali do getta parczewskiego wiadomosc o mającym nastapić wysiedleniu Żydów do obozów zagłady. Dzięki temu wielu Żydów zdołało uciec w Lasy Parczewski. Znaczna liczba rodzin żydowskich z miasteczek powiatu włodawskiego znalazła schronienie m.in. u chłopów w Białce. Rozporzadzenie gubernatora Hansa Franka z 15 paĽdziernika 1941 roku stanowiło, że karą smierci karani będą nie tylko Żydzi uciekajacy z gett, ale też osoby, które udziela im pomocy i schronienia. Od grudnia 1942 roku stosowano w Generalnej Guberni bezwzględnie karę smierci za ujawnioną pomoc Żydom. Pierwszym w okupowanej Polsce przykładem zbiorowej represji hitlerowców za pomoc udzielona Żydom stała się Białka– w grudniu 1942 roku hitlerowcy rozstrzelali 95 jej mieszkańców.

W głebi Lasów Parczewskich, na stosunkowo najmniej podmokłej czesci Rudego Bagna powstał zespół ziemianek i szałasów, w których zamieszkali Żydzi-uchodźcy z getta. Obóz zwany „Bazarem” pozostawał pod ochrona partyzantów z sowiecko-żydowsko-polskiej grupy GL „Fiodora” (Fiodora Kowalowa) I zaopatrywany był w żywnosc przez mieszkancow okolicznych wsi. Wydatnej pomocy udzielil chronioncym sie w lasach uchodźcom z gett Ludowy Zwiazek Kobiet. W obozie przebywaly zima w 1942/1943 roku setki Żydów, w tym dużo rodzin. Stad “Bazar “ nosil nazwe “obozu rodzinnego “. W “Bazarze “ Żydzi starali sie życ normalnie – wykonywali codzienne czynnosci i prace: szyli buty, odzież, przyżadzali żywnosc, budowali ziemianki i szalasy. Czesz wytworzonych w "Bazarze" produktów sprzedawali mieszkancom okolicznych wsi za zywnosc i lekarstwa. W czasach PRL propaganda gloryfikowala opieke nad „Bazarem”roztaczaną przez 50-osobowy oddział „Fiodora” i okoliczne placówki GL liczące po kilku ludzi. W rzeczywistości bez pomocy mieszkańców najbliżej położonej „Bazaru” Białki a także Ochoży Czymakoszki , około 2 tys. Żydów nie miało by szans przeżyć. Za te pomoc 95 mieszkańców Białki zapłaciło życiem.

Czytaj więcej: Okupacja niemiecka

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 23 styczeń 2011

Odsłony: 10528

Ksiądz Feliks Kamiński, kapłan diecezji chełmińskiej, urodzony w r. 19l2, święcony w r. 1935 w Pelplinie, przed wojną wikariusz w Sierakowicach na Kartuzach, powołany do rezerwy, jako kapelan Grupy Obrony Wybrzeża, wzięty do niewoli w r. 1939. Więziony, badany przez Gestapo "Victoria Schule", Gdańsk, przeszedł obozy koncentracyjne, jak: Stutthof, Sachsenhausen, Dachau, gdzie miał numer 22494 i był poddawany eksperymentom lekarskim, jak flegmona i tyfus. Klisze flegmony znaleziono w klinice w Monachium. Do dziś pozostały mu rany na nogach po flegmonie. Chodzi o lasce. Był bity w głowę. Podczas panującego w Dachau tyfusu, kiedy więźniowie niemieccy obawiali się zarazy, ks. Kamiński zgłosił się dobrowolnie na bloki tyfusowe. Pielęgnował, spowiadał i zaopatrywał chorych na śmierć. Niósł im pociechę religijną. Ochrzcił wielu żydów. Wyspowiadał wielu Rosjan.
 
HISTORIA PODOBNA DO WIELU

Zacząłem swoje perypetie koncentrakowe w Studhoffie koło Gdańska. Studhoff jest położony po wschodniej Stronie Nogatu, pomiędzy Gdańskiem i Elblągiem, a Nogat jest prawym rozwidleniem Wisły przy jej ujściu do morza. Gdy nas tam przywieziono, było w obozie dużo Żydów i do nich nas dołączono. Nie był to właściwie obóz, ale zaczątek obozu, który my dopiero zakładaliśmy.

Czytaj więcej: Ks. FELIKS KAMIŃSKI przykład dla Prymasa Józefa Kowalczyka