Warto przeczytać

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 06 grudzień 2009

Odsłony: 5479

Cathy Ashton przyszła na świat 20 marca 1956r w małej wiosce Upholland w hrabstwie Lancashire, malowniczej okolicy w pobliżu Lake District. Upholland leży 10 mil od siostrzanej miejscowości Downholland i obie zawdzięczaja swe nazwy normańskiej rodzinie de Holland, która przybyła w te strony wraz Wilhelmem Zdobywcą.  Obie wioski należały do de Hollandów aż do 1534 roku, czyli do owego pamiętnego roku, kiedy Henryk VIII masowo odbierał posiadłości katolikom oraz likwidował kościoły i zakony.  Cathy od najmłodszych lat otrzymywała staranne wykształcenie. Najpierw pobierała nauki w Upholland Grammar School sławiącej się tym, że istnieje od 1661 roku.  50 lat temu rodzinna wioska okazała się za mała dla sławnej szkoły i wtedy przeniosła się ona do Wigan koło Manchesteru, zmieniła nazwę na Winstanley College i należy teraz do dziesięciu nalepszych szkół Zjednoczonego Królestwa pod względem wyników nauczania.

Czytaj więcej: Kariera Cathy Ashton

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 05 grudzień 2009

Odsłony: 4800

Minister spraw zagranicznych Niemiec Guido Westerwelle (FDP) stwierdził, że jego partia nie chce przewodniczącej Związku Wypędzonych (BdV) Eriki Steinbach w radzie fundacji planowanego miejsca pamięci o wypędzeniach. Z kolei CSU zażądała od szefa dyplomacji, żeby nie blokował powołania Steinbach do rady fundacji. Jak Pan ocenia to starcie wewnątrz niemieckiego rządu?

Nie przeceniałbym tego sporu. Przypomnijmy fakty. W 1999 roku Erika Steinbach ( wraz z jednym z polityków SPD) wystąpiła z pomysłem utworzenia „Centrum przeciw Wypędzonym”. Ostatecznie rząd niemiecki, aby uspokoić obawy Polaków, zdecydował, że upamiętnieniem wysiedleń zajmie się placówka w ramach państwowego Muzeum Historii Niemiec.

Zgodnie z procedurą  Związek Wypędzonych (BdV), kierowany przez Steinach, ma prawo do trzech miejsc w 12-osobowej radzie fundacji „Ucieczka, Wypędzenie, Pojednanie”. Najważniejsze zatem jest to, że pomysł , w pozornie zmodyfikowanej formie, został jednak zrealizowany. I ten fakt powinien być przedmiotem naszego sprzeciwu. Kwestia ewentualnego wejścia do rady fundacji przewodniczącej Związku to sprawa w tym kontekście mało istotna. Jestem zresztą przekonany, że Steinbach w tej radzie się znajdzie. Sprzeciw ministra spraw zagranicznych rządu federalnego z FDP nie ma większego znaczenia w sytuacji gdy zarówno szef  CSU Horst Seehofer jak również CDU opowiadają się jednoznacznie za jej nominacją do rady fundacji. Decyzja w tej mierze zależy od rządu kierowanego przez CDU/CSU.

Czytaj więcej: Wywiad z politologiem dr Krzysztofem Kawęckim, wiceprzewodniczącym Ruchu Przełomu

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 06 grudzień 2009

Odsłony: 4982

W tygodniku „Najwyższy Czas” opublikowany został bardzo ciekawy i zasługujący na rozpropagowanie artykuł autorstwa Tomasza Cukiernika pt. „Uniodrożyzna” ( „Najwyższy Czas, nr 48 z 28 listopada 2009r., s. VII-VIII ). Tekst ten stanowi odtrutkę na nachalną i dość prymitywną propagandę kolejnych ekip rządzących, które bardzo dużo i głośno mówiły o dobrodziejstwach czekających naszą gospodarkę i finanse po wstąpieniu w unijne szeregi, a także o tym jak to bardzo polepszy się sytuacja bytowa przeciętnego Polaka, a ani słowem nie wspominały o kosztach jakie poniesiemy my wszyscy. Niebawem każdy z nas przekona się o tym jak naprawdę wyglądają te unijne dobrodziejstwa. Każdy rozsądny człowiek zdawał sobie sprawę z tego, że wprowadzanie w życie unijnych regulacji oraz najróżniejszych dyrektyw i norm będzie wiązało się nieodzownie ze wzrostem kosztów i cen towarów i usług. Część tego wzrostu dokonuje się w sposób bezpośredni poprzez ustalanie nowych stawek podatkowych, a inne pośrednio. Jednak pewne jest to, że za to wszystko zapłacimy my wszyscy zarówno jako podatnicy jak i konsumenci.

Czytaj więcej: Unia „nasza” droga, coraz droższa

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 05 grudzień 2009

Odsłony: 5050

Heinrich Boere, oskarżony o zamordowanie w 1944 roku trzech holenderskich cywilów, chce umorzenia swojego procesu powołując się na zapisy Traktatu Lizbońskiego.
Na razie sąd w Akwizgranie, gdzie sądzony jest Boere, odłożył decyzję w sprawie wniosku, jaki wnieśli obrońcy oskarżonego. Adwokaci Boerego powołują się na Kartę Praw Podstawowych, której traktat daje prawnie wiążącą moc. Według zapisów Karty za ten sam czyn w UE można być skazanym lub ukaranym tylko raz, niezależnie od tego, czy kara została wykonana.
Boere w 1949 roku jako były członek komanda SS został przez sąd w Hadze skazany zaocznie na karę śmierci. Następnie karę tę zmieniono na dożywocie. Jednak nim proces się rozpoczął, Boere uciekł z Holandii i ukrył się w Niemczech. Władze Niemiec odrzuciły wniosek strony holenderskiej o ekstradycję, uznając, że wyrok jest niezgodny z prawem, ponieważ oskarżony nie miał obrony w czasie procesu. Jednak po latach sprawą Boerego zajęła się niemiecka prokuratura i rozpoczął się jego proces w Akwizgranie.

Czytaj więcej: Traktat LiSSboński?