Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Weźmy się wreszcie za odbudowanie i umeblowanie własnego domu. To, co teraz stoi między Odrą a Bugiem, przerobiono na niepolską modłę, zagracono sprzętami nie w naszym guście i zasiedla się sukcesywnie różnorakimi nacjami w kolorach tęczy.

Wyrzućmy sublokatorów, którzy mianowali się gospodarzami Polski, zaś prawdziwi Polacy robią byle jak, za byle co, u byle kogo, a o rządzeniu się w swoich czterech ścianach mogą pomarzyć. Emigracja zarobkowa z naszego kraju, opłaca się na dłuższą metę wyłączne eurodeputowanym, którzy korzystają z wszelkich udogodnień bytowych i możliwości uskładania poważnych sum wraz z dożywotnią emeryturą oraz objęci są pełną ochroną policyjną przed ewentualnymi napadami bandyckimi, złodziejskimi czy narodowościowymi ze strony miejscowego elementu przestępczego i szowinistycznego. Zresztą oni weekend i częste urlopy, mogą w w komfortowych warunkach, spędzać w kraju. Inaczej wygląda to w wypadku zwykłych Polaków, których milionami wypchnięto z rodzinnego państwa za lepszym chlebem. Przedstawiano to oficjalnie, jako największe dobrodziejstwo Unii Europejskiej.

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Ponad 20 mln Polaków na świecie nie ma polskich paszportów, mimo że pielęgnują polskość i utożsamiają się z Polską. Władze w Warszawie nie tylko nie mają pomysłu na rozwiązanie tego problemu, ale zachowują się jakby chciały zerwać ich więzi z Macierzą. Odbierając Polsce Kresy żydokomuna głosiła: będziecie państwem narodowościowo jednolitym! Tyle że poza granicami pozostawiła miliony Polaków, a w obecne granice przesiedliła z Kresów prawie wszystkich Żydów i setki tysięcy Ukraińców. W dodatku, niezwykle agresywnych i roszczeniowych, skrytych pod polskimi nazwiskami. Repatriacja oznacza powrót do Ojczyzny, ale wśród tzw. repatriantów było 65 proc. osób pochodzenia żydowskiego.

Pochodzili z obszaru całego ZSRR, z miejsc tak egzotycznych jak Gruzja i Armenia, często nie mieli z Polską nic wspólnego, często po polsku nie mówili. U zarania III RP wydawało się, że Polska przypomni sobie o rodakach w Kazachstanie, że sprowadzi ich do Macierzy. Stało się inaczej. Opanowane przez przepoczwarzoną stalinowską nomenklaturę struktury nowego państwa uznały ich za „niechcianych Polaków”, okazały się obce, nieżyczliwe, wręcz wrogie. Nastawienie do Polaków na Wschodzie szczególnie pogorszyło się po przejęciu sterów dyplomacji przez Sikorskiego, który konsekwentnie osłabiał i niszczył skupiska Polaków za granicą, który zarządził, aby w miejsce pojęcia Polonia i Polacy za granicą zacząć stosować nowe - „diaspora polska”. W Senacie wyjaśnił: By być częścią „diaspory polskiej” nie trzeba mieć polskich korzeni. Wystarczy mieć sentyment do Polski lub związki rodzinne lub historyczne z ziemiami historycznej Rzeczypospolitej. Skąd ten pomysł? Sikorski szybko zdradził: dotychczas stosowane określenie „Polonia” było zbyt „plemienne” i „wyznaniowe” (…) dzisiaj na przykład amerykańscy Żydzi zaczynają się starać o polskie paszporty – wydajemy 25 tysięcy paszportów w USA. Do świństw Sikorskiego doszło przeniesienie środków wsparcia dla Polaków za granicą z Senatu do MSZ. A tak w ogóle to ciekawe, jacy to ludzie dzielą publiczny grosz w MSZ, czy aby nie z owej „polskiej diaspory”?

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Któż jest najbardziej zainteresowany podtrzymywaniem moralnego pionu Kościoła katolickiego w Polsce? Okazuje się, że przede wszystkim dwa środowiska. Pierwsze – skupione wokół żydowskiej gazety dla Polaków, kierowanej przez pana red. Adama Michnika, a drugie – środowisko ubeckie, skupiające zarówno ubeków starszej generacji, co to jeszcze samego znali Stalina, a w każdym razie – Jakuba Bermana, jak i ubeków generacji nowej, co to noszą garnitury, mówią językami, a ich żony potrafią nawet bezbłędnie zjeść bezę. Ten klarowny obraz zakłóca nieco środowisko skupione wokół judeochrześcijańskiego portalu „Fronda”, będącego własnością pana Tadeusza Grzesika, który nie tylko działa w osobliwy sposób na katolickim odcinku frontu ideologicznego, ale też jest niezwykle aktywnym partyzantem Prawa i Sprawiedliwości. Co z tego ma – trudno powiedzieć – ale coś tam pewnie musi mieć, zważywszy, że PiS, które otrzymuje sowitą subwencję z budżetu, chyba sam wszystkiego nie zjada i swoich partyzantów jakoś tam wynagradza.

Bardzo zatem możliwe, że w odróżnieniu od bezpieki, która przerzuca koszty funkcjonowania agentury na sektor prywatny, wynagradzając swoich konfidentów bezkarnością, socjaliści z Żoliborza postępują odwrotnie – sektor formalnie prywatny podłączają do pieniędzy budżetowych jeśli nawet nie bezpośrednio, to poprzez publiczne zamówienia, jak nie w rządzie, to w samorządach itp. Dlatego – co przenikliwie zauważył jeszcze za głębokiej komuny felietonista Hamilton („w warszawskiej urzędówce „Kultura” komunistyczny parobek Hamilton…”) – w Polsce są dwa światopoglądy, bo są dwie kasy. Z tego między innymi powodu tak trudno dokonać w naszym nieszczęśliwym kraju zmiany ustanowionego w roku 1989 w Magdalence przez generała Kiszczaka i grono osób zaufanych ekonomicznego modelu państwa w postaci kapitalizmu kompradorskiego, który jest jednym z najważniejszych czynników blokujących narodowy potencjał ekonomiczny.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

"Zarówno koalicja rządząca jak i opozycja poruszają się w tej światowej grze jak chłopcy z zapałkami w zbiorniku wypełnionym oparami benzyny. Nie biorą pod uwagę zasadniczej sprawy, że Polska jest tylko i wyłącznie narzędziem w tej grze, które to narzędzie będzie można wyrzucić na złom po spełnieniu swojego zadania."


To, co obserwujemy obecnie na terenie Polski, jak również w świecie, nie jest niczym innym jak grą polityczną związaną z przesileniem powstałym na tle walki o dominację nad światem zwaną hegemonią. Co prawda nie nastąpiła jeszcze zmiana hegemona, ale wszystko idzie w tym właśnie kierunku. Chiny osiągnęły przewagę nad Stanami Zjednoczonymi w gospodarce, wychodząc na pierwsze miejsce w rankingu.

USA dominuje jeszcze w świecie pod względem militarnym, ale współpraca Chin z FR, Indiami, Brazylią i kilkoma mniej ważnymi krajami w sferze gospodarczej i militarnej stwarza poważne zagrożenie dla hegemonii Stanów Zjednoczonych. USA przespała moment kiedy Chiny zbliżały się do nich wielkością produkcji i w światowym handlu, pozostawiając wszystko wolnemu rynkowi, swobodnemu przepływowi kapitału i technologii ciesząc się z taniego importu dóbr i zysków oligarchów i finansowych gangsterów, gdyż tylko oni się liczą i faktycznie sprawują władze. Poza tym, pycha Amerykanów i pewność w wieczne bycie hegemonem zgubiła ich, za co przyjdzie im słono zapłacić.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Wojny, jak wiadomo, trwają dłużej, niż działania wojenne i właśnie przekonaliśmy się o tym przy okazji kryzysu finansowego w Grecji. Jak wiadomo, dług grecki wynosi 320 miliardów euro, co jest wysokością porównywalną do polskiego długu publicznego, który według najłagodniejszego szacunku, sięga 1100 miliardów złotych, co według aktualnego kursu euro stanowi równowartość prawie 300 mld euro. Jeśli jednak porównamy to z mniej łagodnym szacunkiem polskiego długu publicznego, według którego wynosi on 3 100 miliardów złotych, a więc prawie 800 mld euro. Ale nie chodzi o to, by się z Grecją licytować na wysokość długu, tylko o to, że jeszcze w kwietniu br. rząd grecki oświadczył, że Niemcy powinny oddać Grecji 279 mld euro tytułem odszkodowań za II wojnę światową. To wygląda znacznie gorzej od sytuacji wyśpiewywanej w 1981 roku przez Andrzeja Rosiewicza: „legitymację partyjną oddał Wincenty Kalemba, a tam zachodnim bankierom włosy stają dęba” - bo co by było, gdyby tak swoje pretensje do Niemiec zgłosiły inne kraje poszkodowane w następstwie II wojny? Wprawdzie Niemcy podnoszą, że w traktacie „dwa plus cztery”, podpisanym w Moskwie 12 września 1990 roku nie ma ani słowa o reparacjach wojennych, ale Grecja na przykład zwraca uwagę, że ona nie jest stroną tego traktatu, więc jego postanowienia nie są dla niej wiążące, zatem sprawa reparacji jest otwarta.